De Surinaamse Voetbalbond heeft de eerste editie van zijn maandnieuwsblad uitgegeven. De bond is in de voorbereiding naar een moderne website. Deze maatregelen geven aan dat de bond meer interactie wil hebben met het voetbalminnend publiek. Dat is een zeer positieve zaak, waarin de bond moet worden ondersteund. Er wordt veel informatie via het internet opgezocht door het publiek. Wat we nu missen, is een eigen SVB-website, met alle informatie over de Surinaamse voetbalgeschiedenis, nieuwtjes over ontwikkelingen (algemeen en op clubniveau) in de Topsectie (Hoofdklasse en Eerste Klasse) op het spelers- en managementniveau, informatie over het verloop van de competitie, statistieken en uiteraard de nationale selectie (mannen, vrouwen en juniorenselecties). De SVB moet ook gaan opletten wat er allemaal over de SVB gevonden wordt wanneer gegoogled wordt. Er is een particulier initiatief vanuit Nederland, NatioSuriname, die veel zinvol nieuws over het Surinaams voetbal presenteert. De bond moet gaan opletten wat er over de SVB op bijvoorbeeld Wikipedia staat. Alhoewel de SVB niet verantwoordelijk kan zijn voor de informatie op Wikipedia en het mogelijk is dat de SVB nooit een pagina/webpage op Wikipedia is gestart, moet de bond wel van de bestaande mogelijkheden gebruikmaken om onjuistheden en leugens die anderen over de SVB en het Surinaams voetbal hebben gezet op bijvoorbeeld Wikipedia weg te werken. Technisch is dat wel degelijk mogelijk en waarschijnlijk is gebruik gemaakt nu van de mogelijkheden door de SVB. Tot voor kort hadden personen die nooit in Suriname hebben gevoetbald zichzelf geplaatst als bijvoorbeeld voetballer van het jaar, kennelijk als een grap. Dat bleef jarenlang op de webpage staan, zonder dat de SVB wat eraan deed, ondanks wij daarvan melding maakten hier. Nu zien we dat de webpage van Wikipedia is aangezuiverd en dat correct vermeld staat dat John Krishnadath de voorzitter is van de bond. Wat wel schromelijk nog wordt gemist op deze veel door personen geraadpleegde officieuze bron is de geschiedenis, waarbij uitsluitend geleund wordt op Nederlanders met een Surinaamse achtergrond. De SVB heeft wat de Wikipedia-page over de SVB betreft wel een verantwoordelijkheid om deze te blijven volgen en veel meer informatie erop te zetten uit meer officiële bronnen.
Waar de SVB zeker verantwoordelijk voor is, is een website van de bond zelf. SVB moet fotografen in dienst hebben die de Topsectie-wedstrijden vastleggen en waarbij collages worden gepresenteerd over wedstrijden. Er moet op de website veel informatie geplaatst worden over de geschiedenis van het Surinaamse voetbal. Er moeten mensen met een scanner de stad aflopen om waardevolle zwart-wit en kleurenfoto’s uit persoonlijke collecties digitaal vast te leggen en dit te delen met het publiek. In de jaren ’50, ’60 en ’70 hulden ‘internationals’ van Suriname zich keurig in een pak als ze naar het buitenland vertrokken om het land te vertegenwoordigen. Op elftalfoto’s liet men heel trots de atletische potentie zien. Deze foto’s moeten te zien zijn op een SVB website. Het Surinaams voetbal zou regionaal minder zijn geworden vanwege de opkomst van Caribische landen die het WK-toneel hebben behaald. We denken dan aan Jamaica en Trinidad and Tobago. Onze gloriejaren, zoals het zo vaak nostalgisch wordt genoemd, moet zichtbaar worden gemaakt en de jongeren moeten hun weg gemakkelijk kunnen vinden naar de SVB-websites via hun i-phones. De jongeren kunnen naar de site getrokken worden door informatie met foto’s over de jeugdcompetitie, die wekelijks vernieuwd wordt. Wel moet de SVB dan ervoor oppassen dat het niet rommelt in de Jeugdcompetitie, want de klacht is er dat clubs zich niet houden aan transferregels van de SVB en jongeren van andere clubs gewoon inzetten voor hun club. De SVB Jeugdsectie gaat met klachten niet slagvaardig om, er wordt niet gecommuniceerd met klachtindieners. Foto’s van de SVB-jeugdcompetitie zouden veel rumoer kunnen brengen, iets dat niet moet. De SVB moet ook de lidbonden zover brengen dat ze een eigen website openen naar het voorbeeld van de moederbond. Daarbij moet ook veel aandacht geschonken worden aan de geschiedenis, de successen, hoogtepunten, de gaande competitie, jeugd en bondsvertegenwoordigers. Op Wikipedia is er al een goed begin van een pagina over de lidbonden, maar daarover kan de SVB niet verantwoordelijk worden gesteld, omdat ook anderen kunnen bijdragen aan de inhoud en die kan soms (opzettelijk) fout zijn. In de eerste editie van ‘SVB Nieuws’ staat veel over de plannen en dromen die de kersverse voorzitter heeft met betrekking tot het Surinaams voetbal. Dat is voor het eerst na tientallen jaren zo uitgebreid gepresenteerd aan het publiek. Deze werkwijze impliceert dat de bond bereid is te luisteren naar commentaar vanuit het publiek. De burgerij mag zelfs meedoen om mede te bepalen wat de nieuwe huisstijl van de bond wordt. In de komende edities kan de SVB meer ruimte gebruiken om meer informatie te verschaffen over de historie (club, nationaal) en de lopende competitie bij ook de lidbonden. Zo kunnen minimaal de toppers die lonken naar lidbondenvoetbal kort belicht worden. SVB Nieuws mag frequenter uitkomen en meer ruimte nemen. Er is veel gebeurd en er gebeurt nog steeds veel op voetbalvlak, waarmee de krant kan worden gevuld. Oudere mannen zitten met anekdotes over het Surinaams voetbal die men ook kwijt wil. De SVB heeft de juiste koers ingezet met de krant en de digitale plannen. Wat de SVB nu moet doen, is om de lidbonden zodanig te begeleiden en te versterken dat ze organisatorisch en intellectueel mee kunnen met de bond. Met bonden die niet eens hun moederlijsten kunnen indienen en deelname van hun teams aan lidbonden op het spel zetten, heeft de SVB nog veel werk. De plannen richting het inzetten van de massamedia is toe te juichen. Er is lang op gewacht.
