Is Suriname een Apenland?

Wat is een apenland? Met een apenland wordt bedoeld een achterlijk of ontwikkelingsland. Vroeger sprak men van een derde wereldland. Tegenwoordig spreekt men van een laag inkomensland. Lage inkomenslanden worden gekenmerkt, zoals de naam doet vermoeden, door een grote ontwikkelingsachterstand ten opzichte van ontwikkelde of hoge inkomenslanden. Hun industrialisatiegraad is laag met een eenzijdige economische structuur, dus beperkte technische ontwikkeling, waarbij bijna alles uit het buitenland moet worden geïmporteerd. Terwijl ze al hun grondstoffen exporteren, dus zonder enige toegevoegde waarde. Ze geven daarnaast veel meer uit dan ze verdienen. Hierdoor moeten ze hun tekorten financieren met leningen, waardoor hun schulden steeds groter worden.

Door geen echte investeringen in kennis, onderzoek en productie te plegen, gaan ze structureel achteruit. Het weinige kader emigreert dan ook naar de hoge inkomenslanden. Inflatie, armoede, analfabetisme, werkloosheid, ondervoeding, prostitutie, slechte gezondheidszorg, kindersterfte, milieuverontreiniging, criminaliteit, klassenjustitie, etc. teisteren zulke landen. De ongelijke inkomensverdeling laat zien dat het overgrote deel van de bevolking arm is, terwijl slechts een handvol personen, die de bestuurlijke macht delen, extreem rijk zijn. Corruptie, inclusief nepotisme, oligarchie en andere vormen van belangenverstrengeling, vormt duidelijk de fundamenteelste hindernis voor duurzame ontwikkeling. 

Wiens Aap?

Is Suriname een apenland, waarin velen ervoor kiezen om iemands aap te zijn? En wiens aap? Zeker niet van rechtgeaarde, gelukkige en succesvolle personen, zoals in de hoge inkomenslanden het geval is. Integendeel. Oordeel zelf maar.

Dit is het grootste en belangrijkste psychologische verschil tussen lage en hoge inkomenslanden, waarover niemand praat en publiceert. Voor de goede orde, `iemands aap zijn’ betekent iemands handelingen dwaselijk na volgen. Als je bijvoorbeeld slank bent en je geeft iemand advies over een dieet word je meestal verweten met ‘wat weet jij, jij bent toch niet dik?’ Maar als jezelf een vetzak bent en hetzelfde advies geeft, wordt dat voor zoete koek aangenomen. In het brein van lage inkomenslanden wordt over het algemeen niet gekeken of diegene het voorbeeld is van wat hij of zij propageert. Dat klinkt raar toch? ‘Goed voorbeeld doet goed volgen,’ lijkt hier niet op te gaan. 

Overleving

Er bestaan geen superieure en inferieure mensen. Alle mensen zijn gelijk en gelijkwaardig. Evenzo maakt iedereen fouten en vaak genoeg grote fouten in het leven. Het is een kwestie van keuze om jezelf te corrigeren, voor het goede te kiezen en hindernissen te overwinnen door ze te zien als uitdagingen en kansen. Iedereen heeft een geschiedenis, dus dat misbruiken om je situatie en gedrag te rechtvaardigen is misplaatst. Je kunt ook kiezen om gemakzuchtig, hebzuchtig en afgunstig te zijn en principeloos alles te doen om snel geld en bezittingen te vergaren. Klaag dan niet over de gevolgen later. Karma werkt gestadig, waarbij genoeg ruimte wordt geboden voor zelfcorrectie.

Anderzijds blijkt uit onderzoek dat de cognitieve vermogens van mensen, die in een overlevingsfase verkeren, afnemen, waardoor zij vaak foutieve beslissingen nemen. Dus het politieke motto is, ‘houd het volk dom, arm en afhankelijk en ze zullen je volgen ook al ben je een ezel.’ Think about it. 

Dr. Roy I. Bhikharie, PhD

error: Kopiëren mag niet!