Er wordt in Suriname over enkele weken een klimaatconferentie gehouden om te bepalen hoe Suriname en de overige landen aan de middelen kunnen komen die internationaal apart zijn geweest voor bijvoorbeeld kleine eilandstaten (small island developing states: SIDS). Een voormalige minister van Buza is op het kabinet van de president aangesteld als speciale ambassadeur inzake klimaat dan wel klimaatsverandering. Het is niet duidelijk wie de kosten zal dragen voor deze klimaatconferentie, dus de reiskosten (tickets) en verblijfskosten (hotel en daggelden) voor de conferentiegangers die naar Suriname komen. Deze informatie moet worden gegeven. Als de kosten door Suriname worden gedragen is het belangrijk om na te gaan of het gelden uit de staatskas zijn of gelden van een oude of nieuwe lening. De vraag rijst of zo een conferentie noodzakelijk is. Deze klimaatconferentie van hooguit 10 landen zal naar alle waarschijnlijkheid geen impact hebben op de ontwikkelingen die in de wereld gaande zijn. De conferentie zal aan het einde afgesloten worden met een verklaring met standpunten. Deze verklaring zal geen autoritaire status hebben, omdat het een geen internationale conferentie maar meer het karakter heeft van een bilaterale meeting van een aantal gelijkgestemde landen. De vraag rijst waarom Suriname deze conferentie bij elkaar moet roepen. Suriname is geen enkel opzicht een voorbeeldland of een autoriteit als het gaat om milieu. De indruk wordt gewekt alsof Suriname een geweldig groen land of een groot klimaatland is. Wij hebben slechts relatief, dus afgezet tegen onze kleine landoppervlakte, een hoge bosbedekking. Dat wil zeggen dat een groot deel van het kleine land Suriname bedekt is met bos, boven de 90%. Daaruit moet echt niet de conclusie worden getrokken dat de bossen van Suriname een impact hebben op de neutralisering van de klimaatsverandering. Landen met een ‘hoge bosbedekking en lage ontbossing’ (hig forest cover en low deforestation: HFLD) zijn alle ontwikkelingslanden met een bosbedekking van de landoppervlakte van meer dan 50% en een lage ontbossingsgraad van 0,22% per jaar. Volgens de cijfers van enkele jaren terug zijn de landen met hoogste HFLD Panama, Colombia, Congo, Peru
Belize, Gabon, Guyana, Suriname, Bhutan, Zambia en Frans Guyana. De schattingen voor Suriname zijn dat als de ontbossing zo doorgaat (met toestemming en instemming van de regering die alles toestaat) dan zal de ontbossing in Suriname het niveau bereiken van 0.5% per jaar en dan zijn we geen HFLD land meer. Tegen 2025 zal dan de bosbedekking onder de 90% zijn gedoken.
Het REDD+ verhaal wordt al jaren verteld in Suriname, dus Suriname hoeft het wiel niet opnieuw uit te vinden. Binnen REDD+ moet Suriname de middelen zoeken om het effect van klimaatverandering te verzachten. REDD staat voor ‘Reducing Emissions from Deforestation and forest Degradation in developing countries’ (terugbrengen van broeikasgasuitstoot vanwege ontbossing en bosdegradatie in ontwikkelingslanden). REDD+ is een VN programma dat bedoeld is om de effecten van klimaatsverandering tegen te gaan. Er zijn ongeveer 11 landen in de wereld die nog voldoen aan de status van HFLD, waaronder dus Suriname. Suriname maakt dus grote kans om gelden aan te trekken in het kader van de REDD+. Alleen zal het geld niet zonder meer gegeven worden aan Suriname. Het land moet degelijk huiswerk maken en met plannen komen wat met het geld gedaan zal worden. In de minutenlange uitleg van de klimaatambassadeur blijkt dat Suriname geld wil hebben, maar hij verzuimt om erbij te vermelden hoeveel miljoen of miljard USD Suriname minimaal nodig heeft. Hij verzuimt ook om te zeggen hoe deze miljoenen zullen worden besteed. De ambassadeur verzuimt ook om ons te vertellen waar de behoefte in grote lijnen ligt voor Suriname. Door alle regeringen heen is dit een zwak punt van Suriname. We willen geld, maar willen geen verantwoording afleggen, geen pottenkijkers en we hebben zelden ook een in details uitgewerkt plan. We schrijven al enkele jaren dat Suriname hoge dijken nodig heeft. De ambassadeur zegt wel dat Suriname met de zeespiegelstijging onder water zal lopen, maar hij geeft niet aan dat er dijken moeten worden gebouwd en of er mangrove moet worden geplant. En uiteraard vermeldt hij ook niet hoeveel dit alles zal kosten. Onder deze omstandigheden kan Suriname fluiten naar de middelen waarvoor wij kwalificeren, maar we ontberen de politieke wil en de potentie en vaardigheid om de gelden te trekken. De Surinaamse regering is niet geïnteresseerd in matiging van de houtkap en verduurzaming van de houtkap. De Surinaamse regering is nog minder geïnteresseerd in het herbeplanten van uitgemijnde en aangetaste gebieden. De Surinaamse regering van nu is niet geïnteresseerd in het conserveren van het bos, dit wordt integendeel verkaveld en uitgegeven aan vrienden die het direct doorverkopen aan Chinezen en andere echte ondernemers die niets willen weten van milieu. Het REDD+ systeem is bedoeld om geld uit te betalen aan landen voor het niet kappen maar juist laten staan van de bomen. Het REDD+ systeem is genoegzaam bekend bij instituten en deskundigen in Suriname. Het Surinaams kader is al genoeg getraind. Alleen wenst de Surinaamse regering niet gebruik te maken van de kennis van deze deskundigen. De conferentie is niet nodig als het gaat om het aantrekken van middelen. De regering denkt kennelijk om via een zekere pressie en een boropasi te komen aan de middelen om deze wellicht te misbruiken voor andere doeleinden. De verkiezingen komen er immers aan. De aanbeveling aan de regering is om de gebruikelijke weg te bewandelen en oprecht een klimaatbeleid aan te nemen. Een tweede fiasco zoals de IMF-commitment die een foefje was is niet nodig en zal het imago van ons land schaden. Ten slotte vermelden we dat er veel grotere bossen in de wereld voorkomen dan de Surinaamse en die van de HFLD landen (m.u.v. Congo). De top 10 grootste bossen ter wereld qua bezetting van de aardoppervlakte komen voor in Rusland, Brazilië, Canada, USA, China, Australië, Congo, Argentinië, Indonesië en India. Tussen de 193 landen komt Suriname op de 41ste plaats voor qua grootte van de bossen, dus niet eens in de top 20.
