Het onderzoeksteam van het archeologisch onderzoek naar het massagraf van 1902 op Mariënburg is ontstemd dat het onderzoek maar niet op gang komt, vertelt archeoloog Benjamin Mitrasingh aan Dagblad Suriname. Volgens Mitrasingh vertelt projectleider Sjak Shie alleen maar leugens. Sjak Shie vindt dat het om een bewoond gebied gaat. Ambtelijke deskundigen zeggen, als je Michel Sjak Sie volgens de Nederlandse wetgeving niet mag en kunt ontslaan, onthef of ontlast hem dan van al zijn taken, aldus Mitrasingh. ‘Maar blijkbaar heeft heel politiek Suriname meegeprofiteerd van de uitverkoop van de Suikeronderneming Mariënburg, evenals de Nederlandse regering. Daarom kunnen wij bij niemand terecht voor hulp.’ Tijdens de werkbespreking op 8 januari 2013 bleek al heel gauw dat Sjak Shie niets wist van het massagraf van 1902, vertelt archeoloog Mitrasingh.
‘Sjak Shie dacht dat het onderzoek zou plaatsvinden in de kampong (woongebied van Mariënburg).’ Dit werd nadrukkelijk tegengesproken door de andere aanwezigen en er werd ook aan toegevoegd dat in de verslagen melding wordt gemaakt van 17 doden (het moet 15 zijn, 1 in de ochtend, 14 in de middag en 3 zwaar gewonden), het transport van de 15 lijken geschiedde om half zeven in de avond op ‘trolley’s’ over de spoorbaan naar een massagraf, gegraven door 7 Nederlandse militairen buiten het gezichtsveld van de bewoners van Mariënburg. Er wordt in 1902 nergens gesproken van een kampong, want de Hindoestaanse contractarbeiders waren toen dominant in aantal, vertelt Mitrasingh verder. En die spraken Engels, Hindi en Oerdoe. ‘De plattegronden en kaarten van de Suikeronderneming Mariënburg heeft Sjak Shie nooit willen afstaan aan het onderzoeksteam van het massagraf van 1902.’
Farzana Abdoel
