Vrees dat niets zal veranderen

We hebben een zeer interessante situatie in DNA gehad waar de politieke partijen plotseling zich in een zodanige schok hebben verklaard dat ze niet meer bereid waren om daags terug mee te doen aan de debatten rond de algemene politieke beschouwingen. Dit is een voorloper op de begrotingsbehandeling van het jaar 2023. Er is een huishoudelijke vergadering eerst belegd om af te stemmen of kon worden vergaderd. Daarin zouden de oppositiepartijen geen moeite hebben om te vergaderen. Wanneer de vergadering dan daadwerkelijk wordt gehouden dan hebben de oppositiepartijen opeens moeite. Dit, omdat er 2 dagen van nationale rouw zijn aangekondigd die vandaag voorbij zijn. 

Echter zien we dat er op de landskantoren mensen normaal hebben doorgewerkt. De vlag heeft halfstok gehangen, maar de mensen hebben doorgewerkt. De vraag rijst dus dan waarom de DNA niet normaal kan doorwerken. Wij denken dat de dagen van rouw op hun plaats zijn, maar meer als een symbool. De DNA had 1 dag in het kader van de algemene politieke beschouwingen, bijvoorbeeld vandaag, kunnen besteden aan het bespreken van maatregelen om te komen tot voorkoming van soortgelijke rampen in de toekomst. We hebben nagenoeg alle reacties van de politieke partijen doorgenomen en een aantal blijft vaststeken in het heden en het helpen verzachten van het leed, wat op zich een wezenlijk onderdeel behoort te zijn van politieke partijen, maar het moet niet daartoe beperkt zijn. 

Wat alles slaat is de reactie van de PL die in haar boodschap weer eens toont dat de partij geen politieke visie heeft en steeds vaker de religie (de islam) misbruikt om te appelleren aan bepaalde kiezers. Wat de PL doet met verwijzingen naar de Koran is de mijnramp misbruiken om kiezers van een bepaalde denkrichting aan te spreken. Dat is dus een meedogenloze houding op deze momenten, maar dat is geen uitzondering voor deze partij. Enkele partijen hebben aangegeven dat de goudzoekers in Suriname in de legale sfeer moeten worden gebracht, dat de ordening nu moet plaatsvinden en dat ook de rechten van de inheemse en tribale volken moeten worden erkend. 

Wij denken echter niet dat wat gebeurd is iets te maken heeft met rechten van inheemse en tribale volken. We zeggen dat, omdat de activiteit van de illegale goudwinning helemaal niet strookt met behoud van het milieu en het land dat deze volken wonen en bewerken. Het is juist het omgekeerde. Het zoeken van goud is bovendien geen activiteit die gerekend kan worden tot de aparte manier van bestaan van de inheemse en tribale volken, het is geen onderdeel van de lokale traditionele economie. Waar het wel in verband staat met de rechten van deze volken, is dat als deze rechten zijn geregeld de regering de FPIC methode moet toepassen alvorens over te kunnen gaan tot het uitgeven van concessies. Maar het uitgeven van concessies heeft niet veel te maken met de ware problematiek die ten grondslag ligt aan de mijnramp, namelijk dat er op een onveilige manier wordt gedaan aan goudwinning. 

Door de onveilige manier van werken is de damwand ingestort. En het is heus niet de eerste keer dat dit is gebeurd. Wat het meest opvalt in het geheel is het totaal ontbreken van enige visie om zulke rampen te voorkomen bij de ABOP. Daar is het compleet donker wanneer het gaat om preventieve maatregelen. Wat we bijna in geen van de reacties van de politieke partijen hebben gelezen is, dat de regering over moet gaan tot het uiteindelijk formuleren en uitvoeren van een beleid om de economie te formaliseren, dus binnen de sfeer van de informele economie te brengen. De plekken waar de illegale goudzoekers bezig zijn zijn in principe een ‘no go area’ voor de lokale en algemene autoriteiten van Suriname. We denken dan aan de politie, het leger, ambtenaren van NH en Financiën, NIMOS en de arbeidsambtenaren. 

Er wordt heel vaak gezegd dat het een heel gevaarlijk gebied is en dat overheidsambtenaren veiligheidsrisico’s lopen als ze zonder goede gewapende ondersteuning de gebieden willen aandoen. Er bestaat onder de goudzoekers en de verschillende gemeenschappen in het binnenland een hartgrondige afkeer tegen de politie en het leger. Men kan het presteren door gewoon op het leger en de politie te schieten. 

De politieke partijen die vanwege hun basis en de afkomst van hun exponenten, roots hebben in het binnenland, hebben nooit de moeite genomen om de zaak te ordenen. We hebben eerder gezegd dat meneer Brunswijk de laatste persoon in Suriname is om iets te gaan ordenen, omdat zijn manieren primitief zijn. En dan weer, het laatste wat moet gaan ordenen is de goudmijnbouw, de bosbouw, de gronduitgifte, het sportgebeuren en de belastingen. 

We betreuren het dat ondanks een ramp van relatieve formaat, noch de politieke partijen noch de regering van Suriname een sterk statement hebben gemaakt richting het formaliseren van de chaos in het binnenland. We vernemen wel van de media, dat de president de Fransen heeft gevraagd om te helpen met de ordening van de goudsector, maar het is algemeen bekend dat de politieke partijen met binnenlandse roots geen voorstander zijn van het effectieve non nonsens beleid van de Fransen. Men is voorstander van het gedoogbeleid. We hopen nogmaals dat deze ramp wordt aangegrepen om eindelijk volgens een eenvoudig plan de gehele illegale en informele economie te transformeren.     

error: Kopiëren mag niet!