De truckhouders ergeren zich dagelijks over de gelden die zij regelmatig aan de bestuursdienst van het district Para moeten betalen. Volgens de truckhouders moeten zij al enkele jaren SRD 500 per maand/per truck in het districtfonds storten. Dit geld was in eerste instantie bestemd voor het onderhoud van de wegen. De trucks worden gezien als zwaar materieel. Volgens de regeling van het commissariaat mogen alleen zij die hebben voldaan aan deze eis, gebruik maken van de weg. Er zijn ruim 75 truckhouders die elke maand SRD 500 aan de kant moeten zetten. Een simpele berekening wijst uit dat er hierdoor alleen al maandelijks SRD 37.500 in het laatje wordt gebracht. Toch worden de wegen, zonder enige afstemming vooraf, tij en ontij afgesloten voor deze gedupeerde doelgroep. De gedupeerden zijn de mening toegedaan dat op de zon- en feestdagen zij geen gebruik mogen maken van de weg. Daar houden zij zich keurig aan. “Maar ook doordeweeks worden die wegen nu voor ons gesloten”, klagen zij. Het gevolg is dat de verdiensten in z’n geheel bekeken steeds minder worden. De SRD 500 wordt immers op maandbasis doorberekend.
De andere districten kennen een soortgelijke regeling niet. Een bijkomstigheid die ook zwaar drukt, is dat overtreders een boete van SRD 1.500 moeten betalen. De regeling mist echter elke vorm van wettelijke basis. In een interview met Dagblad Suriname deelt de districtcommissaris Jerry Miranda mee dat dit probleem al drie jaren gaande is. Dat geld wordt besteed voor het district. Men is bezig met asfaltering. Verder wilde de dc hier niet op ingaan en verwees de redactie van Dagblad Suriname naar mr. Basharath Ahmadali. Deze heeft beaamd dat het om een vrijwillige bijdrage gaat. Ook bevestigt hij dat deze wijze van genereren van districtsinkomsten geen wettelijke grondslag heeft. Dus deze doelgroep van de truckhouders hoeft niet mee te werken.
Eerder had minister Stanley Betterson ook al had een pittige uitspraak gedaan over de dc’s. ‘Er zijn dc’s die zich niet eraan houden en zich beschermd voelen door de president. Als er een andere regering komt en een onderzoek instelt, dan komt de dc achter de tralies en dan kan ik niks doen”, zou de minister min of meer hebben gezegd. Bij deze kwestie komen ook heel wat vragen naar voren. Zijn er dc’s die zich aangesproken zullen voelen? Zo ja, wat doen de dc’s ermee? Gaat het ‘college van de dc’s’ een standpunt innemen? Moet de minister niet optreden of tenminste een onderzoek instellen via zijn interne controle of de Landsaccountantsdienst (Clad)? Gaat het om fraude c.q. strafrechtelijke handelingen of om onwetmatige handelingen die wel doelmatig zijn, of om doelmatige handelingen die rechtmatig zijn, of om administratieve, bestuurlijke dan bestuursrechtelijke misslagen zijdens de uitvoerende en/of de controlerende oftewel de verantwoordelijke instantie? Of gaat het om een onjuiste interpretatie en toepassing van de comptabele voorschriften voor het district? Ligt het aan het onthouden van de formulieren aan de dc’s, die door het Donatiebesluit vereist zijn. Ligt het misschien aan het niet honoreren door het ministerie van de vanuit de districten volgens de Wet Regionale Organen ingediende conceptdistrictsverordeningen, die anticiperend al in praktijk zijn, wetende dat de goedkeuring eraan komt? Of is er eigenlijk niks aan de hand, omdat alle ontvangsten met of zonder wettelijke grondslag middels de voorgeschreven financiële administratie en de kwartaalverslagen naar het ministerie correct zijn geregistreerd, besteed en verantwoord? Ook is mogelijk dat de dc’s op hun begroting op de middelenstaat alle bronnen van inkomsten vermelden, die na te zijn goedgekeurd c.q. geaccepteerd, in de rechtmatige sfeer zijn gebracht, of ligt het aan het feit dat in de staatsbegroting er geen begrotingspost is ter financieringen van de districtsplannen en districtsbegrotingen?
De vraag kan dan direct gesteld worden welke ijver de regering aan de dag heeft gelegd om de op stapel liggende ontwerpwetproducten om de beweerde onwettige gronden te legaliseren, goed te keuren. Hierop is ook door de DNA-leden Marinus Bee en Castelen tijdens de begrotingsbehandeling gewezen. Ook kan de vraag gesteld worden of de hele kwestie – waar nogal lichtvaardig over gedacht wordt – niet ligt in de sfeer van pseudowetgeving die de dc’s vrijpleit met vingerwijzing naar de wetgever? Op al deze vragen moet er nog een gedegen en goed gefundeerd antwoord komen. Maar ondertussen is de truckhouder de gebeten hond. Hij zal op straffe van een boete van SRD 1.500 elke maand weer een bedrag van SRD 500 moeten storten in het districtsfonds van Para. Dit alles in opdracht van dc Jerry de Miranda.
