De regering heeft gisteren uitleg gegeven over de DNA-kwestie, althans er is een poging gewaagd om een uitleg te geven. De zorgpunten over deze kwestie zijn blijven bestaan. Er zijn emotionele uitspraken gedaan over multinationals, terwijl andere multinationals onder dezelfde voorwaarden nu actief zijn in Suriname. Er is gesproken over uitbuiting van de staat, uitbuiting van de werknemers en onrechtmatige verrijking van bedrijven. De zorgpunten van Alcoa hebben te maken met conflict of interest, de betrokkenheid van ondernemers in een onderhandelings-commissie die een dubieuze rol vervullen en erop uit zouden zijn om eigen belangen te behartigen. De rol van de minister van NH die de jure anders is dan de facto, is nog steeds hetzelfde. De NH-minister wordt niet geïnformeerd, de regering informeert en consulteert de DNA niet. De president had het over uitbuiting, maar heeft zich niet uitgelaten over de uitbuiting van Surinamers door Surinamers. De president gaat uit van rechtvaardigheid van de ene Surinamer naar de andere toe. Dat is niet het geval in Suriname. Het is heel gemakkelijk om te praten van ‘decolonizing the mind’ maar het koloniseren en uitbuiten van de eigen onderdanen is een hoofdaspect van kolonisatie en een hoofdkenmerk van de landen en regeringen die te kampen hebben met de koloniale cultuur. De Surinaamse regering heeft getoond geen respect te hebben voor de Surinaamse burger; deze laatste wordt voor dom gezien. Dat blijkt ook uit de wijze waarop de regering zich uitlaat over de inheemse en tribale volken. Het in internationale verdragen vastgelegde recht om het recht van deze volken om voort te bestaan op de wijze zoals ze dat willen en conform hun waarden en normen. Dit wordt als ‘idioot’ aangemerkt door de regering. In het kader van de Alcoa is de rehabilitatie van de mijnen van groot belang. Daartoe is de Alcoa verplicht op basis van de corporate social responsibility en de regels die gelden binnen de OECD. Er is door de regering in het kader van Alcoa gehandeld op basis van een MoU in 2015 getekend, maar het parlement heeft deze MoU afgekeurd. Door deze handeling heeft de regering vertrouwensbreuk gepleegd, maar dat kan in mindere mate worden gezegd voor maatregelen die Suriname niet belasten en niet benadelen. Maatregelen die een voor het Surinaamse volk voordelige oplossing van de kwestie traineren en op de lange baan schuiven, kunnen wel aangemerkt worden als maatregelen die het volk benadelen. De understanding was dat de regering niet meer zou handelen op basis van deze MoU. De regering heeft in DNA aangegeven dat de Brokondo-overeenkomst in 2019 vroegtijdig wordt beëindigd (en niet in 2033) met overdracht van de Afobakka-centrale. Op 31 maart 2019 worden deze maatregelen, in de vorm van amendementen van de Brokopondo-overeenkomst, voorgelegd aan de DNA voor haar goedkeuring. De regering heeft ook aangegeven dat het milieu in Suriname dat in verschillende districten door Alcoa is aangetast, gerehabiliteerd zal worden conform de standaarden van de Amerikaanse wetgeving. De regering doet de indruk ontstaan als of er een weder opstart van de bauxietindustrie in Suriname zal plaatsvinden en dat er genoeg bauxiet aanwezig is om een bedrijf 100 jaar lang, dus tot 2120, te draaien. De vraag is of bauxiet in de toekomst nog interessant is, of door klimaatsverandering nog gegraven mag worden en of de prijzen nog rendabel zullen zijn. De technologie kan maken dat er naar gelang de jaren vorderen, er andere stoffen in gebruik zullen zijn die het gebruik van bauxiet hebben vervangen. Door de regering is niet concreet aangegeven hoe de bauxietsector zal worden doorgestart, hoeveel investeringen de staat zal moeten plegen (en of we het geld zullen hebben) en op welke termijn het bedrijf waarschijnlijk winst zal kunnen maken en in welke mate. Ook is niet concreet uitgelegd hoeveel banen zullen worden gecreëerd en of deze vacatures kunnen worden ingevuld door Surinaamse krachten. De Alcoa-deal is voor de bevolking nog een ingewikkeld verhaal en het is de regering vooralsnog niet gelukt om in volkstaal de zaak te brengen. Wat zullen de nieuwe ontwikkelingen brengen voor de werklozen en de jongeren die net van school of in opleiding zijn? De oppositie heeft bij het stellen van de vragen een milde houding getoond, omdat men toekomstige politieke partnerschappen niet in het geding wil brengen. De Alcoa-kwestie is nog een ver-van-mijn-bed-show voor de bevolking met belangen waarop ze geen invloed heeft. Het is een zaak voor de hogere kringen. Als dat het geval is, waarom moet er zoveel heisa over worden gemaakt. Door een zwakke oppositie is het echte van de Alcoa-deal welke men geheim wil houden, nog niet overzichtelijk. Het blijft draaien om nationale en internationale ‘corporate greed’ en ‘corruptie’.
