Vooraf dit: iedere Surinamer is één, ongeacht zijn afkomst, geloof of ras. Ik ben zelf op de eerste plaats voetballiefhebber en daarna Voorwaartser. Hetgeen zich afspeelde afgelopen zondag, 11 mei 2014, in het Voorwaarts Stadion voor tijdens en na de wedstrijd SV Voorwaarts vs ACoconut is moeilijk te accepteren. Ik begrijp best wel dat de kern van het probleem een sociaal maatschappelijke is welke pijnlijk tot uiting komt tijdens een simpele voetbalwedstrijd. Ik houd mijn hart vast zodra mijn club tegen één van de clubs uit het oosten of uit het zuiden moet voetballen. Je bent zo afhankelijk van de gemoedsrust van de supporters van deze clubs. De intimidatie is continu aanwezig. Op zich is daar niets mis mee zolang het op een “sportieve” manier gebeurt. Maar deze manier is levensbedreigend. Wat ook erg opvalt, is dat er in de groep totaal geen correctievermogen zit. Ik weet niet hoe dat in die contreien dagelijks aan toe gaat, maar ik leid een rustig leven zonder intimidaties. Uit het verleden weet ik dat het respectabele woongemeenschappen waren. Waarom zouden mijn club en ik ons blootstellen aan deze vorm van intimidatie? Je hebt namelijk niets te winnen. De tegenstanders uit deze contreien zijn zo respectloos, het is niet te geloven. Als je denkt dat je het ergste gehad hebt, blijkt dat niet het geval te zijn. Erg is dat je moet constateren dat het enige dat nog ontbreekt, de doden zijn.
Laat mij me even beperken tot afgelopen zondag. Je ziet groepen van Marronjongeren, hun uitstraling is één en al ontevredenheid. Ze reageren zich op alles en iedereen af. Het taalgebruik is afschuwelijk en respectloos. Wat erg opvalt, is dat de ouderen er naar kijken en niet eens reageren. Het geeft het gevoel dat dit dagelijkse kost is. Wat verder opvalt, is dat hun kennis over de spelregels bijzonder slecht is. Het lijkt erop dat het voetballen een uitlaatklep is voor hun maatschappelijke ontevredenheid. Zo werd de scheidsrechter van de dag er van beschuldigd de oorzaak van het mindere resultaat te zijn. In alle objectiviteit denk ik dat dit niet het geval was. In tegendeel, werd er vroegtijdig een speler van SV Voorwaarts weggestuurd en kreeg ACoconut een discutabele strafschop mee.
De belangrijkste vraag is: wat nu? Zware straffen is een optie, maar één die het eigenlijke probleem niet oplost. Ik ben geen expert of deskundige, maar ik denk dat onze leiders en de Marronleiders in het bijzonder een schone taak in deze hebben. Wat we echter zien, is dat juist de Marronleiders het verkeerde voorbeeld geven. Nogmaals, de spiraal beweegt op dit moment zeker neerwaarts. Ons voetbal holt achteruit en wij staan erbij en kijken er naar. Ik voorspel dat als het zo doorgaat er binnen een jaar tijd zeker echt wel doden zullen vallen.
Het is dan ook van belang dat van uit de leiding van onze voetbalorganisatie hieraan de nodige aandacht wordt besteed. Wij moeten niet wachten om de put te dempen wanneer het kalf reeds verdronken is. En wij moeten onze ogen zeker ook niet sluiten voor de realiteit en de andere kant opkijken, omdat de situatie ons schijnbaar niet deert. Vanuit deze plaats een oproep aan de verantwoordelijken om slagvaardig, handelend en corrigerend op te treden.
Ronald Bottse
Commissaris Jeugd SV Voorwaarts
