Vader Nibar heeft zich schuldig gemaakt aan kinderdoding door samen met zijn drie kinderen van 1, 3 en 6 jaar oud de Saramaccarivier in te rijden. Dit incident, dat de totale samenleving heeft getroffen, vond vrijdagavond plaats. Dagblad Suriname sprak over deze misdaad met de jurist Anuschka Debipersad. Gelet op de daad die de man heeft gepleegd, kan uitgegaan worden van twee uitgangspunten, namelijk moord en doodslag. In het kader van de gezinsproblemen tussen beide partners, kan over het algemeen gesproken worden van kinderdoding. Dergelijke zaken komen in het buitenland veelvuldig voor en worden onder de noemer van kinderdoding geplaatst.
Debipersad legt uit dat niemand weet wat de beweegredenen voor de man zijn geweest om die handeling te plegen. Indien hij goed overwogen heeft om zichzelf tezamen met zijn kinderen de dood in te jagen, kan gesproken worden van moord. Indien hij de Saramaccarivier is ingereden in een opwelling, kan dat geplaatst worden onder doodslag. De jurist zegt voorzichtigheidshalve dat gelet op de relatiestoornissen tussen man en vrouw er over het algemeen gesproken kan worden van kinderdoding.
Indien de man het incident overleefd zou hebben, zou hij ambtshalve vervolgd kunnen worden, ook al zou de familie dit misschien niet willen. Hij zou de gangbare straffen opgelegd krijgen. De rechter zou nagaan wat de eis is van het Openbaar Ministerie. Debipersad durft niet te stellen dat een dergelijk incident zich voor het eerst heeft voorgedaan in de Surinaamse historie, maar zegt wel dat het een heel uniek verschijnsel is waar de vader zich van zijn leven heeft beroofd en zijn drie kinderen ook om het leven heeft gebracht.
Ook al is de vader de pleger, indien hij het incident zou overleven, zouden tal van zaken aan de orde gesteld kunnen worden, zoals de beweegredenen om tot die daad te komen. ‘Misschien was het leven uitzichtloos voor hem en dacht hij van ‘wanneer papa en mama niet meer samen zijn, wat zal er dan met die kinderen gebeuren’.’ Volgens de jurist blijft de ware toedracht van de handeling in het duister. In het buitenland komt het veelvuldig voor dat ouders die suïcide plegen ook hun kinderen daarin betrekken.
Dat de vader het leven van niet slechts een kind, maar van al zijn drie kinderen heeft ontnomen, zou sowieso zwaarder tellen indien hij vervolgd zou worden, hoewel Suriname het systeem van cumulatieve straffen vooralsnog niet kent. Het ontoerekeningsvatbaar verklaren van de dader indien hij het geval zou overleven, zou mede een aangelegenheid zijn van psychologen en psychiaters. Dit komt veelvuldig in het buitenland voor. Echter houdt dit absoluut niet in dat de vader een alibi zou krijgen voor de daad die hij gepleegd heeft. De dader wordt in zo een geval in de gevangenis ter beschikking gesteld en krijgt daar psychologische begeleiding.
Asha BhagwatÂ
