Geen verrassing als grond paleis wordt uitgegeven

dblogoDe ministers die gaan over grondzaken en natuurlijke hulpbronnen nemen het volk van Suriname niet serieus of men is bezig elkaar het leven zuur te maken. Een stuk van de Waterkant wordt aan een bepaalde ondernemer in grondhuur afgegeven. Waterkant is gerelateerd aan het deel van Paramaribo dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat en bovendien is het een strategisch deel van de hoofdstad Paramaribo dichtbij ‘hartje stad’. Grond aan de Waterkant in Paramaribo behoort tot de duurste in Suriname. Wanneer een stuk grond dat in hartje stad ligt, wordt aangevraagd en nota bene nog aan de Waterkant (tussen Waaggebouw en oud Veerplein), dan wordt een grove wanprestatie gepleegd wanneer men zo een aanvraag als ‘business as usual’ behandelt, dus het behandelt als een ordinaire stuk grond ergens in Wanica, Saramacca of Commewijne. Dat een minister komt verklaren dat hij adviezen heeft ingewonnen van de dc geeft aan dat hij het volk zwaar onderschat. De minister mag bij Waterkant niet alleen afgaan op een advies van de dc. Hij moet ook advies vragen aan De Stichting Gebouwd Erfgoed Suriname (SGES) en aan het Minov als focal point van de Unesco in Suriname. Bovendien moet de minister zich laten adviseren door de betreffende autoriteiten op het vlak van de ruimtelijke ordening. De SGES heeft uitdrukkelijk ontkend dat ze ooit gekend is in het ‘project’ van de nv. Autoriteiten zouden wel die indruk hebben willen wekken. In de beschikking van RGB voor de gronduitgifte staat dat de SGES is gehoord. De stichting daagt de minister uit om te bewijzen hoe zij is gehoord. Sterker nog, de SGES geeft aan dat ze nooit een voorstander kan zijn van een soortgelijke uitgifte. De minister geeft geen eerlijk antwoord en is te kwader trouw wanneer hij deze zaak als een doodnormale aanvraag behandelt. Doorgaans ligt dan een onrechtmatige verrijking aan zulke giften ten grondslag, een opzettelijke handeling om een kennis te bevoordelen. De nv onder wiens paraplu de grond wordt verkregen, zou niet eens SRD 5.000 aan gestorte kapitaal hebben. Men wil een commercieel/toeristische establishment/complex (malls, uitgaansfaciliteiten, horeca etc..) opzetten dat eventueel aansluit op cruiseschepen. De nv die de grond heeft verkregen, heeft niet de naam om zulke faciliteiten op te zetten. Eerder gaat het om een vervuilende primitieve goudbusiness. De vennootschap is niet bekend als een toevoeger van waarde, eerder als pleger van roofbouw met primitieve technologie. Het is bekend dat eerder meer kredietwaardige ondernemers met een degelijk plan door de Surinaamse regering zijn afgewezen. Daarbij was wel duidelijk dat er geen verband bestaat tussen de regering (politiek) en de aanvrager. De zaak is toen afgedaan vanuit historische en monumentale overwegingen. Waarom wordt nu de zaak wel toegewezen aan deze aanvrager. Suriname is een land met een hoge mate van corruptie. Het is niet uitgesloten dat in deze zaak corruptie speelt ten voordele van personen en/of een bepaalde partijkas. Immers, het is verkiezingstijd en zwaar populistische campagnes zoals bijvoorbeeld de NDP dat voert, vragen eenmaal veel geld. Met de uitgifte van dit stuk grond, is een belangrijk stuk strategisch gemeenschapsbezit en Surinaamse historie weg gegeven. De DNA is niet geraadpleegd over deze uitgifte, een plan is nooit aangeboden aan DNA en bestaat kennelijk ook niet. Er is een zekere patroon in de corruptie te bemerken onder deze regering. Surinaamse regeringen zijn doorgaans de afgelopen decennia allemaal in mindere of meerdere mate corrupt geweest. Elke regering voegt wat innovatiefs bij aan de verfijnde wijze waarop corruptie wordt gepleegd. Ook deze regering is daarbij niet achter gebleven. Onder deze regering is er een patroon geweest van het bezetten van gronden (mijnbouw, bosbouw, historisch) van strategische waarde, zonder dat men het vermogen heeft om het economisch op verantwoorde wijze te exploiteren. De grond die men dan bijna gratis onder zijn beheer heeft, verkoopt men door aan bedrijven die dat wel kunnen doen. Zo wordt men slapend rijk. Maar wat maakt de zaak nog erger. De regering wil meer dan SRD 15 miljoen gaan lenen om de prive nv te helpen in haar investeringen. Dat lijkt op de tori van de cassavefabriek. Het ministerie van OW is voor 2015 een van de ‘big spenders’ onder de 17 departementen. We schreven eerder dat volgens de conceptbegroting van OW voor 2015 er een nieuwigheid op de OW-begroting is door de financiering van een aantal werken vanwege ‘Petro Caribe’. Het gaat om minimaal 10 werken voor ontwatering (sluizen en kanalen) en irrigatie te Paramaribo en enkele districten voor een totaal bedrag van ca SRD 200 miljoen. Voor de oeverbescherming te Waterkant (“Oeverbescherming Waterkant te Paramaribo, sectie SMS Pier – Knuffelsgracht (ca. 250 meter oever) (Petro Caribe)”) is meer dan SRD 15 miljoen (SRD 15.330.000) opgebracht. We schreven eerder ook dat de begroting van OW, de grootste, een broeinest en voedingsbodem van corruptie kon gaan worden. Hoe kan de RGB-minister wat in de begroting (van OW) staat, glashard ontkennen? Opvallend is dat ministers bij deze laatste begrotingsbehandeling niet alleen onwaarheden verkondigen, maar ook dubieuze zaken als een hete aardappel naar elkaar toe gooien. Daarmee zijn het respect en de egards naar elkaar toe ook afgenomen tussen de ministers. Dat heeft te maken met interne spanningen in de NDP en tussen de NDP en partijen met wie men bij de verkiezingen niet samengaat. De vraag rijst waar de grens is in Suriname. Welk deel van Suriname is onaantastbaar? Hoe lang zal het nog duren voordat (delen van) het Onafhankelijkheidsplein en Palmentuin worden uitgegeven aan particuliere nv’s en personen? Zal het ons nog verbazen als het terrein waarop het presidentieel paleis staat (met paleis en al) wordt uitgegeven aan een kapitalist dicht bij de president? Waar doe je je beklag wanneer dit gebeurt? Het is wat de corruptie betreft een uitzichtloze situatie in Suriname.

error: Kopiëren mag niet!