De politieke betrokkenheid van Surinaamse jongeren vormt een reden tot zorg. Jongeren hebben in vergelijking met volwassenen weinig interesse in politiek. Jongeren blijken ook over weinig politieke feitenkennis te beschikken. Hebben jongeren over het algemeen een negatief beeld van politici? Is er sprake van gebrek aan vertrouwen, politiek cynisme, wantrouwen, scepticisme en ontevredenheid? Welke oordelen hebben jongeren over de politiek?
Politici zouden alleen tijdens de verkiezingen in jongeren geïnteresseerd zijn
Zijn de Surinaamse jongeren ook de mening toegedaan dat politici niet effectief werken, incompetent zijn, geen band hebben met de gemeenschap, uit zijn op eigenbelang, zich niet aan hun beloften houden, corrupt zijn en niet representatief zijn? Is de politiek saai en leidt het niet tot rechtvaardige sociale veranderingen? Is er gebrek aan politiek vertrouwen?
Politieke kennis, interesse en participatie nemen toe naarmate jongeren ouder worden. De kiezer schenkt een politieke partij vooraf vertrouwen en rekent de partij achteraf op zijn prestaties. Elke politieke leider beschikt door zijn partij over een klein apparaat aan experts op het gebied van media, verkiezingen, financiën en rekrutering. Populaire media vormen voor de jongeren een extra kanaal om met hun te communiceren, meer politieke kennis, inzicht bij te brengen en eenzijdige politieke informatie te weerleggen. Hierbij spelen amusement, emoties, charisma, imago en persoonlijkheid steeds vaker mee bij het maken van politieke keuzes door jongeren. Er mag in geen geval nooit sprake zijn van alleen entertainment en sensatie. Dit leidt tot politiek cynisme. Jongeren worden gemotiveerd door vertrouwen in een politieke partij en haar politiek leider! President Obama, bijvoorbeeld spreekt altijd duidelijk en geeft aan wat hij belangrijk vindt. Hij neemt politieke standpunten in en draagt dat standvastig en vastberaden uit.
Hoe bereiken wij de politiek inactieve jongeren?
De politieke informatie mag niet overdadig zijn, niet irrelevant zijn en ook niet te eenzijdig gedefinieerd. Jongeren willen dat ook naar hun geluisterd wordt. Zij wensen geen toeschouwers te zijn. Wat zijn hun individuele interesses en in welke specifieke thema’s, beleidsdoelen, politieke issues zijn zij geïnteresseerd? Politieke partijen willen de jongeren aan het denken zetten, standpunten laten innemen en uiteindelijk naar de stembus lokken. Hun ideeën, houdingen en meningen over politiek spelen een belangrijke rol bij hun mogelijkheden en bereidheid om zich in te zetten voor de onderwerpen, belangen die hen aan het hart gaan. Politieke educatie leidt tot meer interesse, vertrouwen en participatie in de politiek en tot minder politieke cynisme. Door politieke educatie worden jongeren in positieve zin beïnvloed en is het ook een aanmoediging om politiek actief te worden. Politieke jongerenorganisaties dienen daarbij inhoudelijk een voortrekkersrol te vervullen. Politieke jongerenorganisaties moeten een communicatieplatform hebben, gericht op het verstrekken van objectieve informatie, het verwerven van steun onder jongeren en het verbeteren van de partij- imago. Een betere voorlichting geven over o.a. geweld, misdaad, onveiligheid, drugs, corruptie, sport, alcohol misbruik, veilig vrijen en veilig seks. Tenslotte moeten politieke leiders niet alleen hun meningen zelf bepalen en consequent uitdragen, ze moeten er ook naar handelen. Als ze tegen corruptie, drugshandel en misdaadbestrijding zijn moeten zij zich daarvoor daadwerkelijk en herkenbaar inzetten. Politici hebben een voorbeeldfunctie: jongeren, burgers, kiezers letten op hun uitspraken en herhalen deze. Politici moeten daarom in overeenstemming met hun voorbeeldfunctie handelen. Jongeren zijn uiterst gevoelig hiervoor. Jongeren zijn erg sensitief.
Leendert Doerga
