De regering dient openheid van zaken te geven over de 35% retentieregeling bij exporten. Rabin Parmessar, leider van de oppositionele NDP-fractie in de Nationale Assemblee, wil weten hoeveel exportdeviezen het land terug zijn teruggevloeid en wie allemaal in aanmerking zijn gekomen voor importdeviezen.
Over het tekort aan deviezen om te kunnen voorzien in de basis importbehoefte van de samenleving zegt de parlementariër, dat er in samenspraak met exporteurs een mechanisme gevonden moet kunnen worden dat ervoor zorgt dat er meer exportdollars terug in de Surinaamse economie vloeien. De huidige 35% retentieregeling voor exporten zou verhoogd kunnen worden, doch de exporteurs c.q. ondernemers dienen ook de garantie te worden geboden, dat zij over deviezen kunnen beschikken indien ze dat nodig hebben. Er kan nog zoveel over verhoging van exportproductie worden gesproken, maar zolang er geen mechanisme “in place” is die ervoor zorgt dat de exportopbrengsten het land terug vloeien, zal het tekort aan deviezen blijven bestaan.
Tot nog toe heeft de regering geen openheid van zaken gegeven hoe het gesteld is met de huidige retentieregeling. Hoeveel geld is het land teruggevloeid en wie allemaal zijn in aanmerking gekomen voor deviezen? “Deze regering is kampioen in non-transparantie. Ondertussen blijft de koers steeds omhoog schuiven. Maatregelen blijven uit om de koersstijging terug te dringen”, aldus Pamressar.
Verarming en onrust
De groeiende verarming en de huidige onrust in de samenleving zijn volgens Parmessar resultaten van het verkeerd beleid van de regering. Er worden verkeerde beleidskeuzes gemaakt. Hij vraagt zich af wat de samenleving nog meer te wachten staat. Voor de meest basale zaken in de samenleving zegt de regering geen geld te hebben. Waar gaat al het geld dan naartoe van de vele verhogingen die zijn doorgevoerd. Door de hoge prijzen van olie en goud op de wereldmarkt krijgt de regering ook meer inkomsten binnen. Desondanks zijn er achterstanden in betalingen aan werkers en kan er niet voorzien worden in de meest basale zaken zoals medicijnen, medisch apparatuur en verbruiksartikelen in ziekenhuizen.
De onrust bij bepaalde beroepsgroepen in de samenleving die loonsverbetering eisen, zegt hij te kunnen begrijpen. Mensen komen al lang niet meer uit met hun loon. In twee jaar tijd zijn prijzen van goederen vanwege de devaluaties vier tot vijf maal gestegen. Afspraken voor uitbetaling van achterstallige toelagen en voorzieningen aan werkers worden op de lange baan geschoven.
Er is sprake van groeiende onvrede in de samenleving en de huidige acties van bepaalde beroepsgroepen hebben te maken met wanhoop bij de mensen. Parmessar verwijst onder andere naar de huidige acties van RGD-artsen, de militairen en het griffiepersoneel. De onvrede onder werkers in de gezondheidssector blijft groeien. Ook werkers bij de overheid lijken zich te roeren..
De groeiende onvrede bij de verschillende beroepsgroepen die salarisverbetering eisen komt volgens Parmessar vanwege de verkeerde aanpak door de regering. In plaats dat het over de hele linie een lijn wordt getrokken, praat ze apart met groepen. Het gevolg hiervan is dat er onvrede ontstaat bij andere groepen.
SS
