Er is een Surinaamse mullah naar het model van Pakistan op de Surinaamse tv die herhaaldelijk, vooral in deze vastenmaand verklaart welke mensen allemaal in de hel zullen belanden. Mullahs komen veel voor in Pakistan, India en Afghanistan. Mullahs vaardigen fatwa’s oftewel decreten uit tegen kaafiers. Kaafiers zijn ongelovigen die in de hel zullen verbranden en tegen wie de gelovigen alles mogen doen. Dus ze mogen aangevallen worden, vermoord worden, tot slaaf of seksslaaf worden gemaakt en ook verdreven worden. Soms zijn de fatwa’s veroordelingen en een opdracht aan de volgelingen om de veroordeelde aan te pakken. Dat aanpakken is altijd fysiek. Mensen worden dan met knuppels en zwaarden aangevallen in naam van de religie. Soms zijn de fatwa’s doodvonnissen. De volgelingen lynchen dan de veroordeelde. Er zijn enkele Surinamers die de Pakistaanse mullahs verafgoden. Ze doen er alles aan om de haatpreken te houden in het Oerdoe of in het Sarnami. Mullahs zijn moslimgeestelijken met een zwarte of roodbruine lange baard. Ze hebben 1 of 2 vlekken op het voorhoofd. Deze vlekken tonen aan dat deze geestelijke zeer gelovig is en dat hij 5 keren per dag bidt. In het algemeen heet het verhaal dat moslims niemand mogen veroordelen van andere godsdiensten, maar in de praktijk houden enkele Surinaamse mullahs zich niet daaraan. De Surinaamse mullah heeft aan de basis gestaan van het uitzenden van een Pakistaans/Indiase mullah die in de jaren ’80 door de Surinaamse regering moest worden uitgezet. Hij was openlijk bezig haat en geweld te zaaien. De Surinaams mullah heeft nog steeds volgelingen die hem blindelings volgen, vooral in de districten waar de scholing onder de nazaten van de Britsch-Indische immigranten laag is. Eerder beschikte deze mullah over knokploegen die op de alv’s van de associatie kritische leden uit elkaar sloegen. Vooral toen vragen werden gesteld over zijn activiteiten met de kinderen in het kinderhuis. Vrouwen uit de associatie kwamen toen op, maar de volgelingen hebben hem in het zadel gehouden. Tot de recente uitspraken van deze mullah van een week terug behoort dat alle mensen die niet geloven in de profeet van de moslims, in de hel zullen branden. Ook zullen de moslims die lid zijn van bepaalde verenigingen, in de hel verbranden. De vraag is waarom deze mullah al deze uitspraken op de tv moet doen. Hij is dus open en bloot bezig haat te zaaien in Suriname. Het is uit het nationale verleden en uit wat er heden ten dage in de wereld gebeurt bekend wat de haatpreken en haatimaams allemaal in de landen veroorzaken. Suriname moet goed in de gaten houden wat burgers allemaal in India en Pakistan gaan uitspoken. In deze landen zijn er madarsa’s waar jongeren voor de terreuraanslagen worden gehersenspoeld. De Surinaamse mullah is enkele maanden terug ook naar India of Pakistan getogen om daar gehuldigd te worden voor zijn haatpreken naar het model van de Aziatische mullahs. Deze gegevens zijn bekend bij grote delen van de Surinaamse bevolking en bij islamitische verenigingen, maar men onderschat de polarisatie en de gevolgen. De Surinaamse inlichtingendiensten zijn niet geïnteresseerd, precies zoals de Srilankaanse inlichtingendiensten niet geïnteresseerd waren. Er wordt bijna 1 maal 24 uur religieus materiaal uit Pakistan en India uitgezonden.
Pakistan is qua normen en waarden en beoordeeld naar Surinaamse standaarden een redelijk achterlijk land. De beleving van mensenrechten is vrijwel non-existent. Suriname moet oppassen dat die achterlijkheid op grote schaal geïmporteerd en uitgevoerd wordt in Suriname. Er zijn Surinamers die alles onvoorwaardelijk aannemen, wat door Pako mannen met baarden en 1 of 2 vlekken op het voorhoofd wordt voorgeschoteld. Zelfs verhalen van deze leiders dat dode mensen hun ogen openen om deze leiders te begroeten (bij een afscheid) gaan er in Suriname als zoete koek in. De loyaliteit naar Pakistan is in Suriname bij deze groepen veel groter dan naar Suriname. Suriname moet oppassen voor het opkomen van religieus fanatisme en radicalisatie bij bepaalde groepen in het land. Het is wereldwijd en ook in Suriname zo dat de media een bepaalde invloed hebben op de beleving van de godsdienst. Met de laatst doorgevoerde digitalisering van de Surinaamse tv kwamen er nog tientallen kanalen bij. Pakistan behoort tot de meest intolerante landen wat betreft religieuze vrijheid. In Pakistan heerst een uiterst radicale vorm van de Islam, waarvan wordt gezegd dat het niet meer in lijn is met de Islam zelf. De Pako’s hebben het namelijk te bruin gebakken. In Pakistan zijn grote gemeenten verworden van volgers tot aanbidders van de heilige en laatste profeet van de Islam. Deze aanbidding van de profeet leidt tot wetgeving die zware straffen oplegt tegen andersdenkenden. Het komt vaak voor dat religieuze minderheden worden aangevallen en vermoord. In Pakistan zijn de aanvallen op Hindoes, Christenen, Sikhs, Sufi’s en Ahmadi’s groeiende door bepaalde groepen maar ook door de algehele samenleving. In 2017 werden 231 mensen vermoord, 691 personen raakten gewond. Er zijn Pakistaanse religieuze leiders en sekten die ervan uitgaan dat alles mogelijk en toegestaan is in de naam van hun profeet, ook moorden. Veel jonge Hindoes worden ook gedwongen om zich te bekeren. Dit aantal zou ca. 286 zijn in de periode 2012-2017. Dit aantal zou in werkelijkheid veel hoger liggen. Volgens een onderzoek gedaan door Pew research Instititute in 2010 geloven 76% van de Pakistanen erin dat een moslim die een ander geloof accepteert, mag worden vermoord. Er is een radicale godslasterwetgeving van toepassing in dit land. De mullahs hebben redelijk lange tenen op dit gebied, zelfs het herhalen van godslaster wordt gezien als godslaster. Door de vervolging is het aantal religieuze minderheden vanaf de oprichting van Pakistan in 1947 gedaald van 27% naar 3-4 % in 2018. De Surinaamse inlichtingendiensten moeten de programma’s die op een bepaald station worden uitgezonden, streng gaan monitoren. Dat kan niet als de inlichtingendiensten geen gebruik maken van personen die het Oerdoe en Sarnami niet machtig zijn. In Suriname wordt gestookt vanuit Pakistan, maar ook India en Nederland. Het personenverkeer tussen Nederland en Suriname moet goed in de gaten worden gehouden. Geweld en haat in het vredelievend Suriname moet worden voorkomen.
