Leden van De Nationale Assemblee (DNA) in Suriname willen beveiliging. Hier speelt de dynamiek van karma: de wet die de gevolgen van slecht handelen terugbrengt naar de personen die slecht handelen. Door slecht bestuur is de onveiligheid voor de burgers toegenomen en dit slaat als een boemerang terug met hetzelfde effect op degenen die ervoor verantwoordelijk zijn. Bepaalde DNA-leden voelen nu hetzelfde wat de burgers voelen. Ze ondervinden het negatieve van het slechte beleid. Om een situatie van negatieve karma te voorkomen, zegt de Bijbel: “En gelijk gij wilt, dat u de mensen doen zullen, doet gij hun ook desgelijks.” Oftewel: “wat u niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook de ander niet”.
Als alle DNA-leden in de afgelopen jaren hun werk – de regering controleren en corrigeren – beter hadden gedaan en hadden bijgedragen om dieven en leugenaars in de regering weg te jagen en op te sluiten, dan zou het volk hen handkusjes en bloemen toewerpen en met alle respect bejegenen en niet beledigen – wat overigens ook niet goed is. Een deel van de DNA-leden heeft helaas in het hoofd een model van hun leidsman, dat is zand erover, de mantel der liefde en neks no fout, en kraait bij elke kritiek op het CCF (Criminaliteit en Corruptie Faciliterend) -beleid van de regering: “stemmingmakerij! Stemmingmakerij!”. Er is zoveel staatsgeld verdwenen, zonder dat ook maar een persoon spijt heeft betuigd, laat staan is beboet. Het gerommel met overheidsopdrachten en grond-, hout- en goudconcessies – en hiermee samenhangend, de vernietiging van het milieu – is al zoveel jaren aan de gang. Een schoolvoorbeeld – het voorproefje van wat nog zou volgen – is de onverkwikkelijke affaire van de steenrijk geworden ex minister van Openbare Werken die tientallen miljoenen uit de staatskas heeft helpen verdampen en nog steeds een eervolle machtspositie bekleedt en invloed heeft om te kunnen bepalen wie wel of niet een vergunning krijgt. Het is opvallend dat de politieke partij, de grootste van de afgelopen negen jaar, met de meeste en grootste schandalen in de afgelopen veertig jaar, ook komt met het voorstel om DNA-leden te beveiligen.
Een eerlijk zwoegende volksdienaar die corruptie, grote criminelen en drugsbazen serieus aanpakt heeft wél beveiliging nodig. DNA-leden die serieus bedreigd zijn of worden kunnen dit melden in het parlement en kunnen op advies van de politie beveiliging krijgen. Maar het is geen gezicht wanneer álle volksdienaren zonder onderscheid 24/7 gaan rondrijden door de straten in zwarte SUV’s met bodyguards. Met alle respect, maar het land gaat dan lijken op een maffiastaat. Dan is er iets faliekant misgegaan met de democratie. Het volk moet worden beschermd tegen slecht bestuur en niet omgekeerd.
Tot slot, de vrijheid van meningsuiting. Burgers die zich door slecht beleid onderdrukt en overbelast voelen moeten zich erg kritisch kunnen uitlaten over regeerders en DNA-leden. Een politicus die zich beledigd voelt kan aangifte doen bij de politie. De grens van de vrijheid van meningsuiting ligt bij het oproepen tot of dreigen met geweld.
D. Balraadjsing
