In een artikel verschenen in Dagblad Suriname van woensdag 07 augustus 2013 op pg 3 staat de volgende kop: “Girjasing: Wij kunnen ook zingen dat je in Latour en Ramgoelam beroofd wordt door een Marron”. Toen ik deze kop las, hoopte ik dat de krant een fout had gemaakt en dat dit niet de reactie is van een volksvertegenwoordiger uit Suriname. De artiesten bezingen (in het leid 10 koeien) een gebeurtenis uit het leven van alledag in Suriname. De thema’s liefde en etniciteit worden met elkaar verbonden en staan centraal in dit lied. Verder bezingen de artiesten de uitdagingen die hiermee gepaard gaan: er worden eisen gesteld, er treden spanningen op, die kunnen leiden tot zelfdoding. Het is fantastisch hoe bezongen wordt dat de jongen bij het meisje aandringt om niet over te gaan tot zelfdoding, maar hem te vertrouwen dat hij zich zal inspannen om aan de eis te voldoen. De beat is goed en de stemmen maken dat je direct gaat luisteren naar het lied. Dit is gewoon the view van mensen die out of the box denken en artiesten de kans geven om middels muziek een positieve bijdrage te leveren. Surinamers hebben over een Surinaamse situatie gezongen, what’s the big deal? Er worden positieve oplossingen aangedragen om de worsteling van twee geliefden tot een goed eind te brengen.
Mijn verbazing over de reactie van de volksvertegenwoordiger Girjasing stijgt ten top, wanneer hij dit lied aangrijpt om twee buurten en een deel van het Surinaams volk te stigmatiseren en te koppelen aan berovingen. Is dit soms een poging om raciale spanningen aan te wakkeren in Suriname van de 21e eeuw? Ik betwijfel of uw bewering op waarheid berust , er worden een aantal pogingen ondernomen in deze buurten om van het stigma af te komen: ik noem de trainingen die recent zijn verzorgd door de econoom A. Zunder om ondernemerschap te stimuleren, tweede kans onderwijs voor tiener moeders.
Ter stimuleren om uw taak te begrijpen en er zich ook nog goed van te kwijten wil ik u het volgende vragen namens de bewoners van witboiti, Ramgoelam, Nieuw weergevondenweg en Ephraimzegen.
1 Wanneer krijgen ze allemaal toegang tot( gezond) water?
2-Wanneer krijgen ze allemaal toegang tot electriciteit (energie)?
3- Wanneer worden er meer huizen gebouwd zodat ook zij op een menswaardige manier kunnen leven?
4- wanneer komen er speelplaatsen en bibliotheken voor de kinderen?
5-Wanneer worden de wegen in deze wijken begaanbaar gemaakt?
6-Wanneer komt er openbaar vervoer of een schoolbus in Witboiti waardoor de burgers geen kilometers hoeven af te leggen om naar het werk of naar school te gaan?
7-Wist u dat bij VWO,HBO en Academisch geschoolde jongeren uit Witboiti het vermoeden bestaat dat hun sollicitaties worden afgewezen als ze vermelden dat ze uit deez buurt komen?
Dit is het eigenlijke beeld over deze buurten, dat al ongeveer vijftien jaar bestaat. meneer de volksvertegen woordiger.
Generaliseren, stigmatiseren en negatieve etnische snaar bespelen behoren dus niet tot de taken
Van een echte volksvertegenwoordiger. Oplossingsgericht denken en handelen ten behoeve van de Surinaamse bevolking zou u sieren.
Gelukkig zijn ze bij Radio 10 tot het besef gekomen dat er niets mis is met die Poku en is het weer in the Air. Alle Sranamans- die het willen- kunnen er wat van opsteken.
Radio 10 Creatief Vernieuwend en Dynamisch, just keep it that way!
M.R. Aaron-Denz
