Toen gisteren omstreeks 3 uur in de middag een meneer begon aan het verklaren van zijn handeling om vlaggen van andere partijen bij mensen weg te graaien, moesten sommigen onder ons toch genoodzaakt de tv aanmaken om zich van 1 ding te vergewissen: gaat het om een volwassen mentaal gezonde man, een ‘retarded person’ of om een tiener die geniet van kattenkwaad dat hij mag uithalen onder de paraplu van volwassenen. Het niveau wat daar op de radio werd geproduceerd, kon nooit van een volwassen man goed bij zijn hoofd en met enige scholing kunnen komen. Of je moet toch van ‘goede’ huize moeten komen. Wat bleek tot ons ongeloof, het blijkt te gaan om een lichamelijk volwassen man met ‘lepi barba’ of beter gezegd, ‘wang lepi snor’. En de man is gewapend, omdat hij niet vertrouwt op de bewaking van zijn partijvoorzitter die ook nog het staatshoofd is. De man loopt zichtbaar met een pistool, dat zie je wanneer je achteraf op facebook gaat surfen om te kijken wat de man precies heeft gedaan en hoe hij het heeft gedaan of hoe hij het heeft laten doen. Op facebook is te zien dat de man als een kleine jongen snel een vlag wegrukt, links en rechts om zich heen kijkt net een kleuter, in zijn wagen duikt en komt met iets waarmee je de mensheid en Suriname kan redden van alle ellende: twee petten van zijn partij, nota bene gegeven aan een arme mevrouw, zeer waarschijnlijk boven de 60, misschien ook nog hulpbehoevend en die geen petten op haar hoofd zet maar een ‘orhnie’. Ziet u het gebeuren dat deze mevrouw naar de straat schreeuwt en een voorbijgaande vreemde met kaal hoofd stopt en hem vraagt om haar te bevrijden van een vlag die al enige tijd aan haar schutting lag te hangen? En dat ze verzoekt dat de vlag van de regeringspartij aan de schutting wordt gehangen? Moeten we dom spelen om dat te geloven? We weten dat dit niet is gebeurd. Wanneer alleenstaande of inwonende afhankelijke ouderen, een menigte ziet, ook nog gewapend, dan laten ze je jouw gang gaan. Dan mag in principe alles, als je ze vraagt om een vlag weg te halen, gaan ze kijken naar je pistool en de horde waarmee je loopt en ze zal dan zeggen ‘doe maar’. Als ze merkt dat je van de regeringspartij bent, zullen ze je ook nog zeggen dat jij en jouw partij subliem zijn en dat ze een sympathisant is. Deze mensen zijn bang voor rancune en onderdrukking, ze hebben geen netwerk en fysiek en mentaal zwak. En daarvan maken regeringsgelieerde mensen misbruik. Op de beelden is te zien dat een Musso Sang Yong pick-up met een gele kentekenplaat, precies zoals geleverd door het bedrijf Rudisa, gebruikt is om vlaggen weg te halen en deze te dumpen op een vuilnisbelt zoals de man zelf zegt.
Het is onvoorstelbaar dat 50-plussers behangen met goud op de tv verschijnen om te gaan praten over het zogenaamd ‘bevlaggen’ waarmee men persoonlijk bezig is. Had een man van over de 50 zich niet bezig moeten houden met het ingewikkelde werk van de partij? Had hij niet bezig moeten zijn met beleid? Is het bevlaggen geen werk van de jongste mensen in de partij, is dat niet het vuile werk van de partij? Maar er zijn mensen die over de 60 zijn, maar niet hebben ontdekt dat ze geen tieners meer zijn. Deze mannen zetten hun kwajongenspraktijken voort tot de dood. Ook in hun relaties is dat te zien. Deze personen hebben we ook in politieke partijen. Het is onvoorstelbaar dat ouderen in een grote partij zich niet scharen achter de groep die de jongeren moet sturen, maar zich juist opstellen als iemand die zelf zware sturing nodig heeft. Het is een kwalijke zaak dat ouderen op tv verschijnen en zich zogenaamd verantwoorden, maar hun verhaal eigenlijk op het volgende neerkomt: wij zijn aan de macht, wij zijn beter, ik ben bewapend en wij doen dus wat wij willen. Als ouderen zich gaan gedragen als onbeschaafde vandalen die geen scholing, vorming en beschaving hebben meegemaakt, hoe zullen de jongeren van de partij zich gedragen? Het is jammer te mogen constateren dat een deel van de ouderen die zich bezig houden met de politiek, verwerpen en negeren dat ze een voorbeeldfunctie hebben. Dat zien we bij de gehele bovenste stratificatie van de partij en dat kan op zich al nooit bevorderlijk zijn om een ordelijk en georganiseerd land eropna te houden. Bevlaggen is het versieren van buurten en straten met vlaggen van je partij en het is in religieus opzicht een enorme zonde, omdat het een verspilling is van US dollars die besteed had kunnen worden om burgers die het minder goed hebben (ouderen, mensen met een beperking, chronisch zieken, werklozen, wezen) te helpen. Met bevlagging ontstaat sfeer, maar het is geen doel op zich. Het is geen indicator van ondersteuning vanuit het electoraat voor een regeringspartij, omdat de armoede zodanig is toegenomen onder deze regering, dat men de pakketten wil hebben. Een baantje als schoonmaakster is ook meegenomen. Vlaggen zijn wel een indicator voor electorale steun wanneer men een risico neemt om die vlag te zetten, dus als het gaat om vlaggen van de niet-regeringspartijen. De vlaggen van de regeringspartijen zijn okro-loli- oftewel slijmvlaggen. Dat was het ook voor het NF in 2010. Laten wij er dus niet te zwaar aan tillen. Om teleurstelling te voorkomen zullen we niet veel woorden meer vuil maken aan deze beschamende zaak. We betreuren het wel dat uit de zogenaamde verdediging van de meneer, zoals hij het overigens heeft gewild, duidelijk is gebleken dat de regeringspartij met intimidatie en dwang en inzet van overheidsauto’s misbruik maakt van kwetsbare mensen om hun zogenaamd te bevrijden van vlaggen van de partij van hun keuze. Hier komen de (algemene), vrije (en geheime) verkiezingen onder druk te staan. Partijaanhangers proberen door de grenzen van het toelaatbare te overschrijden, bij hun leiders aan te tonen en te bevestigen dat ze loyaal en echte partijmensen zijn. Men toont aan dat men om de partij en de leider te beschermen, tot veel in staat is, zelfs het gebruiken van wapens. Een groot deel is uiteraard valse schijn en gebluf. Het is jammer als de ouderen in een partij niet kunnen rekenen op enige wijsheid, omdat ze daarin niet hebben geïnvesteerd door scholing of zelfontwikkeling, maar steeds een beroep doen op dwang en intimidatie. Dit is niet iets dat je aan de buitenwereld wil wijzen. Het is juist iets dat je, om sjing te voorkomen, verborgen wil houden. Het is schandalig dat men zo openlijk lak heeft aan het volk en voor de Surinamer totaal geen respect heeft.
