Stedelijk religieus geweld tart tolerantie minderheden

De wereld kreeg woensdag weer een staaltje barbaars geweld voorgeschoteld, welke gelinkt werd aan de wereldreligie de Islam. Twee Amerikanen met Afrikaanse roots hebben met een houwer en een schiettuig een militair doodgehakt. Het voorval of activiteiten daaromheen zijn gefilmd en de daders zijn terecht. Tenminste 1 dader heeft een Christelijke achtergrond en bekeerde zich tot de Islam circa 10 jaar terug. Engeland en met name London is weleens aangehaald als een plaats waar en geen erupties ontstaan die gelinkt worden met de Islam. Als de verklaring voor de vreedzaamheid van London zou wel eens zijn gegeven de harmonieuze samenleving waarin ruimte is gelaten voor de multiculturaliteit. Waarom wordt de Islam steeds gelinkt aan geweld is een vraag die opkomt. Wat wij wel missen, zijn tegenkrachten op mondiaal niveau die het humane gezicht van deze religie tonen, want beweerd wordt dat deze religie in essentie een vreedzame is met een humane insteek. Wereldorganisaties of initiatieven die zich storten op bijvoorbeeld de armoede of sociale nood in de wereld zien wij niet. Het geweld waarbij steeds de naam van de religie wordt genoemd, heeft de aandacht niet van de moslimwereld. Er zijn veel middelen aanwezig in de moslimlanden, maar een wereldwijd programma om tegengas te geven is er niet. De OIC heeft wel aandacht om te meten hoe het gesteld is met de ‘islamofobie’, maar acties op schaal in Europa en Amerika om andere accenten te leggen, zijn niet merkbaar. In twee dagen hebben kort na elkaar twee incidenten plaatsgevonden, die nu aangeven hoe de wereld kan gaan reageren tegenover de groeiende moslimbevolking in bijvoorbeeld Europa. Maar daarvoor was ook opvallend het bericht uit Nederland dat luidde dat de sharia zou heersen in de Haagse Schilderswijk en met name ‘de Vergeten Driehoek’, een naam die deze wijk te danken heeft aan het feit dat een ambtenaar bij huisvestingsvernieuwingen de buurt over het hoofd zag. Na het bericht was er even tumult in de Tweede Kamer en ministers en topambtenaren haastten zich om te verklaren dat de sharia niet geldt in deze Haagse wijk. De Nederlandse media kwam tot de tegengesproken conclusie, omdat er in hijab geklede dames, de zogenaamde wandelende tenten, leeftijdsgenoten (ook autochtonen) zouden aanspreken op straat op hun verhullende kleding. Maar geen sharia dus in Den Haag. Wat opviel enige dagen terug was de coulante minder kritische houding van de westerse media toen werd bericht dat een connectie van de Boston-aanslag was neergeschoten door een FBI-agent. In eerste instantie waren 2 connecties aangehouden en ondervraagd. Na een aantal uren mocht één van ze vertrekken. Enige uren later werd het neerschieten van de andere door een FBI-agent bericht. Dit bericht werd in de westerse media heel kil gebracht en over motieven werd niet eens gezegd dat ze onbekend waren. Een zekere instemming dan wel goedkeuring viel wel uit de toon te beproeven. In tweede instantie vond men het wel nodig om een motief van het neerschieten door te spelen. De connectie van de Boston-verdachten zou gepoogd hebben de ondervragende FBI-agent aan te vallen. Het neerschieten was dus een daad van zelfverdediging. Het komt niet vaak in Amerika voor dat tijdens een ondervraging ongewapende verdachten of getuigen het leven laten, dat ze worden neergeschoten. De manier waarop de vrede in de wereldsteden verstoord wordt, is heel moeilijk. Wat er precies gaande is in deze steden met minderheden kunnen we alleen lezen. In deze landen lopen en reizen met het openbaar vervoer geeft wel en gevoel hoe de gevoelens liggen. Het patroon nu is dat individuen door het lint gaan en inspiratie voor geweld vinden in de geschriften van de genoemde religie. Het zijn incidentele gevallen, niet gelinkt aan de traditionele organisaties die aanslagen aankondigen en de verantwoordelijkheid opeisen. De meest gevaarlijke oorlog is die welke zich voltrekt volgens de guerrillatactiek. Hoe moeten de landen dit incidenteel geweld aanpakken? Beweerd wordt dat dit type geweld, waarbij men daden gepleegd in andere landen vergeldt, niet te voorkomen is. De Islamitische wereld is politiek, sociaal en religieus verdeeld. Een of enkele centraal geleide acties om vanuit de gemeenten de leden aan te spreken, is niet mogelijk. De structuur is los en beïnvloeding kan alleen via nationaal dialoog. In de Islamitische gemeenten moet veel gesproken worden over de internationale situaties waar moslims massaal in gevecht zijn met westelijke legereenheden en door deze legers in stand gehouden regeringen. De USA-ambassade en die van de andere landen moeten beter hun best doen om in dialoog te treden met de gemeenten. Men moet duidelijk maken dat de interventies van het westen in verschillende Moslimlanden niet gewenst zijn. Deze interventies van het westen en met name de USA worden door bepaalde Moslims gezien als een oorlog tegen de Islam. De indruk bestaat ook dat de USA onvoorwaardelijk politiek de partij kiest van Israël. Opmerkelijk is dat moskeeën waarin onschuldige burgers gaan bidden, steevast het slachtoffer worden van het geweld. Moskeeën worden vernield, kennelijk omdat deze moskeeën niet veel doen om tegengas te geven aan negatieve sentimenten. Wat opvalt sinds het Boston-incident is dat de politie gauwer geneigd is om te schieten. De westerse media, die doorgaans niemand ontziet, is de laatste tijd minder geïnteresseerd in het motief. Waarom schrijven wij dit stuk? Omdat wij als Surinamer ook moslim kunnen zijn en wij ook de hele wereld rondreizen. We lopen ook op de plaatsen waar de incidenten plaatsvinden. In onze naamgeving als Surinamer zijn er soms ook de overeenkomsten. Het grimmiger worden van de verhoudingen zullen ons ook slachtoffer kunnen maken van de incidentele prikacties.

error: Kopiëren mag niet!