Dankzij de beschaving van de kolonisator hebben onze politieke leiders scholing gehad, anders waren ze nog steeds analfabeet. Een deel van de hindoestanen kan lezen en schrijven in het Hindi. Men is vervolgens onderwezen in beschaving. Kortom alles wat ze bezitten qua cultuur is te danken aan de beschaving van de kolonisator. En daarbij is het niet gebleven. Men kreeg bij de onafhankelijkheid circa drieënhalf miljard Nederlandse gulden. Verder hoefden onze politieke leiders het wiel niet uit te vinden anderen hadden dat duizenden jaren eerder voor hun gedaan alhoewel velen van onze politici nog steeds proberen het wiel uit te vinden en telkens blijven steken in een vierkante wiel. Alles wat te maken heeft met betrekking tot technologie en concepten voor het realiseren van sociaaleconomische ontwikkeling staat ter hun beschikking, alles wat tot een succesvolle sociaaleconomische ontwikkeling kan leiden is bekend. Ook die zaken hoefden ze dus niet zelf uit te vinden. Anders zouden we nu geen smartphone en ook geen computer kennen want onze leiders zouden blijven steken bij het technologisch instrumentarium van het stenentijdperk. Als alles van de beschaving van de mensheid van de afgelopen 40,000 jaar tot hun beschikking gestaan heeft hoe is het dan mogelijk dat men in plaats van vooruitgang slechts chronische achteruitgang heeft gerealiseerd. Daarnevens zijn wij structureel armer geworden sinds het jaar 2000 want men heeft onze natuurlijke hulpbronnen cadeau gedaan aan het buitenland, te denken valt aan goud, hout, vis, en dat is tientallen malen meer dan wat de kolonisator in 300 jaar dankzij landbouw uit Suriname heeft gehaald.
Wij zitten dus met een compleet en fundamenteel
ontwikkelingsprobleem van het leiderschap en delen van de bevolking die van opbouwen niets afweten, of niets willen afweten, maar slechts gefocust zijn op willen inhalen, op corruptie en consumptie zonder productie. De samenleving zit gevangen in een systeem, een grondwet en een kieswet, die leiders rekruteert op basis van incompetentie. De kieswet is een hoofdstuk appart, terwijl de grondwet een gedrocht is die regeren op basis van bestuurbaarheidsoverwegingen, efficiëntie en doelmatigheid, onmogelijk maakt. Beide producten zijn geboren in de hersenen van mislukkelingen die historisch en evolutionair van opbouwen niets afweten.
Het ergste echter dat ik van zowat iedereen, ook van geschoolden, zogenaamd geschoolden welteverstaan, te horen krijg is dat de mensen die voordeel hebben bij dit systeem juist diegenen zijn die parasiteren op de samenleving en dat zij dit systeem nooit zullen veranderen. Zij gaan het natuurlijk nooit doen op basis van vrijwilligheid of eigen initiatief omdat ze daartoe de morele en ethische grondslagen missen. Parasieten zijn en blijven parasieten in alles, van hun moet je geen initiatieven verwachten die vooruitgang en ontwikkeling zullen teweegbrengen. Dat hoort niet bij hun parasitaire natuur.
(wordt vervolgd)
