Dankzij de beschaving van de kolonisator hebben onze politieke leiders scholing gehad, anders waren ze nog steeds analfabeet. Een deel van de hindoestanen kan lezen en schrijven in het Hindi. Men is vervolgens onderwezen in beschaving. Kortom alles wat ze bezitten qua cultuur is te danken aan de beschaving van de kolonisator.
Alvorens in de volgende aflevering een mogelijke en de meest plausibele oplossing te presenteren hoe wij uit de crisis zouden kunnen komen wil ik toch wel even stilstaan bij een aantal fundamentele zaken die aan de basis liggen van ons onvermogen om ontwikkeling tot stand te kunnen brengen.
Op het moment dat je belast wordt met het geven van leiding als politiek leider, als president, als directeur, als minister, als departement directeur, etc. dan dien je lijkt mij in de eerste plaats een situatie-analyse te maken, om na te gaan in wat voor situatie jouw organisatie nou verkeert. Immers de uitkomst van een dergelijke analyse moet uitwijzen welke de visie en missie moeten zijn die jouw bestuurlijk handelen richting moeten geven. Hoe de prioriteiten liggen. Voor een politiek leider is het bovenal gewenst dat je beschikt over een ideologie, omdat je zonder ideologie als een blinde in het donkere bos vol bomen gaat dwalen. Zonder ideologie heb je geen doel en ook geen zicht hoe het doel te bereiken. Het vak technische bedrijfskunde stelt bijvoorbeeld ingenieurs in staat om voorbereid te zijn op het vervullen van een leidinggevende functie in het bedrijfsleven. Op de patentenafdeling van menige multinational zitten er geen juristen maar ingenieurs die een juridische opleiding hebben gevolgd.
Het bovenstaande maakt duidelijk dat leiding geven op welk niveau dan ook een technisch intellectuele activiteit is.
Hebben onze politici ooit een situatie-analyse gemaakt, is het voor u duidelijk welke ideologie ze aanhangen. Is het voor u duidelijk welke prioriteiten uw leiders stellen? Of is het zoals gebruikelijk business as usual.
Wij zijn een onderontwikkeld land en dat betekent dat wil je auto’s kunnen rijden, voedsel en onderwijs hebben, een smartphone kunnen kopen, al die dingen hebben en kunnen consumeren, dan moet je gaan werken aan het realiseren van het vergroten van de verdiencapaciteit van het land.
Richard B. Kalloe
