Enkele jaren terug ben ik geremigreerd naar mijn geboorteland Suriname. Na meer dan 4 decennia in Nederland gewoond en gewerkt te hebben besloot ik om mijn hard verdiende “monie” en opgedane “konie” te investeren in Switie Sranan. De bedoeling was dat ik er beter van zou worden, maar dat er ook economische bedrijvigheid in Suriname zou ontstaan door mijn investeringen. Ik had op een gegeven moment bijkans 30 personen in dienst en de toekomst zag er rooskleurig uit. In verband met het uitbreiden van mijn bedrijfsactiviteiten heb ik op advies van derden enkele leningen gesloten bij twee lokale banken. Wat ik op dat moment niet wist was dat ik in een avontuur zou belanden, waarbij ik uiteindelijk letterlijk alle investeringen kwijt zou raken. Investeren is synoniem van risico’s nemen. Het lenen van geld bij een bank, dat dacht ik toen, had minder risico’s dan het lenen bij een geldschieter. De bank is immers een bonafide financiële instelling die notabene door de Centrale Bank van Suriname gecontroleerd wordt! Ik heb mij in de keuze van mijn financiële partners duidelijk vergist.
Verborgen agenda’s
In 2007 las ik vanuit Nederland het nieuws in Suriname. De veroordeling van de Surinaamsche Bank NV in dat jaar was groot nieuws. Toen ik terugkeerde naar Suriname heb ik mij toen laten leiden door mijn morele radar. Achteraf besef ik dat ik beter zaken moest hebben gedaan met deze bank. Wat ik met mijn gebrekkig juridische kennis begrijp is dat deze bank strafrechtelijk in probleem is geraakt door juist haar cliënt te helpen. Ik wil wel direct erbij vermelden dat deze bank door het Hof van Justitie is vrijgesproken. In mijn geval is het juist anders. De twee lokale banken met wie ik zaken heb gedaan hebben mij financieel letterlijk vermoord. Ondanks dat ik aan hen heb aangetoond dat de aan mij verstrekte gelden geïnvesteerd zijn in goederen die nog verkocht moeten worden en zij foto’s zijn komen maken van die goederen hebben beide banken mijn percelen ex artikel 1207 BW verkocht. In Nederland zou dat nooit gebeuren! Een solvabel persoon krijgt in Nederland altijd de kans voor een doorstart om alsnog aan zijn betalingsverplichting te voldoen. Ik had onroerende goederen ter waarde van bijkans Euro 8.000.000,– en roerende goederen ter waarde van USD. 3.500.000,– (96 stuks Prefabhuizen en bouw equipement) en SRD.5.250.000,– (Handelsgoederen) die ik door een rechtelijke uitspraak om binnen 24 uur te ontruimen noodgedwongen moest achterlaten) terwijl de totale schulden bij beide banken slechts euro.1.500.000,– bedragen en waarbij de banken moedwillig en bereid waren om resp, srd.3.300.000,– dat is 43%!!! van de nettowinst bij de enen bank over 2014 ad srd.7.741.00,– en Srd.650.000,– dat is 12%!!! van de nettowinst bij de andere bank over 2014 ad Srd.5.483.000,– verlies te lijden (wat bewust zéér ongunstig is voor de banken) terwijl aan de begunstigden bij de gunning abnormale hoge krediethypotheken werden verstrekt. Hoe in hemelsnaam kunnen zij overgaan tot openbare verkoop van mijn percelen met bovengenoemde verliezen wat indruist tegen goed koopmansgebruik? Wat waren de redenen? Hadden de heren bankdirecteur een verborgen agenda? Wel, dat zal de rechter nu moeten uitzoeken ter voorkoming dat de vieze handen het niet meer winnen van de gerechtigheid. De laatste jaren hangt een geur van fraude rond gunningen bij veilingen.(o.a. de padieboeren in Nickerie). En door mijn zaak begon de lucht ondragelijk te stinken dat zelfs de duurste parfum niet meer helpt en ik hoop dat hiermede de beerput eindelijk open zal gaan. Ik hoop dat de President vanwege de ernst van de zaak zich uitvoerig laat informeren en daarna ook daadwerkelijk ingrijpt. Uit respect voor de rechter zal ik hierover niets meer zeggen.
Diaspora politiek/ financiële middelen van Surinaamse Nederlanders
Suriname zit in een financieel dal. Ik heb bij monde van een aantal Surinaamse politici vaker gehoord dat zij graag zien dat Surinaamse Nederlanders hun geld investeren in Suriname. Ik ben voorstaander van deze zienswijze. Er zit veel kapitaal/ kennis bij de Surinaamse diaspora in Nederland dat goed gebruik kan worden in Suriname. Maar wil ik mijn “soort genoten” adviseren om bij het kiezen van hun financiële partner in Suriname goed na te denken. Ik heb mijn zaken en huis in Nederland verkocht om naar Suriname te komen en dreig nu met lege handen terug te gaan naar Nederland. Met gebogen hoofd en een gebroken hart met in het vooruitzicht in Nederland in de bijstand te belanden zal ik op kort termijn Switie Sranan verlaten.
Frans Paje
