Het proces van drie weken wachten voor het verkrijgen van een BaZo-kaart lijkt in eerste instantie normaal en redelijk, maar in werkelijkheid kan het vaak langer duren dan verwacht. Veel mensen ervaren vertragingen en complicaties tijdens het aanvraagproces, waardoor het uiteindelijk langer duurt dan drie weken voordat ze hun kaart ontvangen.
De redenen voor deze vertragingen kunnen variëren van een hoog volume aan aanvragen, bureaucratische rompslomp tot technische problemen bij het verwerken van de aanvragen. Dit kan frustrerend zijn voor mensen die dringend een BaZo-kaart nodig hebben om toegang te krijgen tot zorg en andere essentiële diensten.
Het is belangrijk voor de overheid en andere instanties die verantwoordelijk zijn voor het verstrekken van BaZo-kaarten, dat het proces efficiënt en soepel verloopt, zodat mensen niet onnodig lang hoeven te wachten op hun kaart. Dit kan worden bereikt door het verbeteren van de snelheid en efficiëntie van de aanvraagprocedure en het verminderen van de bureaucratie en andere hindernissen die vertragingen veroorzaken. Op deze manier kunnen mensen sneller en gemakkelijker toegang krijgen tot de zorg en ondersteuning die ze nodig hebben.
Naar aanleiding van het proces rond de aanvraag van een BaZo-kaart deelt mevrouw Mavis K. haar ervaring met de redactie van Dagblad Suriname: “Ik ben een bloeddruk patiënte alsook diabeet. Mijn BaZo-kaart zou een maand van tevoren vervallen en de procedures zijn een tot twee maanden ruim, houdt u mij ten goede, bij het opnieuw indienen. Bij Sociale Zaken Unit Para was de communicatie slecht. Toch heb ik geduld gehad. Via een vriendin van mij kwam ik in contact met iemand die veel weet over deze zaken, ondanks dat ze niet bij die instelling werkt. Ze had mij ook voorgehouden, dat zaken soms stroef verlopen, maar dat ik niet moest opgeven.”
“Tussentijds was er ook veel gebeurd. Zo werd mijn man ziek en lag een tijdje in het ziekenhuis. Mijn bloeddruk steeg en ik moest naar een hoge dosering gaan. Ook mijn suiker klom. Mijn kaart raakte vervallen en ik werd huiverig, want er was weinig inkomen. Ondanks de hele woonsituatie bleef ik bidden en niet opgeven. Op een dag werd ik gebeld door een mevrouw van Sociale Zaken die mij vragen stelde en zei na afloop dat ik gauw teruggebeld zou worden. Tja, het was weer afwachten. Ik belde meteen de mevrouw die mij begeleidde en ze zei, dat het goed zou komen. Ze sprak echt zo rustig met mij en zei dat ik kalm moest blijven. Iets na twee weken kreeg ik een sms-bericht dat ik mijn BaZo-kaart mocht halen. De duur van de periode was vanaf de indiening in oktober 2020 – 31 december 2020 was de vervaldatum van mijn BaZo-kaart – tot en met februari 2021.”
In een ander geval zegt een jongeheer, die anoniem wenst te blijven, dat hij zeker al een aantal maanden wacht op zijn BaZo-kaart. Hij wil geen negativiteit belichten over zijn ervaring, omdat hij begrijpt dat het verkrijgen van die kaart een proces is. Vanwege huiselijke omstandigheden als ook zijn hosselwerk kan hij niet altijd langs gaan bij de Sociale Zaken Unit BaZo/BZV. Maar door goed in contact te zijn en elkaar met respect te behandelen heeft hij hoop en kijkt uit naar de ontvangst van zijn Bazo-kaart. In de huidige situatie ziet hij veel slechts gebeuren, maar desondanks zegt hij te geloven zijn dat er hoop is.
CS
