Dagblad Suriname vond het ook nodig om Staatsolie te spreken over haar meest winstgevende activiteiten. In dit verband werd algemeen directeur Rudolf Elias gevraagd naar een uiteenzetting. Ten eerste dient te worden aangegeven dat Staatsolie bestaat uit meer entiteiten. Staatsolie heeft 4 dochterondernemingen waarvan er 3 volledig in eigendom zijn: Paradise Oil Company NV (POC), de Staatsolie Power Company Suriname N.V. (SPCS) en GOw2 Energy Suriname NV (opgericht in Suriname), en Ventrin Petroleum Company Limited in de Republiek Trinidad en Tobago.
POC werd in 2005 opgericht om in samenwerking met derden exploratie- en productieactiviteiten te verrichten. POC is op dit moment een slapende onderneming. In juni 2015 werden de activiteiten van POC stopgezet en ondernam het bedrijf geen activiteiten gedurende de rapportageperiode van 2017. In de toekomst zal POC volgens Staatsolie deelnemen in joint venture-mogelijkheden met derden. Sinds 2006 is de SPCS in bedrijf. Deze thermische centrale heeft een opwekkingscapaciteit van 96 megawatt. Staatsolie bezit 102.999 van de 103.000 aandelen van de Staatsolie Power Company Suriname NV (SPCS), en de NV EBS heeft één aandeel.
GOw2 Energy Company Suriname NV, voorheen bekend als Suritex NV, is de dochteronderneming waarmee Staatsolie in 2011 is toegetreden tot de detailhandel. In dat jaar kocht Staatsolie alle eigendommen op van Chevron/Texaco in Suriname. In de nieuwe raffinaderij geproduceerde gasoline en diesel bestemd voor de lokale markt, wordt voornamelijk via GOw2 verkocht.
In 2004 verwierf Staatsolie 30 procent aan aandelen in het in Trinidad gevestigde bunkerbedrijf Ventrin Petroleum Company Limited. Het hoofddoel was om toegang te verkrijgen tot de strategische markten in de regio. In 2012 is Ventrin een volledige dochteronderneming van Staatsolie geworden.
Al de bedrijven functioneren wel onder een holding. Twee (SPSC en Gow2) zijn volgens Elias echt aparte dochters. Hij deelt de mening dus niet dat verliezen van de ene entiteit opgevangen worden door anderen binnen het geheel. “Binnen onze afdelingen werken wij met assetmanagement. Iedereen heeft een eigen boekhouding en een eigen winst- en verliesaccount. De productie (upstream) maakt het meeste geld”, stelt Elias. De exploratie moet ervoor zorgen dat er steeds olie wordt gevonden voor de productieafdeling. De exploratieafdeling kost dus alleen geld (dus geen inkomsten hier). De raffinaderij koopt de olie van de upstream. Die verdient volgens Elias wel een mooi hoeveelheid geld. Gow2 op haar beurt verkoopt de diesel en gasoline. “Daar bepaalt de overheid bijna hoeveel geld je verdient. Gow2 is niet echt een vetpot, maar wel belangrijk om te hebben, zodat je een eigen outlet hebt binnen de markt als bijvoorbeeld SOL jouw olie niet meer wilt hebben. De SPCS verdient ook wat geld, maar niet zoveel. De kip met de goudeneieren is dus de upstream (het vinden en produceren van ruwe olie)”, aldus Elias.
Volgens het halfjaar rapport van Staatsolie (2017) heeft het bedrijf uit haar productie en raffinage van januari tot en met juni 2017 US$ 110.003.000 naar binnen gehaald. De handel bracht US$ 69.921.000 naar binnen. Het produceren van elektriciteit leverde US$ 24.331.000 op. Hier dient nog bij te worden gevoegd dat Staatsolie vanaf november 2014 25% aandelen heeft in (Surgold) Newmont Suriname LLC. Hier haalde het bedrijf in het halfjaar 2017 nog US$ 22.641.000 uit.
Kavish Ganesh
