Men ziet het grote plaatje niet

Wanneer mensen het niet eens zijn met elkaar, zeggen ze vaak, ‘ik zie het anders.’ En daarmee slaan ze de spijker op de kop. Dat jij een andere mening hebt of een andere reactie laat zien, heeft alles te maken met jouw perceptie, dus met de manier waarop jij naar iets kijkt. Onenigheid, conflicten, miscommunicatie, het is allemaal te herleiden tot verschillen in perceptie.                                                            Perceptie betekent letterlijk waarneming. We streven vaak naar een zo groot mogelijke objectiviteit, toch is waarneming in wezen subjectief, oftewel persoonlijk. We zien andere dingen omdat we selectief waarnemen: we zien maar een stukje van de werkelijkheid, nemen maar een beperkt deel van alle aangeboden informatie bewust waar. We zien de dingen anders omdat alles wat we waarnemen wordt gefilterd door een soort innerlijke zeef. Externe gebeurtenissen gaan door onze persoonlijke interne filters en ze worden beïnvloed door onze ervaringen, beslissingen, waarden en overtuigingen.

De manier waarop de ogen iets scannen, hangt vaak af van wat die persoon wil zien. Men is op zoek naar iets specifieks en kijkt daarom select en gerichter. Je blik wordt gestuurd door jouw (positieve of negatieve) verlangens. Als het slechts jezelf betreft, is het niet erg. Maar als men opzettelijk select waarneemt om anderen kwaad te doen, wordt het een ander verhaal. Ik hoorde bijvoorbeeld laatst in het programma To The Point, iemand van de VES zeggen dat de president met de helikopter naar Nickerie is gegaan. De man had gekeken en slechtst het reizen per helikopter in zijn brein opgeslagen en hij had daar direct het verwijt aan gekoppeld dat per helikopter reizen het land veel geld kostte. Het belangrijkste doel van die reis, grondpapieren afgeven, wilde hij niet zien. Hij wilde het grote, positieve plaatje niet zien.  You’ll never find a rainbow if you’re looking down.

Dit gedrag komt jammer genoeg vaak voor. Men kijkt, ziet wat men wilt zien en brengt dat stukje negatief naar buiten. Vooral radioprogramma’s lenen zich hiervoor. Vaak is dat ook de bedoeling van deze mensen. Ze weten dat het publiek snel beïnvloedbaar is dus rekenen ze erop dat het publiek dit stukje negatieve informatie zal absorberen en verspreiden. Het publiek pakt dit op en roept via de media dat de president geld verspilt aan het reizen per helikopter. Men doet niet meer de moeite om zelf te kijken en te ontdekken dat het doel van de reis was om grondpapieren af te geven en nog meer vliegen in een klap te vangen. Het naïeve publiek wordt dus een negatieve, eenzijdige richting opgestuurd.                                                                                                                             If you want light to come into your life, you need to stand where it is shining.”

Nog een voorbeeld zijn de recente buitenlandse reizen van de president. Mensen kijken en oordelen verschillend. Een deel ziet een president die naar het buitenland is gegaan om internationaal het vertrouwen in Suriname weer te herstellen en naar investeerders te zoeken. En een ander deel roept continu, ‘deze reisjes zijn geldverspilling, waar blijven de investeerders!’                                                                                                    Ook hier kijkt men selectief. Deze laatste groep verwacht heel naïef dat de investeerders er binnen een dag zullen zijn of dat de president terug zal komen met contracten in zijn koffer. Ze zien niet dat zoiets tijd vergt, dat de president op zoek is naar iets specifieks (vertrouwen herstellen en investeerders zoeken) en daarom veel gerichter kijkt. Het vertrouwen is terug en hetgeen Suriname te bieden heeft, is besproken. Het kan goed uitpakken, maar het kan ook zijn dat de investeerder lang op zich laat wachten. Dat betekent nog niet dat de reis en alle moeite voor niets is geweest. De inzet om Suriname positief op de kaart te zetten, is bereikt en moet worden gewaardeerd. Every act may not be good, but there is something good in every act.

Natuurlijk kan dat tegenwoordig ook online en via zoom, zoals velen roepen. Maar dat moet in dit geval later. Het is erg belangrijk dat het eerste contact persoonlijk geschiedt omdat Suriname heel slecht stond aangeschreven. De president heeft nu de kans gehad om met eigen ogen projecten te bestuderen en vooruitgang te zien om in Suriname te kunnen toepassen en dat kan niet via zoom. De president is niet op alle fronten een specialiteit dus specialisten meenemen, is geen verspild geld. Mensen die het zo bekijken, zien het grote plaatje.

Gedachten en verlangens kunnen dus je waarneming beïnvloeden. Toch heb je dit zelf in de hand. Jij kan zelf bepalen of je positief of negatief wilt waarnemen, dus of je slechts een klein negatief deel wilt zien of het grote plaatje. En het grote plaatje kan positieve als negatieve items bevatten.                                                                    De mensen die dit soort negatieve uitlatingen doen, beschadigen zichzelf heel erg, daar kijkers en toehoorders snel doorhebben dat men spreekt uit rancune.                            

Tenslotte, als je denkt dat er duistere praktijken plaatsvinden, laat ons dan jouw licht zien. Als je denkt dat er verkeerd wordt gehandeld, laat ons dan jouw juiste actie zien. Als je denkt dat mensen niet veel weten, laat ons dan zien wat jij wel weet. We kunnen gemakkelijk fouten vinden en zeggen wat er mis is, maar een positieve houding, ondersteund door een juiste actie in de juiste richting, is alles wat Suriname nodig heeft om in harmonie tot ontwikkeling te komen.

Ones you replace negative thoughts with positive ones, you’ll start having positive results.”                                                                                                           

Josta Vaseur

error: Kopiëren mag niet!