‘Kraboe e libi en toko toko, libi suma lobi krin presi’

De economische activiteit in Paramaribo is voor een groot deel informeel. Duizenden personen bieden dagelijks producten te koop aan langs de straten. Er worden bouwvallige stands opgetrokken op bermen die de stad ontsieren, de hygiëne is vaak zoek, de volksgezondheid loopt risico’s en de verkeersveiligheid wordt bedreigd. De wildgroei neemt toe. De regering voert vanwege de precaire economische toestand waaronder het land gebukt gaat en vanwege politieke reden een gedoogbeleid. De verontschuldiging van de regering luidt veelal: ‘Wij kunnen de mensen het brood niet uit de mond stoten’. Burgers die de wantoestand hekelen zijn de mening toegedaan dat de overheid op z’n minst de ‘hosselaars’ kan begeleiden, zodat de wanorde minder wordt.
Algemeen belang
Uit gesprekken met twee krabbenverkopers, die dagelijks van zonsopkomst tot zonsondergang langs de Highway handeldrijven, blijkt dat zij onderkennen dat het verkopen langs de straat verre van ideaal is, maar zeggen geen andere keus te hebben. ‘Het is ons inkomen, wij hebben geen of zien geen andere mogelijkheid om brood op tafel voor onze gezinnen te zetten. Wij doen ons best om de omgeving waar wij de krabben verkopen aantrekkelijk te maken en netjes te houden. Wij geven toe dat maar enkele verkopers zich deze inspanning getroosten. Aan hun willen wij meegegeven ‘kraboe e libi en toko toko, libi suma lobi krin presi’.’ Het zou goed zijn dat zij in eigen en algemeen belang meer aandacht zouden besteden aan hun standplaats. Dat zou de kritiek op de bermverkopers en de regering kunnen verminderen en de situatie dragelijker maken. Op de foto een nette krabbenstand langs de Martin Luther Kingweg, omgeving Livorno. Zo kan het dus ook.
HD