Of we ervan houden of niet en of het toevallig in ons straatje past of niet, de civil society heeft de plicht om zolang het nodig is een punt te blijven maken van de corruptie. De samenleving doet dat mede uit eigen belang, de man van de straat is het grootste slachtoffer van corruptie. Elke partij heeft zijn ‘furumans’, is er toevallig eruit gefloept bij een NDP’er die bij hoog en bij laag corruptie onder deze regering bagatelliseert. Hij kijkt niet naar wat wordt verteld, maar hij valt de klokkenluider aan. Hij pakt de klokkenluider gelijkbenig aan. De gewoonte om klokkenluiders – die uiteraard qua hun verleden niet altijd clean hoeven te zijn – aan te vallen komt vaak voor in corrupte landen met een laag ontwikkelingsniveau. Ook zogenaamde hoog ontwikkelde democratische kampioenen verliezen heel af en toe hun beschaafdheid wanneer strategische informatie uitlekt. We denken aan Julian Assange (Wikileaks). Veel landen kennen daarom wetgeving om klokkenluiders te beschermen. Ook aan Suriname is door het Inter-Amerikaanse corruptiemonitoringsmechanisme Mesicic aanbevolen om klokkenluiderbeschermingswetgeving te maken, maar we hebben het niet gedaan. Bij deze soort wetten is het niet van belang wat het oogmerk en wat de historie is van de klokkenluider. Hij moet wel niet de intentie hebben om leugens te verkondigen. Een veroordeelde kindermisbruiker of een moordenaar mag eens de klok luiden en komt in adequate klokkenluiderbeschermingswetgeving ook in aanmerking voor de bescherming. De ontwikkeling dan wel beschaving van de Surinaamse politicus die zijn ding doet nu in DNA reikt niet zover, maar ook degenen die op de radio en tv verschijnen, reiken niet zover. Men gaat niet in op aantijgingen, maar begint de boodschapper af te maken. Een mooi staaltje van deze onderontwikkelde vorm van regeren toonde onze minister van OW. Er is een VHP-assembleelid die in dienst is van OW en die corruptie op het ministerie aanhaalt. Het gaat om serieuze aantijgingen van het aannemen van steekpenningen en de geruchten waren er in de NF-periode en ook nu. De minister pakt de zaak heel onbeschaafd aan, zoals je het doet wanneer je je land een bananenrepubliek acht. De minister zegt gewoon: ‘kom met bewijs’. De minister vindt het niet nodig om de betreffende afdelingen te laten scannen. Dat doorlichten van gevoelige afdelingen in een corrupt land op een corrupt ministerie moet standaardprocedure zijn. Er zijn instanties als de Interne Controle en de Clad die in deze standaard ingeschakeld moeten worden. Wanneer de minister dat doet en belooft om eventuele geconstateerde tekortkoningen op te heffen en preventieve maatregelen te treffen, dan heeft de minister op dit stuk zich genoeg gekweten van zijn taak. Nu komt het antwoord van de minister erop neer dat hij niet wil weten of er steekpenningen worden betaald of dat het hem niks scheelt of dat het door hem wordt toegestaan of gedoogd. De corruptieve bestedingen en verspillingen houden begrotingstekorten in stand. Opvallend is gisterochtend in DNA ook geweest de interruptie van een nieuw gedoopte NDP’er, die blindelings in de bescherming gaat. Hij stelde dat ‘deze minister’ clean is. Daarmee zegt hij indirect dat hij niet garant staat voor de andere minister, dat is de voorgaande minister die door de president tegen zichzelf werd beschermd. Het DNA-lid zegt dus indirect dat er wel onregelmatigheden waren onder de andere minister. Als hij niet garant wil staan voor de andere minister en zich beperkt tot alleen ‘deze minister’, heeft hij er dan vrede mee? Meer onnadenkend is een collega uit Nickerie. Die geeft alle schuld (van het uitlekken van de gegevens) aan een zekere advocaat, die thuis een bepaalde vlag zou hebben hangen. Hij zou alles op papier hebben gezet en dat had hij niet moeten doen. De klokkenluider in DNA die gehekeld wordt, is de VHP’er Gajadien. Zijn informatie is niet ontkracht, maar men (twee DNA-leden en een minister) heeft hem wel geprobeerd uit te kleden. Zo zou deze meneer niet verschijnen aan het werk, hij zou eerst met een autoped aan het werk verschijnen en daarna een huis van anderhalf miljoen bouwen en herinneringen hebben aan de NF-periode toen er ook werd betaald. En als dat alles waar is, dan wat? Moet de minister daarom geen antwoord geven over het heden? De wijze van beantwoording van de minister is het bewijs dat de zaken wel afspelen op OW en dat het de minister niets scheelt. Maar hoogst opvallend is ook de wijze waarop het betreffende VHP-assembleelid piept, wanneer men de vinger terug begint te wijzen. Hij zong duidelijk een toontje lager. Deed hij dat om de boel te zussen en om te voorkomen dat zijn eigen beerput werd geopend? Zijn coalitie- en oppositieleden te vergelijken met rovers die in het openbaar elkaar chanteren om elkaar in bedwang te houden? Het woord en weerwoord heeft er al een hele tijd veel weg van. Daarom mag de conclusie getrokken worden dat een oplossing voor het leegroven van de staatskas in beide grote kampen wellicht niet kan worden gevonden. De consequenties van een toekomstig huwelijk zullen neerkomen op een man made ramp.
