Morgen worden de nieuwe president en de vicepresident in Suriname in DNA gekozen. De VHP, de enige oppositiepartij, heeft ervan afgezien om kandidaten voor te dragen. Hoe ze gaan stemmen is niet bekend, maar de opties zijn kiezen tegen, voor of stemonthouding. De laatste twee opties lijken de meeste kans te hebben. Daarna zal de president haar regeerteam kiezen bestaande uit de ministers en eventueel onderministers. Er zijn uit het geheel van partijen maar twee aanstaande ministers als voorstellen van de partijen bekend.
Het komt voor het eerst voor dat er zolang gedaan wordt voor het bekendmaken van de mogelijke ministers. Vernomen wordt dat ministeries worden gemaakt om ministerskandidaten te accommoderen. Ministeries worden gemodelleerd naar beschikbare kandidaten en niet omgekeerd: dat ministeries worden gemaakt naar behoefte, efficiëntie en noodzaak en dat daarna op basis van profielen kandidaten worden gezocht. Verwacht wordt dat dan medio juli de ministers hun ministeries gaan overnemen en daarna zal dan de heksenketel losbarsten.
Alle ministers zullen standaard chaos aantreffen op hun ministeries, ze zullen een jaar bezig zijn om alles te inventariseren en orde op zaken te stellen.
Maar hoe je het ook draait of keert: het wordt een NDP-regering met een NDP-beleid. Dat staat wel op papier en daarop gaan we weer een beetje in. De NPS heeft geen uitgesproken partijprogramma en opereert al lang niet meer op basis van partijprogramma’s. De partij is in kwaliteit behoorlijk gedaald naar het niveau van de PL en de ABOP.
Opportunisme heeft in de NPS flink terrein gewonnen en is er zo ruimte ontstaan voor opportunisten en baantjesjagers om hun slag te slaan. In 2019 had NPS-voorzitter Rusland op een partijvergadering te Livorno in november aangegeven dat het jaren zou duren om de problemen die door de NDP waren veroorzaakt, op te lossen. Hij was al een keer erbij om het op te lossen maar verkoos om uit de coalitie te stappen. Nu zijn ze voor de tweede keer aan boord in een regering om de problemen die zijn gebleven en misschien groter zijn geworden, aan te pakken. De vorige keer was het alleen gebleven bij: ‘ik heb het de president gezegd dat zaken niet goed gaan’, maar concrete bijdragen heeft de NPS niet laten zien. Nu zullen ze, als alles zo blijft, zaken droppen bij de eerste vrouwelijke pres en dan zal ze met haar toverstok het een en ander oplossen.
Een ding is nu wel zeker: als het slecht zal gaan in het land met de economie en de staatshuishouding, en die kans is wel groot, dan zal nu wel een goed sociaal programma worden uitgevoerd, en het zou even goed met IMF-geld kunnen. De vorige regering had die mogelijkheden ook, dat is door het IMF hier verklaard ook, maar de regering en met name de president en de minister van SoZaVo hebben gewoon tientallen miljoenen laten liggen en het volk op straat gekregen met geweld en alles.
We zien dat in het programma van de NDP staat opgenomen dat een ‘Jongeren Welzijnsfonds’ opgericht zal worden gericht op mentale gezondheid en psychosociale begeleiding van jongeren. Oprichting van een Nationale Cultuurraad voor behoud en ontwikkeling van cultureel erfgoed staat ook in het programma. Verder zien we voor de jongeren in het programma introductie van nationale schoolsportcompetities. Voor het milieu zien we dat de komende regering duidelijke regelgeving zal opstellen en handhaven voor bedrijven en industrieën om milieunormen strikt te volgen en vervuiling te voorkomen. Opgenomen staat ook controle en monitoring van vervuilende sectoren, met boetes voor bedrijven die milieunormen schenden. Om welke milieunormen het gaat en of die überhaupt bestaan is onbekend. De NDP zal van infrastructurele werken aanleggen, zoals dammen in lage gebieden langs de kust die direct gevaar lopen door overstromingen of zeespiegelstijging, is een ander doel van de NDP. Versterking en uitbreiding van dijken om overstromingen te voorkomen in zowel de kustvlakte als district en binnenland, om landbouwgebieden en
infrastructuur te beschermen, staat ook in het programma. Dit is geen nieuwe zaak, waarin we geïnteresseerd waren is de kwaliteit van die dammen. Er worden kleidammen opgeworpen, maar die zullen Suriname niet behoeden van zeespiegelstijging.
De NDP-regering zal verplichte duurzaamheidsrapportages voor grote bedrijven introduceren. De bedrijven zullen aan die verplichting pas voldoen als die plicht wettelijk is of als vergunningsvoorwaarde alsnog kan worden toegevoegd. Het zal dus niet zomaar gaan, maar de wet zal eerst moeten worden aangepast en zal moeten worden gedefinieerd wat ‘duurzaam’ en ‘duurzaamheid’ zijn. De nieuwe regering zal een ‘Nationaal Fonds voor Duurzaam Bosbeheer’ creëren. Dat zal ook bij wet moeten worden ingesteld.
De regering wil ten slotte quota implementeren op visserij en houtkap. Ook hiervoor zal eerst regelgeving met maximumgrenzen moeten worden gemaakt en precies hier blijven zaken lang liggen.
Er zijn genoeg beleidsmaatregelen beloofd en er is genoeg houvast voor technocraten en beleidsmakers om aan het werk te gaan. We blijven benieuwd hoe het allemaal uitpakt.
