Bij nadere beschouwing blijkt toch wel dat wij met ons allen de vette verkiezingsrekening voor de NDP moeten betalen. Deze partij heeft klaarblijkelijk op beschamende wijze gebruik gemaakt van staatsmiddelen om haar overweldigende verkiezingscampagne te bekostigen. En niets is makkelijker dan met andermans geld te gaan strooien en de geweldige baas uit te hangen. Nu moeten ook de mensen die anders gestemd hebben, mee betalen voor de verkiezingsoverwinning van de paarse partij. De verliezers moeten nu dus de kosten van de overwinning mee helpen betalen. Sluwer en gemener kan het niet!
Hoe denken onze parlementariërs, waaronder ook de EBG’er Carl Breeveld, hierover? Persoonlijk sta ik pal achter Sham Binda. Hij zegt heel resoluut, zonder er doekjes om te winden, dat je het geld dat nu nodig is om ons uit deze financiële strop te geraken, moet halen waar het geld in werkelijkheid is!
Dat is publiek geheim. Het geld is niet bij het arme volk; het geld is bij de mensen die zich in de afgelopen vijf jaar hebben verrijkt met staatsmiddelen, ten koste van het volk. In radioprogramma’s via radio Apintie had ik hiervoor al ernstig gewaarschuwd. Maar velen hebben mij niet willen geloven, of ze hebben niet goed naar mij geluisterd! Nu zitten wij met ons allen met de gebakken peren.
In Sranan zegt men terecht “Soema bari, na dati fierie!”
Ik ben op de eerste plaats Surinamer van creoolse afkomst, ik ben een gelovige EBG’-er en ik richt mij bij dezen tot de “eenmansfractie” van deze religieuze groep, met de lijfspreuk “Go tekie a moni pe a moni de!”
Laat het arme volk niet nog meer pienaren door middels het ingestelde Financieel Economisch Platform, de FEP, allerlei knijpende maatregelen af te kondigen.
R. Gambier, alias Gambo
