“De jeugd is de toekomst van morgen”, dat is een feit en we willen het liefst dat die toekomst er gezond, stabiel en rooskleurig uitziet. Dit laatste komt echter niet zomaar uit de lucht vallen. Het zijn de volwassenen die de voorbeeldfiguren voor onze jeugd moeten zijn en dat kan worden bereikt met een goed voorbeeld, een oplettend oog en een liefdevolle maar strenge hand. De jeugd moet een gezonde leefwijze en integriteit worden voorgeschoteld, maar krijgt dat jammer genoeg niet.
Een blik in vele landen laat de voorbeeldfiguren zien die jongeren worden voorgeschoteld en hoe zij zich daardoor ontwikkelen en dat resultaat is zeer verontrustend. Het kind krijgt geen kwaliteitsaandacht, het krijgt voedsel maar geen opvoeding. Het kind krijgt veel vrijheid in de schoot geworpen en kan die vrijheid niet aan. Het anker van normen en waarden is weggevallen. Het gevolg is dat het kind van nu continu schopt tegen ouders en de maatschappij, destructief en onhandelbaar gedrag vertoont. We kijken machteloos toe hoe jongeren zich steeds meer presenteren als jonge criminelen die in opdracht moorden, drugs dealen, bommen plaatsen, vernielingen aanrichten en het gezag ondermijnen.
Dat resulteert in een angstaanjagend – en onveilig gevoel voor de samenleving maar vooral voor een enorme druk voor jongeren. Daar kinderen zo’n druk niet aankunnen, grijpen ze naar allerlei verdovende middelen als lachgas, xtc pillen, drugs, alcohol en het recentste middel is vape. Jongeren kunnen in deze digitale wereld gemakkelijk aan al deze rotzooi komen en de volwassen verkopers leveren het gewetenloos en verdienen er grof aan.
Niemand vraagt zich af waarom het kind er zo’n behoefte aan heeft om zich te verdoven. De volwassen crimineel ziet het kind slechts als een gebruiksvoorwerp die door hen kan worden ingezet en de samenleving ziet het als een crimineeltje in de dop.
Met de regelmaat van de klok worden tieners de eerste hulp binnengebracht voor comazuipen of met een overdosis en kapotte longen door vape gebruik. Er zijn ruzies thuis, kinderen worden uit huis geplaatst, de opvangcentra groeien de pan uit, en de wachtlijsten voor hulp zijn lang. Er worden miljoenen uitgegeven aan hulp: afkickcentra, ziekenhuisopnamen psychiaters, schulden begeleiders, aanpak criminaliteit. Het journaal verhaalt steeds meer geestelijk verwarde mensen, die anderen aanvallen en vermoorden, criminelen die steeds jonger zijn in leeftijd, bomplaatsingen, drugslabs in woonwijken, het dumpen van drugsafval in de natuur, maffia oorlogen. Dit is de realiteit waar de jeugd dagelijks mee wordt geconfronteerd, een jeugd die in ras tempo geestelijk kapot wordt gemaakt Is deze aankomende jeugd onze toekomst voor morgen?
Men is slechts gefocust op de schade die de jeugd zichzelf en het land berokkent en blijft handenvol geld uitgeven om beschadigde kinderen op te vangen. Men komt niet op het idee om het kwaad bij de wortel aan te pakken, namelijk bij het gezin en de ouders te dwingen om eindelijk weer hun kind echt te gaan opvoeden.
In Zuid-Amerikaanse landen wordt de strijd tussen drugsbendes openlijk uitgevochten. Het gros wil zich snel verrijken met de drugshandel en bestrijdt de ander die hem in de weg staat.
Ook in Suriname horen we steeds meer verwijten aan het adres van onze jeugd. Ze vechten na school, stelen, bedreigen, vallen leerkrachten aan, handelen in drugs. Ook de Surinaamse jeugd vertoont tekenen van verval en instabiliteit. De ouder van nu mag de handen dichtknijpen als haar kind gezond en stabiel opgroeit. De jeugd doet zoveel mogelijk na wat ze op de televisie te zien krijgen: jeugdbendes, drugs, tatoeages, ordinaire en dure mode en vooral verkeerde voeding. Ze proppen zich vol met junkfood.
Wat mij het meest verbaast, is de hoeveelheid geld die ze bij zich hebben. Jonge kinderen wapperen met biljetten van 100, 200 en 500 om al die vette troep te kunnen kopen. Onbegrijpelijk zijn daarom de kreten als, ‘we`pina!’ De kinderen weten niet meer wat melk is. Ze drinken alleen soft. Het gros is dik en heeft weinig beweging. Op jonge leeftijd openbaren zich ziekten die men normaal alleen bij volwassenen ziet.
Als men het wereldwijd over de toekomst heeft, is men meer gefocust op zaken als milieuvervuiling, betere salarissen, economische stabiliteit, overvolle gevangenissen, vluchtelingenbeleid, het aanschaffen van wapens, de dreiging van oorlog enz. Er wordt niet gedacht aan de jeugd die een belangrijk onderdeel van die toekomst is.
Hoe kan een land een stabiele toekomst opbouwen met een jeugd die wordt vernietigd door verdovende middelen en steeds meer geconfronteerd wordt met geestelijk labiele mensen, maffia, criminelen, corruptie, honger naar macht en oorlog.
Het zijn de volwassen voorbeeldfiguren die debet zijn aan deze bedreigende situatie. Is dit echt wat we willen achterlaten voor onze nazaten?
Beste mensen A change has to come! Maar verandering is pas mogelijk als iedereen de noodzaak daarvan inziet. Een persoon kan deze bedreigende situatie niet veranderen. Maar hij kan wel een reddende steen over het water werpen die vele rimpelingen kan veroorzaken.
“Change will not come if we wait for some other person or some other time. We are the ones we’ve been waiting for. We are the change that we seek.” (Barack Obama)
Josta Vaseur
