Het Surinaams record op de 100 meter sprint is eindelijk naar de geschiedenisboeken verwezen door Ifrich Alberg. Het record is sinds 1968 in handen geweest van de gebroeders Monsels te weten Eddy (1968 tot 1982) en Sammy (1982 tot 2013). De records zijn destijds gevestigd op de eerste kunststofbanen, die alleen in grote steden aangelegd werden. Nederland had in 1970 slechts één kunststofbaan. Het verspreiden van kunststofbanen mondiaal heeft ook geleid tot betere meetbare prestaties. Ifrich Alberg heeft dus na 45 jaren het record van de familie Monsels overgenomen. Wij feliciteren hem van harte met deze prestatie en hopen er van uit te mogen gaan, dat dit het begin is van een serie verbeteringen, omdat Suriname die nodig heeft om internationaal mee te tellen. Alberg heeft in een recent interview met de pers sober en zakelijk aangegeven waar deze prestatie internationaal staat, maar dat hij er hard aan zal werken om een hogere plaats in het internationale veld in te nemen. Hij weet dat dit hard werken met zich zal meebrengen, maar hij is daar toe bereid. Zeker voor dit jaar. Hij wil de limiet voor de wereldkampioenschapwedstrijden halen, wat voor ons in Suriname vrijwel een garantie is, dat hij hard zal werken om ons nog beter uit te dragen. Daarbij zal hij natuurlijk ook moeten willen participeren in races, waarbij hij door nog groteren wordt opgetrokken, want als hij derde zou worden in een grote race maar een nieuw record loopt, zijn wij in Suriname even blij, als wanneer hij elders als winnaar zou eindigen in een tijd die lager is dan het huidige record. Sammy Monsels voorspelde zijn overname van het record enkele jaren geleden en het is nu werkelijk gebeurd. De familie Monsels is dat record kwijt, maar is niet meer te vervangen op de niet meer te veranderen lijst van de 60 meter sprints van met de hand gemeten tijden. Zowel mijn persoon als Sammy heeft in een bepaald jaar (1972 en 1974) de wereldranglijst op de 60 meter sprint indoor kort aangevoerd, al was dat voor enkele weken als enige en later met medeaanvoerders, en al was dat, omdat de Amerikanen geen 60 meter, maar de 60 yards liepen. De tijd was in die gevallen 6,5 seconden over de 60 meter voor beide broers, op de houten indoorbanen. Ifrich liep nu zuiver elektronisch gemeten 6,68. Nelly Cooman deed het bij indoor nog beter bij de vrouwen, omdat ze zowel de wereldranglijst als het wereldkampioenschap kort in handen heeft gehad. Ifrich is in deze generatie de upcoming man en we zijn zo onbescheiden om alvast de dag van de 100 meter bij het wereldkampioenschap atletiek later dit jaar voor hem vrij te houden.
Wijlen good old Willy Axwijk zou het vreemd vinden als ik dit schrijven niet afsloot met een aanvullende oproep aan Ifrich. Het is voor het grote publiek na dit record duidelijk geworden dat Alberg een serieus overkomende student is, die ook goed in zijn sport is. Mijn vaste oproep aan dit type sporters is: kies zelf of je 49% of 51% van je tijd besteedt aan sport of studie. Met jouw talent maakt het geen verschil. Kies wel niet voor een verhouding van 75% tegenover 25% in welke sector dan ook, want dat zou zonde zijn van het talent of zonde van je intelligentie. Je hebt als sprinter volgens de statistieken nog ongeveer zes jaren te gaan. Zorg ervoor, dat je in de vijftig jaren die je volgens de statistieken daarna nog voor je kunt leven met de opleidingsbasis die je mede in die zes jaren kunt aanleggen en verbreden. Zorg ervoor dat je later niet afhankelijk wordt van politici, vrienden, kennissen, journalisten, trainers en ex-trainers, maar grotendeels van de opleiding die je nu volgt, die je zelfstandigheid zal vergroten en die je met plezier zal laten denken aan de periode tussen 2013 en 2020. De trainer, je collega’s en het publiek denken bij het horen van je naam hoofdzakelijk aan sport. Jij hoort voor jezelf ook te denken aan de periode er na. Doe op deze 27- jarige leeftijd optimaal aan sport, maar leg de basis tegelijk voor later, omdat anderen dat niet voor jouw gaan doen. Mijn kampioenstitels van Nederland had ik steeds voor 365 dagen, dus een jaar, en moest die steeds jaarlijks weer op het spel zetten. Mijn academische graad en de daarbij behorende titel heb ik al 38 jaren en zal die voor de rest van mijn leven mogen behouden. Je bent serieus, hou het zo. Snel op naar het volgende record, en op termijn naar de next educational graduation. Succes.
Drs. Eddy Monsels
