Terwijl gewone Surinamers moeite hebben om rond te komen, genieten de rijken en machtigen van het land steeds meer belastingvoordelen en privileges. De kloof tussen arm en rijk wordt groter, en velen vragen zich af: waarom moeten hardwerkende burgers genoegen nemen met minder, terwijl de elite steeds meer krijgt?
Een schrijnend voorbeeld uit Suriname
Neem het geval van de familie R., een van de rijkste families van Suriname, met belangen in de goudhandel, vastgoed en import. Terwijl de gemiddelde Surinamer zich zorgen maakt over stijgende voedselprijzen en elektriciteitstekorten, heeft deze familie via politieke connecties miljoenen aan belastingvoordelen en overheids opdrachten binnengesleept.
Hoe? Dankzij goedgeplaatste vrienden in de politiek. Een hoge ambtenaar, die op de loonlijst van de familie zou staan, zorgde ervoor dat een nieuwe wet werd aangepast – waardoor hun bedrijven minder belasting hoefden te betalen. Intussen moeten kleine ondernemers en werknemers wél de volle mep afdragen.
Corruptie als businessmodel
Dit is geen alleenstaand geval. In Suriname is het al jaren bekend dat rijke zakenmensen politici betalen voor gunsten. Of het nu gaat om overheidscontracten, belastingontduiking of het omzeilen van milieuregels – wie geld heeft, koopt zichzelf vrij.
“Het is een vicieuze cirkel”, zegt een anonieme overheidsmedewerker. “Politici helpen hun rijke vrienden, en in ruil daarvoor krijgen ze steun – financieel of anderszins. De gewone man betaalt de prijs.”
Waarom accepteren we dit?
De vraag is: hoelang laten Surinamers dit nog toe? Terwijl de elite geniet van luxe villa’s, dure auto’s en buitenlandse vakanties, worstelen veel burgers met basisbehoeften.
“We moeten ons verenigen en eisen dat er een einde komt aan deze corruptie,” zegt activist Marijke M. “De rijken hebben al alles. Waarom moeten wij betalen voor hun hebzucht?”
Tijd voor verandering
Er gaan steeds meer stemmen op voor transparantie en eerlijk belastingbeleid. Maar zolang politici en rijken elkaar blijven beschermen, blijft de gewone Surinamer de dupe.
De keuze is aan ons: accepteren we dit systeem, of eisen we wat rechtvaardig is?
Noot: Dit is een fictief voorbeeld gebaseerd op veelvoorkomende praktijken in Suriname. Namen en situaties zijn geanonimiseerd, maar de problematiek is helaas zeer reëel.
