Werknemers Cultuur lusten directeur niet

De werknemers bij het Directoraat Cultuur lusten zowel hun directeur als onderdirecteur niet meer. Minder prettige kwesties spelen zich af op het directoraat, waar werknemers ook geen begrip van krijgen. Zij menen de directeur niet meer te kunnen vertrouwen. Een vreemdeling heeft onlangs een gedenkteken geplaatst op het terrein van Cultuur bij het Nola Hatterman Instituut. Er is toestemming verleend om een gedenkteken te plaatsen. Het ging eerst om een marmeren hartachtig kunstwerk. Het blijkt uiteindelijk iets anders te zijn geworden.
Vakbondsvoorzitter Ronald Hooghart stelt het volgende. ‘Het lijkt op een graf. De minister heeft de onderdirecteur en de directeur inmiddels gesproken. Het gedenkteken is na heel wat geklaag van de werknemers verwijderd, maar het grafachtig ontwerp is er nog. Men weet nu niet wat er precies daar in de grond is gedaan. De werknemers vrezen om te werken in de buurt van het graf. Enkelen verklaren zelfs al de zogenaamde ‘hebi’s’ te hebben ervaren in de buurt van het ‘graf’. “Het gaat niet om het graf maar om de woorden die ervoor zijn gebruikt. “Wij zijn opvoedend bezig met 6-jarige leerlingen. Nola Hatterman is bestemd voor kinderen. Dit soort zaken kunnen niet toegelaten worden. Dat ding moet zo spoedig als mogelijk verwijderd worden”, stelt een werknemer.
“Wij leven met zoveel culturen in het land. De plek is niet voor 1 persoon die iets daar wilt plaatsen. Al ben je minister. Vooral niet als men niet weet waar het om gaat. Ik denk niet dat het iets kwaads is, maar ik kom nog ernaar kijken”, stelde Hooghart de mensen gerust. “De OD moet de opdracht krijgen om het weg te halen. Laat zij het planten op haar erf”, uitte Hooghart.  De CLO-voorzitter zei de werknemers om niet te werken zolang het stuk nog daar staat. Daar waren de werknemers ook mee eens. Gezien de werknemers in de gelegenheid waren om hun hart bij hun bondsvoorzitter op te luchten, raakten de gevoelens van de werknemers over zowel de directeur, onderdirecteur, als hun werksituatie los. “Wij hebben ook geen vertrouwen meer in onze directeur. Die heeft in de media zelf gezegd dat zij niets heeft gezien. Dan hoe moeten wij haar vertrouwen?”
De werknemers lusten hun directeur en onderdirecteur niet meer
“Oe no wan a driktoro moro?”, vroeg Hooghart. Alle werknemers barsten hier los op. “Het gaat helemaal niet goed in Palmentuin.  Palmtakken vallen, stroom kabels vallen in de Palmentuin, maar wij moeten het zelf afhandelen. Hoe? Wij zijn geen deskundigen van palmbomen of elektriciteit. Palmentuin heeft geen internet noch computer”, stelt een groep. Met kakkerlakken en muizen werken wij op kantoor. Maar er wordt geëist dat wij niet meer op papier schrijven maar E-mailen”, stellen andere werknemers.
Hooghart meent een gesprek te zullen hebben met de minister. Alvorens hij het gesprek voert, brengt hij een bezoek aan de werkplek om de werksituatie zelf te bezichtigen.
Kavish Ganesh