Een radio-omroep of radiostation is een instelling die programma’s maakt die per radio worden uitgezonden. Het is een communicatietechniek die niet meer weg te denken is uit de samenleving.
Radio speelt een cruciale rol in het hedendaagse medialandschap vanwege zijn vermogen om verbinding te maken met zijn luisteraars. Radioluisteraars zijn geïnteresseerd in nieuwscommentaar en gesprekken, in leerrijke informatie en entertainment. Ook muziekliefhebbers komen aan hun trekken. Tegenwoordig kan zelfs met een online radiostation eenvoudig het sociaal en professioneel netwerk uitgebreid worden, beginnend in de eigen plaats, eindigend aan de andere kant van de wereld! Vanwege de eindeloze mogelijkheden met het internet kan het makkelijk uitgroeien tot een winstgevende onderneming met eindeloze kansen, zoals één zeer belangrijke: het creëren van inkomsten!
Suriname telt vele radiostations. Om een radiostation op te zetten, heb je een vergunning nodig. De vergunning en het technische gedeelte komen het eerst aan bod. Daarna moet er geld zijn om dit station te laten draaien en de bedrijfskosten te dekken. Dat geld komt meestal van sponsors, advertenties, reclames, verkoop van praatprogramma’s enz.
Dan komt het moeilijkste deel en dat is om uw radiostation fatsoenlijk en integer te houden en dat kan alleen worden bereikt met kwaliteit programma’s en daar schort het jammer genoeg aan bij enkele radiostations. Enkele radiostations in Suriname geven, wat programma’s betreft, de voorkeur aan kwantiteit, de kwaliteit is ver te zoeken. Dat komt omdat de gedachte aan het snelle geld binnenhalen, gaat overheersen. Vooral de praatprogramma’s zijn vaak zo normloos en daarmee wordt het niveau van zo’n instelling naar beneden getrokken.
Een fatsoenlijk interview of praatprogramma valt en staat met een goede, integere journalist. Journalistiek is een vak op zich. Daar leer je, hoe iemand aan te spreken en vragen te stellen zonder opdringerig te zijn, hoe om te gaan met agressieve of ordinaire mensen die met hun gedrag jouw programma naar beneden kunnen halen. Daar leer je dat slechts de feiten tellen en geen eigen meningen, onwaarheden en verwijten. En precies daar schort het aan bij enkele radiostations. Er zitten nog weinig echte professionals achter de microfoon. Tegenwoordig kan iedereen interviewer worden. Normloze programma’s trekken ordinair publiek dus wordt de interviewer niet op de vingers getikt door fatsoen. Daardoor krijgt het radiostation een slechte naam. Het is de taak van de directeur om erop toe te zien dat zijn radiostation zijn goede naam behoudt.
Recent was er een interview op de radio met de zoon van president Santokhi. Het interview was van begin tot eind visieloos en op sensatiebelust. De manier waarop de vragen werden gesteld, gaf al aan welke kant dit interview op zou gaan en wat de bedoeling was, namelijk de president en zijn vrouw schofferen. De naïeve zoon trapte in de voor hem opgezette val. Een goede journalist had direct door gehad dat de geïnterviewde boos, wrokkig en puberaal gedrag vertoonde. Er waren zelfs momenten waarop ik het gevoel kreeg dat hij psychisch labiel was en hulp nodig had. De vragen werden zodanig gesteld dat de jongeman zichzelf flink voor schut zette. Ik vraag me af of de interviewer en de geïnterviewde zich zouden schamen als ze achteraf dit interview zouden beluisteren. Geestelijk gezonde en intelligente mensen praten over ideeën en positieve voorstellen, simpele mensen praten over gewone alledaagse dingen en kleingeestige of labiele mensen roddelen en spreken kwaad over andere mensen. Een goede journalist moet dat onderscheid kunnen maken en bewust kiezen wat hij wel en wat net in zijn programma wil hebben.
Het nare van zulke interviews is dat het niet meer kan worden teruggedraaid, het kwaad is al geschied. Misschien was het doel om de president en zijn vrouw veel schade te berokkenen. De boemerang kwam echter terug daar er alleen maar is bereikt, dat dit radiostation negatief over de tong gaat en over de zoon schande wordt gesproken. De interviewer heeft het radiostation een slechte naam bezorgd. Slechts een op sensatiebelust deel van het volk heeft van dit interview genoten, het gros keurde het echter af.
Gelukkig zijn er radiostations die kieskeuriger zijn en over hun programma waken. Ze zenden alleen kwaliteit uit. Tijdens interviews en praatprogramma’s wordt het niveau scherp in de gaten gehouden en worden verkeerde of belastende uitspraken direct gecorrigeerd. De luisteraar kan rekenen op waarheid en kwaliteit. Als er awards zouden worden uitgereikt, zou radio ABC terecht een award verdienen. Bij elk programma heeft dit radiostation het fatsoen en de kwaliteit hoog in het vaandel.
Een radiostation heeft een goede naam op te houden. Als mensen lof zwaaien over een radiostation, dan heeft hij zijn doel bereikt.
Het is niet prettig als mensen zeggen: “Naar die radiozender luister ik niet, die zenden alleen rommel uit, die lappen het fatsoen aan hun laarzen.” Maar niet getreurd, zelfs slechte voorbeelden hebben hun nut, die kunnen namelijk altijd dienen als een voorbeeld van hoe het niet hoort.
Hou de naam van je radiostation hoog. Zorg voor goede, integere journalisten en sta vooral mensen niet toe om, tijdens praatprogramma’s de naam van je instelling met hun normloze gedrag naar beneden te halen.
“Chase the vision and integrity, not the money. The money will end up following you.”
Josta Vaseur
