Spanningen lopen op

Tijdens de algemene politieke beschouwingen zien we weer iets dat we in de afgelopen 20 jaar in de Surinaamse politiek niet hebben gezien: een coalitie die voor de politieke bestrijding de vijandschap van een oppositie niet nodig heeft. Deze coalitie is met het vertoon en de onderlinge bestrijding een travestie geworden. Bovenal blijkt er 1 ding uit het geheel: dat er geen respect is naar de Surinaamse bevolking. 

Het is allemaal te vergelijken met 2 ouders die niet schromen om keihard met fysiek geweld voor hun kleine kinderen te vechten, dus zonder rekening te houden met het effect op deze kinderen. De laatste keer dat we iets meemaakten dat een heel klein beetje erop leek, was in de periode 2005-2010. Toen hadden DNA-leden van de NPS, die de president had geleverd, kritiek op het corrupt en schaamteloos gedrag van de PL, haar voorzitter en de minister van Grondzaken. Het wezenlijk verschil zit hem dan wel hierin, dat de kritiek kwam van de grootste partij binnen de coalitie. Een ander verschil is dat de kritiek niet gericht was toen op de president, maar op een minister. 

Nu zijn er vanuit een partij die 1/3e in omvang is van de grootste partij, constant aanvallen op het hoofd van de regering, dat is de president. Zulke aanhoudende aanvallen, jarenlang, maar door blijven in de coalitie en deze niet verlaten getuigen van 1 ding: dat men door en door corrupt is en dat er geen respect is voor de kiezers en de bevolking van Suriname. Aangezien dit gebeuk al jaren aanhoudt is het verworden tot een vorm van terreur en geweld vanuit de ABOP naar iedereen die dit gênant gedoe in Suriname aanschouwt. Maar terreur is deze partij wellicht niet helemaal vreemd. Kijk maar naar de binnenlandse oorlog. Er komen mensen hier langs om de partijvoorzitter te kronen tot koning, kijkt u maar naar de geschiedenis van deze landen en de politieke cultuur van de politici. 

Wij vinden het rondom waardeloos en karakterloos als men structureel dag in dag uit kritiek heeft op de leiding van een regering, maar dat men de durf en moed niet heeft om uit de coalitie te stappen. Het is het bewijs van 1 ding: de ABOP is niet geïnteresseerd in regeren, maar om alleen te profiteren van alles wat met de participatie in de coalitie komt, zoals goed betaalde posities, vergunningen, vrijstellingen en concessies. Maar even schuldig is iedereen die de travestie laat voortduren. 

Het is allemaal een beschamende vertoning wat men als gif spuit over de hoofden van de getergde Surinaamse bevolking. En inmiddels is het duidelijk dat het regeren van Suriname overgelaten is aan 1 partij namelijk de VHP. Nu blijkt ook dat die partij het kader niet heeft om alleen het land te regeren. Let wel, kader is niet gelijk aan mensen met een universitair diploma. Oorzaak hiervan is dat de focus van de VHP niet ligt op het bestuurlijke, maar op het ondernemerschap waar het geld ligt. Er kunnen dus uit de gelederen uitstekend goed geschoolde ondernemers komen, maar weinig mensen gerijpt in het bestuurlijke.

Wat er in het land goed gaat is puur toevallig of het is extern aangestuurd. Er zijn in deze politieke periode weinig verworvenheden van de regering zelf, weinig is tot nu toe gerealiseerd als resultaat van goed bestuur…of als het er is dan moet de regering het niet nalaten om dat vast te leggen zodat de vorige regering dat ook had gedaan. En moet de regering dat online publiceren. In elk geval denken we dat er tijdens de politieke campagnes op weg naar de verkiezingen, er enorme aanvallen zullen zijn tussen de partijen van de coalitie zelf. En de beerput van wat nu gaande is zal dan opengaan. 

Met betrekking tot het inhoudelijke van de besprekingen was onder andere interessant het gedeelte van de sociale maatregelen. Vanuit verschillende kanten is verwezen naar de conclusies van het IMF over het sociale programma. Er is aan de regering gevraagd om daarover duidelijkheid te verschaffen. Opmerkelijk waren ook de aanvallen van de coalitie zelf op de verklaringen van de president voor wie hij de maatregel van de grondconversie heeft genomen. De president verwees naar buurten als Balona, maar inderdaad lijkt het er niet op dat deze omgevingen hebben gevraagd of interesse hebben in het omzetten van hun titel op de gronden. Baat hebben die groepen die bezit op prijs stellen. 

Een ander interessant punt was dat van het toevoegen van huisvestingsmaatregelen aan het sociaal pakket. Er zouden speciale groepen in aanmerking komen voor het huisvestingsprogramma. Er is gevraagd om de onderwijzers hierin mee te nemen en wij zouden zeggen dat de verplegenden ook hierin moeten worden meegenomen. 

Ten slotte vonden we de stellige bewering van een DNA-lid dat 70% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, wel opmerkelijk. De regering moet op deze bewering wel ingaan.             

error: Kopiëren mag niet!