“Fietsen is goed voor lichaam en conditie, maar niet zonder gevaar in Suriname”

Fietsen naar een gewenste locatie is niet iets dat veel mensen wensen te doen. Enkele personen geven tijdens een gesprek met de redactie van Dagblad Suriname aan, dat het aan de ene kant goed is voor het lichaam en je conditie, maar het ook gevaarlijk is om als fietser deel te nemen aan het verkeer in dit land. 

Mano zegt, dat hij vroeger wel vaak fietste, maar na een aanrijding het niet meer durft. “De persoon heeft mij nog erbij aangereden op het  bromfiets- en fietspad. Ik snap het rijgedrag van vele mensen niet.” 

Nahima is ook bang, maar geeft aan dat zij toch blijf fietsen. De tiener staat heel vroeg op en fietst een grote afstand voor zij op school aankomt. Normaal pakt zij vier bussen om naar school te gaan en weer naar huis en door de huidige situatie dagelijks bussen geven haar ouders veel meer uit. Daarnaast moest zij ook zakgeld krijgen voor brood en andere kleine dingen. “Ik vond het echt te veel voor mijn ouders, zij  komen vaak genoeg zelfs niet uit. Ik kwam op het idee liever te fietsen naar school en terug naar huis. Het is gevaarlijk, maar het heeft mij ook goed gedaan en doet mij tot nu toe nog steeds goed. Ik ben intussen ook enkele kilo’s afgevallen en heb een heel goed conditie”, zegt Nahima.

“Enkele maanden bracht ik mijn broertje ook naar de oppas voor ik naar school ging, maar mijn ouders besloten hem liever te brengen. Kinderen zitten niet echt rustig en het is daarnaast ook gevaarlijk, dus ik fiets nu solo. Dagelijks ga ik met een positieve gedachte uit huis. Kijk, als je vaak denkt of er aan blijft denken, dat er iets met je gaat gebeuren, lijkt het alsof jij zelf het gevaar naar je zelf roept. Ik ga met een positieve mindset uit huis en ben ook voorzichtig. Het wordt straks al drie jaren dat ik fiets en ik heb daarbij genoeg gespaard. Mijn vader heeft mij voor de zekerheid toch busgeld, maar dat spaar ik. In geval er geld te kort is om iets te kopen of te doen, dan help ik op zo een manier een handje bij”, zegt Nahima.

“Werken wil ik wel, maar mijn ouders vinden het best als ik mijn volle aandacht op mijn school zet. Maar, over een jaar ga ik zeker er weer over praten. maar voor nu doe ik het even zo.”

TM

error: Kopiëren mag niet!