Dat politiek een momentspel is, is voor elke rechtgeaarde Surinamer overduidelijk. Men moet als politicus en leider het volk de realiteit voorhouden. Wij hebben onbaatzuchtige leiders nodig, die door dik en dun in ’s landsbelang moeten werken. Leiders met vaderlandsliefde, die tevens bereid zijn offers te brengen en niet slechts om partij- , eigen- en vriendenbelangen en / of familiezaken te behartigen. Het volk heeft geen enkele boodschap aan gebluf en aan zogenaamde podiumtaal. Dit heeft o.a. tot gevolg gehad dat vele Surinamers uit vrees en angst het land massaal hebben verlaten; de exodus in 1975 is bij vrijwel iedereen bekend.
Wat maakt een politieke partij tot een democratische- en nationale organisatie?
Wij moeten ervoor waken, dat we niet verscheurd raken door onderling wanbegrip of verschil in standpunten en we moeten vooral het nodige respect voor elkaar tonen. Politici dienen in alle oprechtheid alles wat ons als landgenoten uit elkaar houdt, terzijde leggen. Als wij de meeste politieke partijen nader bekijken en evalueren, dan zijn er slechts enkele partijen, die gerekend kunnen worden tot deze categorie. Deze beoordelingen laat ik over aan de kritische en oprechte burgers.
Traditionele partijen
Zonder de andere partijen te kort te doen, wil ik slechts enkele gevestigde partijen; tevens traditionele- / nationale partijen de revue laten passeren. Bij de oprichting van haast alle conservatieve partijen was de gedachtegang om op etnische basis te werk te gaan, teneinde hun eigen mensen te bundelen en/of achter zich te krijgen.
Alhoewel er politieke partijen waren / zijn , die ook andere bevolkingsgroepen accommoderen, worden zij tóch niet gerekend en ook niet geplaatst onder de noemer van een democratische- en een nationale partij. Zo heeft bijvoorbeeld de NPS Surinamers van Hindoestaanse- en/ of Javaanse komaf in hun presidium. Klinkende personen waren o.a. wijlen Statenlid Islam Ramdjan , Adiel Kallan, Joemratie e.a. Er waren ook andere bevolkingsgroepen binnen hun gelederen, zoals : Paul Somohardjo, Charles Lee Kon Fong ; voorts Arichero ( Inheemse), Vrede (Marron), Arthur Tjin A Tsoi, allen parlementsleden. De glorietijd van de NPS, opgericht op 29 september 1946, lijkt thans vervlogen te zijn en zij schijnen hun voorhoede rol te zijn kwijt geraakt. Tijdens het Front bewind in 1987 had de NPS 16 zetels van de 33 behaalde zetels. De VHP had 7, PL had er 6 en SPA had 4 zetels. Thans heeft de mammoet partij slechts 3 zetels. Het is opvallend en overduidelijk: de NPS heeft gedurende de laatste decennia een duidelijke terugval meegemaakt.
De VHP een nationale partij?
Om het evenwicht binnen de partij te bewaren en het geheel te laten overkomen als een nationale- en democratische partij, had wijlen voorzitter J. Lachmon, die zelf een creoolse als vrouw had, altijd andere bevolkingsgroepen binnen zijn gelederen opgebracht. Enkele voorbeelden in dit verband: Waldie Esajas, creool (onderminister van LVV); Arthur Toelinga, marron / dichter; Eddy Blackman, creool / Statenlid; Jarien Gadden, marron/ parlementariër. Voorts: Fransman / marron; Kiban / inheemse; Eugene Drenthe / creool; Sonny Kartopawiro en Rasam Dasiman / Javanen. Heel frappant is te vermelden, dat destijds Johan Adolf Pengel door J. Lachmon in Saramacca werd gepresenteerd als Statenlid en hij offerde zijn eigen gekozen Statenlid, Sri Mishier, daarvoor op.
Dat was een demonstratie van een echte vorm van verbroedering, waaraan men jammer genoeg, weinig geloof heeft gehecht. Wij als rechtgeaarde Surinamers hebben altijd in harmonie en onderling als broeders en zusters geleefd.
Er waren andere politieke partijen, die al vanaf de oprichting een etnische achtergrond hebben gehad; zo bijvoorbeeld: de KTPI ( Iding Soemita / Willy Soemita ; PPRS ( Ramin Amat/ René Kaaiman); PL/ Pendawa Lima (Salam Somohardjo); PL / Pertjajah Luhur ( Salam somohardjo, m.u.v. D. Chitan ).
Het zou mij te ver voeren om verder te gaan met deze analyse en de historie in te duiken.
Suriname is een gezegend land, wij moeten met ons allen het gezond verstand laten prevaleren en het land op een democratische- en harmonische wijze leiden.
Het zij gesteld, dat we zonder eerlijke- en goede leiders geen rooskleurige toekomst zullen beleven.
Roy Harpal
