Demografische verschuivingen hebben in de geschiedenis tot grote conflicten geleid in de geschiedenis van de mensheid. Ons land krijgt steeds meer een Chinees karakter. Daarnaast is er sprake van een behoorlijke urbanisatie. De hoge geboortecijfers bij de betreffende groep versterken alleen maar de effecten. Etnische en religieuze spanningen zijn er in Suriname niet, omdat in het Sranangtongo iedereen een behoorlijk stuk gemeenschappelijkheid vindt. Maar wanneer er op grote schaal urbanisatie plaatsvindt, moeten de veiligheidsautoriteiten in het land waakzaam zijn voor excessen die het gevolg kunnen zijn van een cultuur shock. In de betreffende gemeenschappen zelf zijn er nog steeds manieren om ruzies bij te leggen en in enkele gevallen is het fysiek en gewelddadig, zoals ook verduidelijkt in onze DNA.
We stellen dit alles naar aanleiding van een clip, die per abuis zou zijn afgedraaid op de staatstelevisie tijdens Pasen. De clip is afkomstig van een muziekgroep, die zich als een gospelgroep profileert. In die clip wordt de aanduiding ‘koelie’ gebruikt, waarmee gerefereerd wordt aan de Hindoestaanse bevolkingsgroep in Suriname. Ook wordt zowel in de tekst van het lied als in de clipbeelden gerefereerd aan de symboliek van de godsbeelden, die gangbaar zijn bij een deel van de belijders van de Hindoe-religie. Dit is uiterlijk (en dus oppervlakkig omdat dit ook de benadering is) vergelijkbaar met de afbeelding in beeldhouwwerken van de gekruisigde Jezus Christus of de Heilige Maria. De gospelzangeres geeft aan dat er personen zijn in Suriname die ‘grote poppen’ dienen, ‘alsof ze door popen zijn gemaakt’. Dit gaat dus op voor alle burgers die in hun religiebeleving beeldhouwwerken gebruiken. Het gaat dus om Christenen en Hindoes, maar de gospelzangers ziet alleen de laatste groep. Op zo een manier (met grote poppen) zal Suriname niet vooruit gaan. De vraag rijst hoe dit probleem dan opgelost moet worden. De klacht is duidelijk, maar de oplossing niet. In het vreedzame geval lijkt een massale bekering tot de bepaalde stroming binnen het Christendom een logische oplossing vanuit de optiek van de zangeres, maar is het realistisch? Het gaat trouwens om Hindoes die 21.3% van de bevolking uitmaken, waarvan 18% van de Sanatan Dharm die beelden aanwendt (en Rooms Katholieken: 21.6% van de bevolking). Suriname zal niet draaien zonder Jezus, zegt de zangeres: dit betekent dat volgens de vreedzame oplossing 51.6% van de bevolking zich moet bekeren. Als de beelden gebruikende RK’s erbij komen, komt het percentage op 73.2%, zowaar een massale zuivering van zo heb je me niet. Over de minder vreedzame zuivering als oplossing hebben we het niet, hetgeen niet betekent dat de overheid daar onverschillig tegenover moet staan en vooral tegen de achtergrond van de urbanisatie. De gospelgroep komt uit de gelederen van de recent geürbaniseerde groep.
De staatszender heeft haar verontschuldigingen aangeboden en laten blijken dat het afdraaien van die videoclip een vergissen was van het station. Daarmee wordt dus indirect de inhoud van het lied afgekeurd. Keurt men het af omdat men zelf tot het inzicht is gekomen dat de liedtekst ontoelaatbaar is (voor een staatszender) of biedt men de verontschuldigingen, omdat een groep zich gekrenkt voelt ongeacht dus of de tekst toelaatbaar is of niet? Dat is niet duidelijk gebleken. In het geval van ‘het lezen van de Bijbel als men niets te dien heeft’ was de woordvoerder van de regering wel duidelijk afwijzend wat de inhoud van de bepaalde uitgesproken zin van een radioprogrammapresentator/DNA-lid betreft. Hier is dat achterwege gelaten. Men heeft, in tegenstelling tot de betreffende uitgesproken zin, over het lied zelf uitdrukkelijk niets gezegd, de inhoud niet afgewezen. Voor de mening van de radiopresentator/het DNA-lid had men geen begrip, maar wel voor de mening van de gospelzangeres en de gospelgroep? Mag het in Suriname dat wij bij het verkondigen van de eigen religie, die van een ander afwijzen en beledigen? Tegenover de vrijheid van geloofsovertuiging staat soms de vrijheid van meningsuiting, allebei grondrechten verankerd in onze grondwet. Op gegeven moment kunnen deze twee grondrechten met elkaar in conflict komen. De vraag rijst in hoeverre de vrijheid van meningsuiting inbreuk mag doen op de vrijheid van geloofsovertuiging. De pr van de overheid heeft twee benaderingen en is dus inconsequent voor gevallen waar de twee betreffende vrijheden met elkaar in conflict zijn. Overigens moet gesteld worden dat ook een voormalig NJP-lid/oppositiepoliticus zich niet heeft gericht op de tekst van het lied en eigenlijk het voor vanzelfsprekend neemt dat een zangeres discrimineert, maar het munt op de overheidsmediaman, die bij de staatszender als directeur waarneemt. Hij die in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, aanzet tot haat tegen of discriminatie van mensen of gewelddadig optreden tegen persoon of goed van mensen wegens hun ras, hun godsdienst of hun levensovertuiging, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaar of een geldboete, bepaalt ons Wetboek van Strafrecht. Hij die zich in het openbaar, mondeling of bij geschrift of afbeelding, opzettelijk in beledigende of minachtende vorm uitlaat over een groep mensen wegens hun ras, hun godsdienst of hun levensovertuiging, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste één jaar of een geldboete. Er zijn nog minimaal twee strafbare feiten met een lichtere straf aangaande het soortgelijk beledigen. In het verleden zijn vaker Hindoebeelden beklad, die daden van agressie zijn geweest. Religieuze haatclips met een duidelijke target kunnen op een bepaald moment leiden tot persoonlijke aanvallen op het leven van personen. Actie en reactie kunnen het gezicht op onze samenleving schenden. De bevoegde autoriteiten moeten niet doen alsof hun neus bloedt. In elke geval moet hier gesteld worden dat Binnenlandse Zaken waakzaam moet zijn en overheidsbeleid losgelaten moet worden op dreigende intolerantie als uitvloeisel van de urbanisatie.
