Ja, ik wil

Er kwam een bejaard echtpaar de kathedraal uit. Ze vielen op, omdat ze zich op hun leeftijd als een verliefd paar gedroegen. Ze waren net als ik op weg naar de bank. Terwijl we op onze beurt stonden te wachten, raakten we aan de praat. Ik zei dat ik ze uit de kathedraal had zien komen en vroeg of er een bijzondere dienst was. Glimlachend antwoordde de vrouw: “Neen hoor, we gaan om de vijf jaar onze geloften bekrachtigen. Ze zag aan mijn gezicht dat ik er niets van begreep dus legde ze uit: “We zijn al 40 jaar getrouwd en toen we trouwden hebben we onze huwelijksgeloften afgelegd. Tijdens het verstrijken van de jaren ontdekten we dat de intentie waarmee je aan ‘t begin van je huwelijk ‘ja, ik wil,’ zei, in de loop der jaren veranderde. Je wordt niet alleen ouder, maar je verandert ook qua uiterlijk en krijgt meer geestelijke bagage te verstouwen. Al die dingen kunnen een impact op een huwelijk hebben. Daarom spraken we af dat we om de vijf jaar ons leven samen zouden evalueren en eerlijk toegeven of de intentie waarmee we elkaar aan het begin van het huwelijk trouw hadden beloofd, nog steeds even sterk was. Zo ja, dan naar de kerk te gaan om onze huwelijksgeloften te bekrachtigen. Net hebben we elkaar voor de achtste keer trouw beloofd.”                      

Ik vond dit in theorie erg interessant en vroeg: “Maar was er dan in die 40 jaar nooit een moment waarop je niet oprecht ‘ja ik wil’ kon zeggen? De vrouw keek haar man even kort aan, alsof ze om toestemming vroeg en toen hij knikte, antwoordde ze, ‘eerlijk gezegd is het een keer voorgekomen dat ik twijfelde om oprecht te beamen dat ik deze man nog steeds wilde. Ik had namelijk ontdekt dat hij vreemd was gegaan en hij bekende dat het slechts een keer was gebeurd. Ik kon mijn man niet meer vertrouwen en dus ook niet oprecht zeggen, dat ik met hem verder wilde”.                            

Toen hebben we het probleem aan de pastor voorgelegd en die stelde mijn man de vraag: “die vrouw waarmee je seks hebt gehad, zou jij haar na vijf jaar nog steeds willen?” Mijn man antwoordde toen zonder enige aarzeling: “Nee, dat was slechts verleiding en lust voor een kort moment. Een relatie die alleen is gebaseerd op seks heeft geen stabiele basis. De stabiliteit van mijn huwelijk rust op sterke pijlers, en dat gooi je niet zomaar weg.” Toen ik hem dat over ons huwelijk hoorde zeggen, kon ik zijn misstap zien als een van de vele obstakels waar we tijdens ons huwelijk mee zijn geconfronteerd en die we samen hebben overwonnen. Geplaatst op een weegschaal, woog de kant van de positieve dingen veel zwaarder dan die ene misstap. Ik kon toen vergeven en oprecht zeggen dat ik nog steeds met hem door wilde gaan.”                            Hun nummer werd afgeroepen dus namen we afscheid.

Dit gesprek liet me echter niet los. Ik weet dat een huwelijk niet vanzelf blijft bestaan; daar moet dagelijks door beide partners aan gewerkt worden. Het is waar dat mensen qua uiterlijk en geestelijk tijdens de huwelijkse jaren veranderen en ook dat dat vaak de oorzaak is van vele scheidingen. De een kan de ander geestelijk ontgroeid zijn of onaantrekkelijk dik worden en dat kan leiden tot problemen. Daarom vond ik deze manier van werken aan een huwelijk, een eyeopener.                                                                                                          

Trouwen doe je omdat je van iemand houdt en met hem of haar de rest van je leven wilt doorbrengen. Voordat je trouwt, is het echter verstandig om er even bij stil te staan waar je oprecht ‘ja, ik wil’ op zal zeggen. Als je de huwelijksgelofte aflegt en elkaar het jawoord geeft, beloof je eigenlijk aan elkaar dat jij je partner accepteert als je wettige echtgenoot of echtgenote en alle plichten die de wet aan de huwelijkse staat heeft verbonden trouw zal vervullen, bijvoorbeeld een onderhoudsplicht ten aanzien van je vrouw en eventuele kinderen.

Dit oude echtpaar heeft mij, door de manier waarop ze met hun huwelijk omgaan, doen inzien, dat velen niet beseffen waar ze ja op zeggen. Ze zien slechts de mooie jurk, het feest, eten en drinken, de verzorging door een man of vrouw. Weinigen zijn bereid om bij problemen zich in te zetten voor ‘t redden van hun huwelijk. Dit oude echtpaar heeft laten zien dat ze heel goed weten waar ze ja op hebben gezegd. Ze hebben zich bewust ingezet voor hun huwelijk. Ze hebben de intentie van hun gevoelens en het respect voor elkaar, om de vijf jaar getoetst en elke keer als ze merkten dat die nog aanwezig was, gaf het hun de kracht om te blijven samenbouwen en struikelblokken het hoofd te bieden. De drie sterke pijlers waarop hun huwelijk rustte waren communiceren, eerlijkheid en vertrouwen.  Voor elk paar dat wil trouwen, is het advies: “Weet waar je ja op zegt!”                                  

A happy marriage is about three things: memories of togetherness, forgiveness of mistakes and a promise to never give up on each other.

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!