Wat een toestand in de Surinaamse politieke arena. Is dit de ergste vorm van decadentie in politics? Nee, als ik zo in mijn weinig vrije tijd de politieke ontwikkelingen volg, constateer ik dat enkele politieke leiders, de politiek als doel zien en niet als middel. Politiek is voor hen ‘belang’ en geen ‘belangen behartiging’. Dit zijn twee verschillende benaderingen. Zij die politiek als belang zien, denken vaak in termen van machtsverwerving en het consolideren daarvan. En omdat politiek door deze leiders als doel gezien wordt, wordt vaker het principe van het doel heilig de middelen toegepast. De niet doordenkers of onnozelen onder ons scharen zich gemakkelijk in grote getale achter deze leiders die zich vaak populistisch presenteren. No matter what the trackrecord is. Een andere groep die op basis van moraliteit zich als dienaar opstelt in de politiek ziet politiek als een middel om sociaalmaatschappelijke, economische en educatieve ontwikkeling na te streven voor land en volk ,zonder populistisch te willen zijn. Deze groep wil vanuit een grondbeginsel dat gelinkt is aan een goede normen en waardenstelsel zich inzetten voor de nationale ontwikkeling. Men benadert de politiek derhalve als een middel ter behartiging van belangen van en voor de natie. Suriname heeft momenteel juist een zeer sterk tekort aan leiders die vanuit een grondbeginsel of ideologie politiek bedrijven. Dat is jammer. Het lijkt erop dat je immoreel, onethisch en populistisch, ondemocratisch, demagogisch moet zijn om in aanzien te zijn. Visionaire, consequente, consistente en eerlijke en betrouwbare leiders maken steeds meer plaats voor het omgekeerde. Jammer, omdat generatie op generatie zich zal identificeren aan dit soort leiders.
Het gevolg zal zijn een stagnerende sociaaleconomische ontwikkeling van Suriname te midden van bijvoorbeeld een steeds stijgende en verruwende criminaliteit.
The gangster of the politic
De afgelopen weken heeft Ronny Brunswijk zich geopenbaard als ‘Gangster’ in de politiek. Vele mensen nemen deze uitspraak van Brunswijk als een grap, niet wetende dat hij voortgekomen is uit een junglestrijd waarbij hij gruwelijkheden heeft meegemaakt. Dit kan tot gevolg hebben dat hij van tijd tot tijd te maken kan hebben met traumatische gevoelens die hem dit soort niet prudente uitspraken laat doen. Hij vindt kennelijk innerlijke rust als hij zich publiekelijk voordoet als gangster. Ik ken deze man van dichtbij en weet absoluut dat hij geen gangster is a la Al Capone. Nee, dat is hij niet. Hij valt voor wat mij betreft onder de categorie leiders, die niet ideologisch denken en handelen, maar meer een leider die populistisch is en politiek ziet als belang. Hij kan ook getypeerd worden als sensationalist die er altijd in ‘Whatever’ prominent aanwezig wil zijn. In het Aucaans noemen wij dit soort mensen ‘Ningmang’. De Ningmang hoeft niet altijd negatief te worden aangemerkt. Bijvoorbeeld bij de Aleke prei is er altijd een showdanser die als lievelingsdanser bij het publiek bekend staat. Wanneer zo een danser, de ‘Ningmang’ , op zo een Alekeprei afwezig is, kan er een saai gevoel bij het publiek ontstaan. Iedereen gaat vragen waar hij is. Ik moet ook aangeven dat een ‘Ningmang’ niet perse tot de beste danser van de Aleke muziek hoeft te behoren. Hij kan om de een of andere reden de publiektrekker zijn. In de voetbalwereld staat Ronny Brunswijk niet bekend als een sublieme voetballer, maar wil altijd als speler van boven 50 jaar, liefst in het eerste elftal van zijn ploeg Inter-Moengotapoe aanwezig zijn. Dit is een typisch voorbeeld van een ‘Ningmang’.
Hoe het ook zij de oproep van de heer Ronny Brunswijk om zich als ‘gangster’ te gedragen in de politiek, kan naar de jongeren toe erg verkeerd uitpakken. Het gevaar dat jongeren de oproep letterlijk kunnen opvatten is levensgroot aanwezig. Het lijkt mij goed als de heer Brunswijk bij de eerstvolgende gelegenheid, zijn uitspraak corrigeert of tenminste enige mate van nuancering brengt in zijn absurde uitspraak of oproep. Het is kort gezegd geen juist opvoedkundig gedrag wat hij geëtaleerd heeft.
“Heei… boi Romeo Bravo, mi’e bari joe”(vrolijke noot).
Bert Eersteling
