Kwaliteit gezinnen bepalend voor toekomst Suriname

Gisteren werd wereldwijd de Internationale Dag van het Gezin herdacht. In de Surinaamse cultuur die tot uiting komt in de Surinaamse grondwet wordt veel waarde gehecht aan het gezin. Echter zien wij in de hedendaagse samenleving dat gezinnen onder druk staan, met name vanwege de afwezigheid van vaders, gebrekkige tot afwezige gezinsplanning en de mindere rol van verheffende normen en waarden die als heilige basis moeten dienen voor de processen die zich voltrekken binnen het gezin. De First Lady heeft de laatste tijden herhaaldelijk de nadruk gelegd op de sociale rol van mannen, die het vaak laten afweten. Het is een zeer positieve zaak dat de First Lady herhaalt waar zij in gelooft. Op zich moet gezegd worden dat ze met haar agenda en haar optreden meer indruk maakt dan de president van de Republiek Suriname maakt met zijn politieke agenda. Kennelijk zal zij vanwege haar startpunt in 2010, in 2015 een veel hoger cijfer halen dan de president. Vanwege haar sympathieke houding en imago laat onze First Lady zich goed portretteren. Dat moet zij in de komende periode meer inzetten om bijvoorbeeld de rol van het gezin te benadrukken en vrouwen en mannen te beïnvloeden wat betreft de gezinsvorming. De First Lady is in staat goede apolitieke sociale programma’s dwars door de hele samenleving door te voeren zonder politieke inmenging, omdat ze zich profileert als een moederfiguur, in tegenstelling tot de minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. Het zou zelfs handiger blijken als een deel van het politieke belaste budget van dit departement overgeheveld wordt naar de First Lady. Onze grondwet hecht veel waarde aan het gezin, aangezien de hele negende afdeling van ‘Hoofdstuk VI’ betreffende sociale, culturele en culturele rechten en plichten gewijd is aan ‘het gezin’. Het gezin wordt erkend en beschermd, stelt onze grondwet. Gezinnen worden wel erkend in Suriname, vanwege de wettelijk verankerde rechten en plichten die voortvloeien uit ouderschap bij de verlening van sociale voorzieningen en diensten, bij het erfrecht en bij rechtsprocessen. Maar de bescherming van gezinnen kan veel beter, vooral als wordt gelet op de bijstand van sociaal zwakke gezinnen. Op het vlak van huisvesting (goede opvang (thuis en buiten) waardoor kinderen kunnen leren, spelen en rusten), onderwijs (voldoende inkomen, voeding en leermiddelen waardoor kinderen op school blijven tot minimaal het 18de jaar) en voeding (bijstand bij onvoldoende inkomen, waardoor ondervoeding wordt voorkomen) kan de overheid meer doen. Het geld dat door corruptie verdampt, kan in onze kleine samenleving beter apolitiek gekanaliseerd worden naar die gezinnen die hulp nodig hebben. Man en vrouw zijn voor de wet gelijk, stelt de grondwet. Gelijkheid voor de wet is een goed begin, maar niet voldoende. Het besef dat man en vrouw gelijkwaardig behoren te zijn, is vanwege voorlichtingscampagnes en regeerprogramma’s groeiende in Suriname. Maar de gelijkwaardigheid dient meer tot uiting te komen. De economische participatie van vrouwen o.a. op de arbeidsmarkt moet omhoog. In de gezinssituaties moet er ruimte worden gecreëerd voor vaders door ook te helpen in de opvoeding. Zo zou eventueel via wetgeving gestimuleerd moeten worden dat ook vaders de kleine kinderen naar de dokter of verenigingen brengen waar kinderen zijn aangesloten en dat zij ook de ruimte krijgen om op de oudermorgen aanwezig te zijn. Gelijkheid voor de wet is er ook niet altijd, vooral waar in de wetgeving geen rekening wordt gehouden met de reproductieve rol van de vrouw. Onze grondwet bepaalt verder dat ieder kind recht heeft op bescherming zonder enige vorm van discriminatie. De bescherming is primair tegen de lichamelijke en mentale integriteit. Wat het eerste betreft, wordt er nog teveel geslagen in Surinaamse gezinnen. ‘omdat mi kis fongfong en mi no dede f’eng, a du mi bung’ denken ouders en grootouders. Men gaat eraan voorbij dat er ook iets bestaat als kindermishandeling. Er zijn kringen waar seksueel misbruik van kinderen door mannen wordt doodgezwegen. Er komen teveel gevallen voor van seksueel misbruik, waarbij kinderen zelfs in de steek worden gelaten door de moeders. Wat ook meespeelt, is het feit dat politici die voor zedenmisdrijven tegen minderjarigen zijn veroordeeld, gerespecteerd en omarmd worden door andere politici zowel links als rechts. Zij of hun organisatie waar zij heer en meester zijn, worden aangeduid als ‘aantrekkelijk’. Internationale rapporten maken vaak melding van seksuele exploitatie van minderjarige meisjes in ons land al dan niet in de context van mensenhandel. Op de morele integriteit wordt al helemaal niet gelet. Bij het afdraaien van muziek wordt daarop niet gelet, bij het draaien van films ook niet. Kinderen worden door ouders meegenomen naar films die duidelijk de aanduiding ‘16+’ of ‘PG13’ dragen. Men onderschat wat het effect is van wat we zeggen en met ons gedrag laten zien aan de kinderen. Kinderen worden met luide muziek in de auto vervoerd, men rijdt door rood licht en praat over njangs die gemaakt kunnen worden en men hoort dat wanneer een arbiter een wedstrijd heeft ‘verkocht’, hij een beetje een pak slaag mag krijgen. Kinderen raken vergiftigd, hun morele integriteit komt daardoor in gevaar. Ouders hebben ten aanzien van wettige en natuurlijke kinderen dezelfde verantwoordelijkheden, bepaalt de grondwet verder. Ook op dit stuk zien wij dat veel mannen kinderen verwekken en de moeder alleen laten voor de zorg. De Staat erkent de uitzonderlijke waarde van het moederschap, wordt ook bepaald in het kader van het gezin. Thans zijn stakingen gaande omdat de regering als werkgever niet genoeg respect zou hebben voor het moederschap. Maar in bedrijven die geen cao-regelingen kennen, staan zwangere werknemers nog steeds bloot aan de grillen van de werkgever, want een zwangerschapsregeling die algemene gelding heeft, hebben wij nog niet. De grondwet bepaalt wel dat werkende vrouwen recht hebben op zwangerschapsverlof, met behoud van loon of salaris. Maar met deze grondwettelijke bepaling kom je er nog niet. Nadere wetgeving moet komen. De laatste volkstelling heeft blootgelegd dat het instituut van het wettelijke huwelijk, dat een stevige basis vormt voor meer stabiele en weerbare gezinnen, geen ingang heeft gevonden bij alle bevolkingsgroepen, soms zelfs niet als kool groeiende segmenten. Als een christelijk instituut bestaat er her en der een afkeer tegen dit instituut, maar inmiddels heeft het huwelijk ook een Surinaams gezicht, dus ons niet vreemd. Op deze dag beseffen we dat we nog vorderingen hebben te boeken. De regering heeft daarbij ook een taak en de First Lady zou daarbij – alhoewel ze geen verantwoording hoeft af te leggen in DNA – een voorname rol kunnen vervullen.

error: Kopiëren mag niet!