De internationale ontwikkelingen, met name op het gebied van de wereldmarktprijzen en de ontwikkelingen ten aanzien van de productie, de export en de investeringen binnen de mineralensector (goud en aardolie) hebben nog steeds een enorme invloed op de groei van onze economie. Het veel genoemde toerismemarkt heeft door de jaren heen weinig aandacht gekregen. Dit hoewel het vaak onderwerp van discussie is, wanneer gesproken wordt over de diversificatie van de Surinaamse economie. Binnen de globalisatie, waar de wereld een dorp is geworden, dienen landen als Suriname hun eigen markten te segmenteren. Suriname moet haar doelgroepen uitkiezen. Als gekeken wordt naar de instroom van passagiers naar Suriname, blijkt er in vergelijking met de jaren ‘80 het drievoud van te zijn geworden.
In 1991 werd de grens doorbroken met een piek van 103.747 inkomende passagiers. Sinds 1995 ging het opwaarts met de instroom van passagiers. Pas in 2015 kwam er weer een lichte dip. Niet alle passagiers zijn toeristen. Een groot deel bezoekt het land voor andere doeleinden, terwijl een ander deel Suriname gebruikt als tussenstop. Het lukt Suriname, ondanks de ambitie, nog niet om de juiste marktsegmenten te interesseren in het Surinaams toerisme. Dit wordt door experts echter ook verklaard met slechte voorbereidingen.
Recent nog kwamen Curaçaose bedrijven en autoriteiten richting Suriname met een lesje. Surinamers zijn een belangrijke doelgroep voor het toerisme in Curaçao. Het land is een redelijk betaalbare destinatie voor Surinamers. Curaçao houdt duidelijk cijfers bij. Daarmee gaan zij naar hun markten. Suriname is er een van en Curaçao heeft dit niet voor het eerst tentoongesteld. In het verleden heeft Suriname ook meegedaan aan verschillende toerismebeurzen en road shows bezocht. Die zijn echter niet breed genoeg aangepakt. Meer nog blijken de Surinaamse marketingprogramma’s niet te zijn aangepakt op basis van wat Suriname kan aanbieden als toerismeproducten, maar op basis van wat het Surinaams potentieel is. Waar critici door de jaren heen steeds vaker op beginnen te wijzen, is het feit dat goed voorbereide (en gepresenteerde) producten eerder verkopen dan ‘potentieel’ goede producten.
Curaçao bijvoorbeeld was met een helder (feest) pakket aan producten richting Suriname gekomen, om die ten verkoop aan te bieden. In Suriname zijn zowel experts, de overheid en zelfs de private sector het nog niet eens over welke producten Suriname het best zou kunnen aanbieden. Er was een Stichting Toerisme Suriname in het leven geroepen. Die is in afwachting op een toerisme autoriteit aan een kant geschoven. Een Tourism Project Support Unit (TPSU) moest de toerisme autoriteit voorbereiden. Die blijkt nog zelf niet actief te zijn. Daarnaast kan de private sector het onderling nog niet eens worden over een nationale branding strategie. Deze missen wij weer vanwege het ontbreken van een nationale toerismevisie. Inmiddels kent het land geen gespecialiseerde autoriteit die zich bezighoudt met het ontwikkelen van haar toerismepotentie.
Kavish Ganesh
