Mw. Rado is nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen. Als je vroeger in het onderwijs zat, mocht je niet trouwen. Als je wilde trouwen, dan moest je het onderwijs verlaten, vertelt ze. Maar ze heeft wel een leuke hobby en dat is reizen. Ik ben geweest naar verschillende landen, zoals Nederland, Italië, Spanje, België, Frankrijk, Portugal en Palestina. Naast het genieten vond mw. Rado het belangrijk dat ze als onderwijzeres op deze manier haar kennis kon verbreden. Nog steeds helpt ze graag kinderen met bijlessen. Naast reizen houdt de 100-jarige ook van planten en het huis schoonhouden. Twee jaar geleden heeft mw. Rado tijdens de Amnestie protestloop ook meegelopen. Ze doet nog steeds haar boodschappen zelf. Ik heb gefietst tot mijn 85ste en kon het daarna niet meer.
Mw. Rado wil als boodschap meegeven aan kinderen om te luisteren naar de ouders, op school hun best te doen en niet overal naartoe te gaan. Haar zusje, Theresia Rado, is 84 jaar oud en woont samen met mw. Rado. ‘Ze is heel erg streng. Als ze zegt dat je iets niet zo moet doen, dan moet dat gewoon. Maar ze is erg flink en kan nog alles zelf doen. Ook een ander zusje van mw. Rado, Margaretha Rado, is speciaal uit Nederland gekomen voor de 100ste jaardag van haar zus. ‘Ik verheugde mij sinds juni vorig jaar op deze bijzondere dag. Ik wou gewoon hier zijn om het met mijn zus mee te maken. Het is de eerste keer dat iemand in onze familie deze gezegende leeftijd heeft bereikt. In de avonduren was er een kerkdienst gehouden in de Heilig Hart Kerk samen met familie en vrienden.’
