Natuurlijk, het land verkeert al vele maanden in zwaar financieel-economisch weer. Natuurlijk, veel mensen hebben het financieel zwaar. Natuurlijk, veel mensen moeten hosselen om maandelijks rond te komen. Natuurlijk, er zijn mensen die amper eten in huis hebben. Maar, online op social media – vooral Facebook – om eten en geld bedelen??? Is dat het Suriname van vandaag de dag? Hebben die ābedelaarsā geen enkele eigenwaarde meer? Schamen zij zich niet?
Nee, zij schamen zich niet. Het zijn – vooral – vrouwen bij wie het water tot de lippen is gestegen. Deze vrouwen zien geen andere uitweg meer dan online te gaan en te gaan ābedelenā om eten en wat geld. Het is erg dat het zover heeft moeten komen in het land. En, bewonderenswaardig is het dat er zovele zorgzame en betrokken medeburgers zijn die positief op dat ābedelenā reageren en allerlei voedingsproducten aan de ābedelaarsā doneren. Dat is hartverwarmend.
Maar, er zijn ook kritische geluiden te horen en te lezen online. Vooral wanneer een ābedelendeā vrouw een stuk of 5, 6, 7 kinderen blijkt te hebben. Tja, met zoveel kinderen in deze moeilijke tijden en de Kinderbijslag, is het dan niet vragen om problemen, vragen velen zich af. Maar, dan nog blijft het een feit dat ook deze vrouwen het nu heel zwaar hebben, vooral wanneer hun partners hun biezen hebben gepakt en vrouwen en hun kroost zomaar hebben achterlaten, met alle emotionele en financiĆ«le problemen vandien.
āBedelenā onlineā¦. het is een feit, ontstaan door de situatie waarin het land verkeert. De almaar stijgende prijzen van producten in winkels en āSnesiāsā, en van water-, elektriciteits- en bustarieven zijn welhaast werkelijk dodelijk geworden voor alleenstaande vrouwen en hun kids. Je kan het die vrouwen die zich kwetsbaar opstellen op social media door eten en een beetje financiĆ«le steun vragen, niet kwalijk nemen dat zij dat doen. En, natuurlijk, iedereen zal er een ongezouten mening over hebben, maar dat zijn mensen die waarschijnlijk wel drie keer dagelijks eten op tafel kunnen zetten en hun maandelijkse vaste lasten kunnen betalen. Laat die mensen eens in de schoenen of in de slippers gaan staan van vrouwen die dat niet meer kunnen, vanwege allerlei omstandigheden en allerlei redenen.
Online op social media ābedelenā om wat eten en geld is een ernstige uitwas van de algehele financiĆ«le-economische situatie waarin het land verkeert. Voor de ābedelaarsā is er absoluut nog geen licht aan het einde van de tunnel. Zij hopen slechts dagelijks een paar sneetjes brood op tafel te kunnen zetten met wellicht zelfs een dun laagje beleg. En als die hoop verwezenlijkt kan worden door online ‘bedelen’, wie zijn dan de mensen die daar kritiek op kunnen hebbenā¦..??
PK