Een echt alternatief of een onduidelijke samenwerking?

De recente samenwerking tussen DOE, A20 en PRO voor de verkiezingen van 25 mei roept vragen op. Ze presenteren zichzelf als een alternatief, maar een alternatief voor wat precies? Wat is hun visie? Hoe gaan zij om met de gevoelige en belangrijke vraagstukken in onze diverse samenleving? Zolang deze fundamentele vragen onbeantwoord blijven, is hun claim als “alternatief” weinig meer dan een loze slogan.

Suriname is een multi-etnische, multi-religieuze samenleving. Dat betekent dat elke politieke partij of combinatie die pretendeert voor het hele volk te staan, ook rekening moet houden met álle bevolkingsgroepen en overtuigingen. Dit gaat niet alleen over etniciteit, maar ook over geloof, sociale vraagstukken en de rechten van minderheden. Het is precies op dit punt dat deze samenwerking nu tekortschiet.

Hoe verenigbaar zijn hun ideologieën?

A20 heeft een uitgesproken christelijke grondslag. Dat is hun goed recht, maar de vraag is hoe zij hun geloof combineren met het besturen van een land waarin ook hindoes, moslims, javanisten en mensen zonder religieuze overtuiging wonen. Politiek mag niet draaien om één geloof of overtuiging, maar moet beleid maken voor iedereen. De combinatie DOE-A20-PRO moet duidelijk maken hoe ze met deze diversiteit omgaan.

Bovendien zijn er maatschappelijke thema’s die in een moderne samenleving niet genegeerd kunnen worden. Waar staat deze combinatie als het gaat om LHBTQ-rechten, abortus en de scheiding tussen kerk en staat? Zullen christelijke principes van A20 leidend zijn in beleidskeuzes, of is er ruimte voor een neutraal overheidsbeleid? En hoe passen DOE en PRO hierin? Deze vragen zijn te belangrijk om pas ná de verkiezingen te beantwoorden.

De noodzaak van transparantie vóór de verkiezingen

Als deze combinatie zich werkelijk als een alternatief wil presenteren, dan moeten ze vóór de verkiezingen volledige duidelijkheid geven over:

1. Religie en politiek – Hoe zorgen ze ervoor dat beleid neutraal en inclusief blijft, zonder voorkeur voor één geloofsgroep?

2. Sociale en ethische vraagstukken – Wat zijn hun standpunten over LHBTQ-rechten, abortus en andere gevoelige onderwerpen?

3. Bestuurbaarheid en samenwerking – Hoe gaan deze partijen hun ideologische verschillen overbruggen als ze in de regering zitten?

Zonder deze helderheid blijft hun samenwerking oppervlakkig en ongeloofwaardig. Een écht alternatief moet zich onderscheiden door duidelijke standpunten en een visie die voor álle Surinamers werkt, niet alleen voor een bepaalde groep.

Waarom DA’91 een verstandige keuze heeft gemaakt

Het is dan ook niet verrassend dat DA’91 ervoor gekozen heeft niet deel te nemen aan deze samenwerking. DA’91 heeft altijd benadrukt dat zij er voor iedere Surinamer zijn, ongeacht geloof of achtergrond. Dit betekent dat hun beleid gebaseerd is op democratische en liberale principes, zonder invloed van religieuze overtuigingen. Door zich niet in te laten met een samenwerking waarvan de fundamentele waarden nog onduidelijk zijn, blijft DA’91 trouw aan haar principes en biedt ze een transparanter alternatief dan DOE-A20-PRO op dit moment doet.

De boodschap aan de kiezer

De Surinaamse kiezer verdient duidelijkheid. Politieke partijen moeten vóór de verkiezingen laten zien waarvoor ze staan, zodat het volk een weloverwogen keuze kan maken. DOE, A20 en PRO kunnen zichzelf pas een serieus alternatief noemen als ze deze vragen helder beantwoorden en transparant maken hoe ze een inclusieve regering willen vormen. Zolang dat niet gebeurt, blijft hun samenwerking een gok – en Suriname heeft geen tijd meer voor politieke experimenten zonder visie.

Aniel Koendjbiharie

error: Kopiëren mag niet!