“In de jaren ‘80 toen het parlement werd ontbonden, hadden wij 39 volksvertegenwoordigers. In 1987 kwam er niet alleen maar een verhoging van het aantal volksvertegenwoordigers van 39 naar 51, maar ook 104 dr-leden en 708 rr- leden kwamen erbij. Dat bracht ons op een totaal van 863 volksvertegenwoordigers. Dus een stijging van 39 in 1980 naar 863 in 1987. Wij maken een voor de hand liggende berekening van het totaal van de kandidaten voor volksvertegenwoordigende lichamen. Als wij van 9 partijen uit zouden gaan die alle posities willen invullen, berekenen wij 9 keren 863, wat neerkomt op 7.767. Die 7.767 Surinamers willen dus problemen oplossen. Hoe geweldig zou het land al niet ontwikkeld moeten zijn met zoveel hulpverleners.”
De politicoloog Hans Breeveld vindt dat er over het algemeen teveel volksvertegenwoordigers zijn. “Als je kijkt naar andere landen met 3 miljoen mensen, die 38 vertegenwoordigers hebben, dan vind ik ons parlement te groot. De dr en rr zijn ook te groot. Ik heb ooit gepleit voor het afschaffen van het rr-niveau. De dr spreekt meer tot de burger dan de rr. Sommige mensen weten niet eens in welk ressort ze wonen. Je doet meer dingen op districtsniveau. Je doet bijna niets op ressortniveau. Veel rr-leden wonen in districten en werken in Paramaribo. Je bent bijna nooit in je ressort. Daarom vind ik het een overbodige luxe. We moeten andere soorten werkgroepen met permanente structuren daar hebben, die zich richten op bijvoorbeeld toerisme, mijnbouw of waterschappen in het district. Dat zijn pas functionele zaken. Nu heb je een rr die alleen functioneert bij het kiezen van een president en een vp. Je hoort af en toe dat ze plannen maken. Maar wanneer hoor je dat die plannen zijn gerealiseerd”, vraagt Breeveld zich af.
Ook volgens de VHP’er Shailendra Girjasing zijn er voor een bevolking met 500.000 mensen met een kiezersaantal van 300.000 mensen teveel volksvertegenwoordigende lichamen. “Je zult ergens eentje moeten weghalen. Rr-leden kunnen van nut zijn door de problemen in het veld te bekijken en te rapporteren, maar in de praktijk werkt het niet zo. Zij zullen van tijd tot tijd hun nut bewijzen, maar we moeten dat bij de volgende verkiezing evalueren. Het is nu een handeltje geworden. Iedereen wil nu rr- of dr-lid worden. Dit was de bedoeling van de wetgever niet. Het lag in de bedoeling de democratie naar de basis toe te brengen. Het heeft het gewenste effect niet gehad”, aldus Girjasing.
“De dr is wel nodig om het district gedecentraliseerd te krijgen. Ik vrees dat dit systeem van Nederland is overgenomen. Maar het verschil met Nederland is dat de Gemeenteraad dichterbij de burger staat dan de provincie. Je hebt daar gemeentehuizen. Je bestanden zijn daar in een gemeentehuis. Je weet dus daar precies in welke gemeente je woont. Hier weten we niet in welk ressort we wonen, omdat het niet zo ver gedecentraliseerd is. Er zijn te weinig mensen. Je kunt niet in elk ressort een commissariaat bouwen. Daarom moeten wij het stapsgewijs doen. De vraag is, hoe je het moet doen zodat het je minder kost. Want nu kost het ons teveel. We moeten straks op rr-leden stemmen die we niet eens kennen”, aldus Breeveld.
Maandelijks moet er ook ruim een miljoen SRD vrijgemaakt worden om de dr- en rr- leden te betalen. Geld dat zeker anders en beter gebruikt kan worden.
Kavish G.
