Klimaatsverandering heeft geen aandacht van de politiek

dblogoEen deel van het landbouwgebied Weg naar Zee is daags terug onder water gelopen vanwege de oprukkende zee. Zout zeewater heeft de landbouwgronden en de huizen overgenomen. Voor gisteren was voorspeld dat de zee agressiever zou zien. Al geruime tijd wordt door enkele personen in de Surinaamse samenleving gewezen op het gevaar van de oprukkende zee in het kader van de niet meer te stuiten zeespiegelstijging. Ook wij hebben hier ettelijke keren melding gemaakt van de kwetsbare situatie van de kuststaat Suriname waarin wij wonen. Ettelijke keren hebben wij er melding van gemaakt dat volgens een Wereldbank-rapport opgemaakt jaren terug wij voorkomen in de top 5 van de meest kwetsbare ontwikkelingslanden die aan zee grenzen. Het effect van de zeespiegelstijging in het rapport van Susmita Dasputa en anderen richt zich op o.a. de te verwachten (onomkeerbare) schade op de landbouwgronden, de woongebieden en de economie (het bbp). Politieke partijen slijpen hun tanden om na 25 mei te zetten in de zogenaamde koek die ze gaan verdelen: de staatskas van de Staat Suriname. Niet veel partijen hebben de durf gehad om de problematiek van de zeespiegelstijging uitdrukkelijk te noemen in hun partijprogramma. Heel slinks en bedrieglijk wordt door een DNA-lid opgemerkt dat verkiezingsprogramma’s en partijbeginselen (ideologieën) niet belangrijk zijn. Deze meneer gaat dus uit van en propageert een systeem dat in strijd is met de grondwet. Als jurist had hij tenminste zijn best moeten doen om op dit vlak de gemeenschap niet voor de gek te houden. Minister Rabin Parmessar van Openbare Werken (OW) heeft veel overtuigingskracht aan de dag moeten leggen om de bewoners van Weg naar Zee uit te leggen welke actie nu ondernomen zal worden. Graafmachines zijn bezig om een hulpdam aan te leggen. Aan de mensen heeft de bewindsman gevraagd om extra grond te geven voor de hulpdam. Bij het uitoefenen van haar bevoegdheden moeten de politieke organisaties de kiezers in staat stellen kennis te kunnen nemen van het beginselprogramma en het verkiezingsprogramma van de politieke
Organisatie, staat in artikel 53 van de grondwet. De bepaling is gebieden, maar het DNA-lid houdt met dit gebod geen rekening. Er staat ook dat de politieke organisatie een programma moet samenstellen met als enig doel de behartiging van het nationaal belang. Wanneer we propageren dat er geen verkiezingsprogramma’s nodig zijn, dan propageren dat wij dat blindelings wordt gestemd en een vrijbrief wordt gegeven aan DNA-lieden om na hun uitverkiezing te doen en te laten en te gaan en te staan waar men hebben wil. Er zijn bereids 5 verkiezingsprogramma’s uitgegeven en een vluchtige studie leert al dat de programma’s helemaal niet op elkaar lijken. Onbewust is er een onderscheid te maken in de programma’s en bij 3 van die programma’s hebben we dat besproken. Het probleem kennelijk bij het DNA-lid is dat hij alleen wil freewheelen met partijzetels maar zijn plannen niet kenbaar kan maken, omdat hij geen eigen organisatie heeft kunnen opzetten. Onder de NS kan dat niet. Deze parlementariër heeft dus aan de burgerij al gezegd dat hij geen moeite heeft een politieke opportunist te zijn die sec gaat voor de stemmen en de posities. In de 5 programma’s (VHP, DA91, PL, DNL en DRS) komt het begrip ‘zeespiegelstijging’ (zeespiegelrijzing genoemd) alleen voor in het programma van De Nieuwe Leeuw, waar men wil gaan naar nieuwe stadsvorming en bescherming van de mangrovebossen. Klimaatsverandering komt voor in het programma van DRS (impactstudie op landbouw) en de PL (kunstwerken en vooral mangrovebossen voor kustbescherming). Er wordt meer gesproken over het handelsklimaat en het investeringsklimaat. Zo zien we dat het grote probleem dat de naam heeft van zeespiegelstijging niet de aandacht heeft van alle politieke partijen, hetzelfde geldt voor klimaatsverandering. Daarmee is al bij 5 verkiezingsprogramma’s/samenvattingen daarvan al geïllustreerd dat de programma’s wel behoorlijk van elkaar verschillen. Bij klimaatsverandering zien we ook dat men verschillende ideeën heeft om de impact ervan te stuiten. De overige programma’s moeten liever vandaag dan morgen komen, zodat kiezers die bewust stemmen een keus kunnen maken. Zeespiegelstijging en klimaatsverandering zijn een Surinaamse realiteit waarmee wij steeds meer geconfronteerd zullen worden. Het tegendeel van het Wereldbankrapport is nog niet bewezen. Voor veel bewuste kiezers zijn deze punten cruciaal om een keuze te kunnen maken. We zien dat onze politici over deze levensbedreigende zaken niet willen of kunnen praten. Veel kiezers gaan ervan uit dat politici en hun partijen niet serieus zijn en het niet menen met het land wanneer ze niet praten over de bescherming van het land. De overstroming van Weg naar Zee is hopelijk een eyeopener voor Surinamers. Ze moeten hun grappen makende politici dwingen om hun plannen aan hun kenbaar te maken. Met het bovenstaande is niet gezegd dat de overstroming van Weg naar Zee uitsluitend het gevolg is van zeespiegelstijging of klimaatsverandering, maar het heeft zeker wel met de problematiek te maken. Suriname moet weten wat wij moeten doen. In een programma waar 2 professoren eens zaten te praten over de zeespiegelstijging, wist de Nederlandse direct antwoord te geven op de vraag wat te doen tegen het probleem: dijken bouwen. De Surinaamse counterpart bleef om de hete brei draaien en gaf nooit antwoord. Het oplossen van dit probleem (en ook andere) is in Suriname moeilijker geworden, omdat de schaarse deskundigen (gepromoveerde academici) op de schoot zijn gaan zitten van partijvoorzitters en hun mening niet meer vrijuit durven te geven, in ruil voor posities. Over de zeespiegelstijging moet er een debat komen en partijen moeten aangeven of Suriname te redden is en hoe.

error: Kopiëren mag niet!