Hoe serieus moet ik het allemaal nog nemen. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat velen in dit land kennelijk nooit hebben gehoord van normen en waarden. Over verantwoordelijkheid zal ik het verder maar niet hebben.
Ik heb jammer genoeg zelf mogen ervaren hoe het is gesteld binnen de advocatuur. Een zweeftekie mentaliteit van jewelste. Onverantwoordelijk gedrag en dus zonder normen en waarden. Een bekende advocaat aan de Watermolenstraat die SRD 800 als aanbetaling vraagt en vervolgens een jaar lang geen enkele actie onderneemt en zelfs het dossier “verliest”, neemt niet de verantwoordelijkheid om het bedrag terug te storten wegens grove nalatigheid. Zweeftekie mentaliteit. Een advocaat die niet eens de moeite neemt om een zaak goed te bestuderen alvorens naar de rechtbank te stappen, getuigt niet van deskundigheid maar wel van onverantwoordelijk gedrag. Kan het zijn dat er onderlinge afspraken zijn gemaakt tussen de rechter en advocaten? De minister van Justitie en Politie is op de hoogte gebracht van bepaalde zaken binnen de rechtspraak. Ik verwacht dat er wel actie ondernomen gaat worden, en dat voor wat mij betreft liever vandaag dan morgen. Maar de tijd zal het leren. In ieder geval heb ik ernstige twijfels over de rechtspraak zoals die wordt gehanteerd door de rechter in de persoon van mevrouw C. Als je kijkt naar het omgaan met afval, dan is het al direct duidelijk. Als we kijken naar DNA-leden die maar niet komen opdagen voor de vergaderingen dan is het wederom duidelijk en ga zo maar door.
Wat mij vandaag ernstig heeft verbaasd is het volgende.
Via de media heb ik vernomen dat een man is overleden bij een aanrijding met een hond. De man reed op zijn bromfiets een hond aan. Meneer Humphrey Naarden van de afdeling Voorlichting van Juspol stelt in het artikel dat er naarstig wordt gezocht naar de eigenaar van de hond, zodat die verantwoordelijk gesteld kan worden. Wat een lachertje zeg. Mensen worden kennelijk heel belangrijk als ze dood zijn en dat is het probleem.
Aan de Dr. Paul Polackstraat is een jongeman van 17 jaar gewond geraakt toen hij de hond van de buren had aangereden. De eigenaresse van de hond kwam naar buiten, zag de jongen gewond op straat zitten, ging vervolgens weer naar binnen en deed de poort dicht. Over normen en waarden gesproken! De politie is er zeer laks mee omgegaan. Maar dat is logisch toch. Hij leefde namelijk nog. De politie is langs gereden bij de buren maar zag niemand thuis en dat was het. Einde verhaal. Hoe serieus moet ik mensen op “hoge” posities nou nemen?
Ik krijg zo langzamerhand sterk het gevoel dat we in dit land geen mentaliteit hebben. In ieder geval leven wij zonder enig besef van normen en waarden. Mensen vinden populair doen belangrijker dan verantwoordelijkheid nemen. Dat laatste kost blijkbaar teveel moeite.
Een ander geval is dat een aantal mensen in het land cursussen verzorgen voor schoonheidsspecialiste/pedicuren en manicuren. Na een maand en soms na drie tot zes maanden krijgen ze een certificaat dat ze schoonheidsspecialisten zijn. Dat is asociaal zweeftekie mentaliteit, want de zogenaamde opleidingsinstituten weten zeker ook wel dat ze de mensen gewoon voor de gek houden. Een degelijke opleiding op niveau duurt al gauw anderhalf tot twee jaar en er zijn naar mijn informatie maar twee instituten die er serieus mee omgaan. Zij kennen hun verantwoordelijkheid wel en zij weten ook precies wat zij aan hun cursisten bieden.
Ik zou een ieder eigenlijk willen oproepen om niet te trappen in de zogenaamde spoedcursussen van de mensen want zij houden u finaal voor de gek en daar kunnen zij zelf niets aan doen, omdat het bij hen ten ene male ontbreekt aan normen en waarden.
De pers zou ik willen oproepen om veel meer aandacht te besteden aan programma’s over respect, normen en waarden en vooral verantwoordelijkheid.
Rebien
