Minister Kenneth Amoksi van Justitie en Politie blijkt de media te ontwijken. De ABOP-man lijkt panisch te zijn voor het schrijversgilde. Hij is zeer moeilijk benaderbaar, bereikbaar, reageert zelden tot nooit op vragen die hem via WhatsApp of anderszins bereiken, zo is vernomen Amoksi is simpelweg communicatief een ramp.
Beschamend
Dat hij dokt voor media bereikte deze week een dieptepunt, toen hij besloot om via de Communicatie Dienst Suriname (CDS) te reageren op de geruchtmakende zaak rond mevrouw Regita ‘Asawini’ Edenburg. Terwijl collega-ministers maar wat graag persconferenties beleggen, heeft Amoksi dat nu niet aangedurfd. Hij ontweek bewust de media, uit vrees voor kritische vragen. Het is beschamend, dat een bewindsman van een belangrijk ministerie de media kennelijk ontwijkt om vragen te beantwoorden over een kwestie die de gemoederen van de samenleving al vele dagen bezighoudt. Een kwestie waar een waas van mist en onduidelijkheden en een heuse doofpot omheen hangt.
Vuil smijten
Minister Amoksi doet zijn best om deze hele onverkwikkelijke zaak goed te praten en schildert, zonder met feitelijke bewijslast te komen, mevrouw Asawini af als een heel gevaarlijke vrouw, zelfs zou ze een gevaar zijn voor de staatsveiligheid en de rechtsorde. Het is niets meer en niets minder dan met veel vuil smijten in de richting van een vrouw die geweldloos opkomst voor de rechten van de inheemse gemeenschap en die op haar manier in actie kwam om een einde te maken aan het gebruik van cyanide in de kleinschalige goudsector. Amoksi stelde tegenover de CDS, dat de hele uitzettingsprocedure niets te maken had met de recente kwestie rond cyanide, maar haar betrokkenheid bij deze kwestie lijkt wel de aanleiding te zijn geweest om haar op te pakken en vervolgens het land uit deporteren.
De bewindsman voerde tegenover de CDS aan, dat Asawini wordt verdacht van activiteiten die een gevaar vormden voor de binnenlandse veiligheid, te weten, althans aldus Amoksi, het afscheiden dan wel demarkeren van Saramaccaans gebied (door slechte het plaatsen van een bordje), het instellen van een volkstribunaal om onder meer indringers te berechten, het oproepen tot aansluiting bij een militaire groep c.q. volgen van militaire trainingen om Saamaka gebied te beveiligen en het intimideren en bedreigen van ondernemers in Brokopondo. Op grond van het laatste werd tegen Asawini aangifte gedaan.
De minister zei ook, dat Asawini al sinds oktober vorig jaar met de genoemde activiteiten bezig was en pas onlangs – in de cyanide-kwestie – werd besloten haar op te pakken. Dan vraag je je, als haar activiteiten echt zo staatsgevaarlijk waren, waarom werd ze dan niet eerder aangehouden?
Geen ruchtbaarheid
Hij beweerde verder, dat vanwege de veiligheid van de politiemannen, meer nog die van Edenburg, er geen ruchtbaarheid aan de uitzetting was gegeven. Zelfs de Nederlandse ambassade viste achter het net en werd over de uitzetting pas geïnformeerd toen de vrouw al het land was uitgezet naar Frans Guyana. “Het was geen ontvoering”, aldus Amoksi, terwijl het daar wel veel van weg had en mevrouw Edenburg het zeker als een ontvoering heeft ervaren.
Terwijl, de minister eerder had gesteld dat er fouten waren gemaakt rond de uitzetting van Asawini, die fouten werden niet benoemd in zijn verhaal bij de CDS. Neen, alles was volgens hem conform wet- en regelgeving verlopen.
Asawini strijdt door
Inmiddels heeft Asawini laten weten, dat Suriname (lees: Amoksi) nog wel het nodige kan verwachten van haar. Ze laat de hele kwestie niet zomaar tot het verleden behoren, geen zand erover dus. Nee, ze wil de hele kwestie ook met internationale middelen gaan aanpakken. Deze vrouw is niet dom. Haar verhaal moet ook gehoord worden en daar gaat zij zeker voor zorgen.
Over haar ‘ontvoering en gijzeling’ zijn wat haar betreft de laatste woorden nog niet gezegd en geschreven, en terecht. Terecht, immers, de verklaring van minister Amoksi roept meer vragen dan antwoorden op. En die vragen blijven boven hem als een donkere omweerswolk hangen en die zal hij toch op een moment moeten beantwoorden, tegenover de media.
Geen bom, slechts woorden en een bordje
Tot slot: Asawini mag een jaar lang Suriname niet in komen….
De grote onbeantwoorde vraag blijft rondzoemen: waarom hebben de Surinaamse autoriteiten, op de wijze zoals ze hebben gedaan, zo hard opgetreden tegen de vrouw die geen bom heeft laten afgaan, dan slechts wat boze woorden en het plaatsen van een demarcatie-bordje? Wat willen de autoriteiten niet delen met de samenleving? Waar zijn de bewijzen van de ‘feiten’ waarvan mevrouw Regita ‘Asawini’ Edenburg wordt beschuldigd?
Het betoog van minister Amoksi bij de Communicatie Dienst Suriname was een beschamende poging om al het handelen van hem/de autoriteiten in deze zaak goed te praten en vooral het slachtoffer af te schilderen als een gevaar voor de staatsveiligheid.
De eer
Deze bewindsman zou de eer aan zichzelf moeten houden….. doet hij dat niet, dan kan hij wachten op de kritische vragen van de media. Een van de taken van een minister is een goede verstandhouding met de samenleving en met de media onderhouden, zoals vele van zijn collega’s dat doen.
Amoksi lijkt echter boven beiden te staan en doet wat hij wil. Misschien is het tijd, dat media CDS-berichten uit de koker van het ministerie van Justitie en Politie negeren….
Viktor Aardenburg
