Het vakantieproject wat betreft de vakantiejob van de overheid waarin 5.000 kinderen betrokken zijn, is bedoeld om jongeren de gelegenheid geven wat bij te verdienen, waarmee ze hun schoolspullen kunnen kopen. Dat is een behoorlijke groep die een on-the-job-training kan krijgen gedurende werkdagen We hebben het eerder gesteld en benadrukken weer, dat deze gelegenheid een perfect moment is om de jongeren een gezonde arbeidsethiek bij te brengen. We hebben eerder gezien dat door de jongeren veel werd ‘gesmokkeld’ en dat de activiteiten van hen niet getypeerd kunnen worden als productieve arbeid. Dat geeft een verkeerd signaal aan de jongeren, dat zonder werken geld verdiend moet worden terwijl dat wel de bedoeling is. De jongeren moeten afhankelijk van de leeftijd een periode korter dan de normale 8 ½ uur per dag worden ingezet, maar dan moeten ze wat produceren. Er moet door de overheid samen met de organisatie waar men gaat werken een taakomschrijving worden geschreven voor de jongeren, zodat ze volgens die taakomschrijving worden ingelicht en aan het einde van de periode ook worden beoordeeld. Sport en Jeugdzaken moet de cijfers of de jongeren hebben voldaan aan hun taakomschrijving publiceren. Het vakantieproject moet niet een verkapte vorm van gratis geld weggeven zijn. Als het de bedoeling is dat het gratis geld is, iets dat overigens gelet op de leeftijd van de jongeren wel mag, dan moet dat ook worden gezegd en het zou gemakkelijk vanuit de grondwet zijn te verdedigen. Het vakantieproject moet gezien worden als een voorbereiding op een toekomstige toetreding tot de arbeidsmarkt. De jongeren liggen rond de leeftijd waarop jongeren de arbeidsmarkt kunnen betreden, maar hun jonge leeftijd maakt dat aan arbeid speciale ‘vgm’-voorwaarden zijn verbonden. De veiligheid (voor het leven), de gezondheid en de moraal mogen niet in gedrang komen door de arbeid. In elk geval hebben de kinderen in de vakantieperiode niet naar school te gaan. Speciale aandacht moet worden besteed aan de jongeren die beneden de 14 jaar zijn, dat is de leeftijd waarop men nog tot kind wordt gerekend dus niet mag werken. Wereldwijd wordt toegelaten dat kinderen in de vakantie werken, dat mag iets langer dan wanneer men normaal in de schoolperiode zou werken. Bovendien is het in de wereld gangbaar dat alleen bepaalde types van arbeid wordt toegestaan voor kinderen. Daarbij moeten ze goed worden ingelicht over bijvoorbeeld de gereedschappen die ze gaan gebruiken. Tijdens het vakantieproject zijn de kinderen op straat om met gezamenlijke krachten zich te richten op de grassprieten. Soms stort men zich gezamenlijk op een en hetzelfde graspolletje. De medewerkers van Openbaar Groen – waar de kinderen eerder hebben gewerkt – lijken niet gemotiveerd geweest te zijn in het verleden op hun begeleidingswerk. Nu gaan de jongeren werken bij overheidsinstanties, bedrijven, internaten, bejaardentehuizen en weeshuizen. Daar kunnen ze een heleboel aan kennis opsteken. Het is aan te bevelen dat met het vakantieproject meerdere doelen worden bereikt. Er is een algemeen beeld in Suriname dat de werknemers over een heel slechte arbeidsethiek beschikken. Met name is het probleem dat werknemers moeite hebben om de discipline in acht te nemen, regeltjes na te leven, omdat ze in het dagelijks leven dat ook niet gewend zijn. Werknemers hebben ook moeite om opdrachten op te volgen. Dit laatste gaat steeds moeilijker wanneer vooral vrouwelijke werknemers opdrachten moeten krijgen van vrouwen en wanneer werknemers opdrachten moeten accepteren van buitenlanders, of van leidinggevenden van bepaalde etnische groepen. De meeste mensen die werken kennen hun rechten niet, maar zijn ook minder bewust van hun plichten. Ook weten ze niet voldoende wat de rechten van de werkgever zijn en hun plichten. Werknemers weten ook niet wat de begrenzingen zijn van hun rechten en werkgevers missen dat ook heel vaak. De oorzaak daarvan is dat werknemers geen interesse hebben in boodschappen en informatie die over deze zaken wordt gegeven. Bovendien is ook hier weer een groot deel van de informatie via de media en op manieren die een groot deel van de bevolking niet raakt. De informatie is teveel gericht op de klasse van de mensen die de informatie vrij geven. De nadruk ligt op media die Nederlands en Sranangtongo gebruiken, de anderstaligen worden dus indirect of misschien direct gediscrimineerd. De regering heeft het budget van het vakantieproject verruimd, omdat de regering beseft dat de armoede in de gezinnen en onder de jongeren is toegenomen. Zinvolle tijdsbesteding is een relevant vakantieproject van de overheid evenals het project van de schoolpakketten. Bij dit laatste moeten alle kinderen, ook van de ouders met een afwijkende politieke kleur, worden meegenomen.
