Voor een paar dagen stevig vastgepakt en platgelegd door de heersende griep dwarrelen mijn gedachten even rond en worden deze, zoals de griep dat met mij heeft gedaan, stevig vastgepakt door de situatie in het land, de laatste dagen, maanden, zeg maar jaren. Het lijkt mij namelijk of mijn land Suriname in een vrije val is geraakt ten aanzien van moreel verval, onethisch gedrag, corruptie, zelfzucht, geldzucht, machtzucht, negeren van wet en recht, politiek opportunisme en een negatieve trend van leiders om zich publiekelijk te bezondigen aan ongenuanceerde uitingen zonder na te denken over de effecten en consequenties voor zich zelf laat staan voor de samenleving. Heel veel van deze mensen schijnen geen enige vorm van principes en acceptabele idealen meer te omarmen, gaan heen en weer net als de golven op zee en passen hun “principes” aan op basis van de “weersverwachting” inzake positie – of financiële vooruitzicht. En rekening houdend met de fysieke natuur, dat telt helemaal niet meer. En om het helemaal compleet te maken, openlijke bedreiging aan de fundamenten van onze rechtstaat (Rechterlijke macht en Openbaar Ministerie), omdat het een persoon die toevallig een hoge functie bekleedt niet goed uitpakt. In normale gevallen zou een eenvoudige burger allang zijn opgepakt en voor langer worden vastgezet. Maar dit is het gedrag die zij nu aan het stimuleren zijn bij het volk, inclusief onze kinderen. In deze groep passen makkelijk de volgende hoedanigheden, zonder aan te geven dat het iedereen betreft die 1 van deze hoedanigheden bezitten/bekleden: ministers, president, vicepresident, districtscommissarissen, bezitters van concessies, directeuren van overheidsbedrijven en ministeries, assembleeleden, partij voorzitters, voorzitters van vakorganisaties, kerkleiders, nepartiesten, professoren en ga zo maar door. Mensen zullen gauw denken dat ik hier als een anti-regeringsgezinde zit af te geven op de regering. NEE!. Het betreft de hele politieke constellatie waarop ik mijn kritiek uit. Oppositie en coalitie en hun hele entourage. Die zitten toneel te spelen, hun eigen belangen en dat van slechts hun familie en vrienden veilig te stellen, terwijl dit volk hunkert naar oprechte leiding om Suriname te leiden naar daadwerkelijke ontwikkeling en het bieden van een rooskleurige toekomst aan het Surinaamse volk. Ik zie oppositieleiders die staan te trappelen om gauw de regering naar huis te sturen om zodoende zelf achter het politieke stuur zitting te nemen, waarbij het overduidelijk is dat een aantal van hen helemaal niet voldoen als bestuurders van dit land.
Een vrij vertaald Surinaams spreekwoord zegt: “rennen voor de regen en belanden in de rivier”, van kwaad naar erger dus indien deze aan bod komen. Serieus, ik wil de toekomst van mijn kind niet door deze laten medebepalen. De rol die maatschappelijke leiders hebben om onze maatschappij op te bouwen dreigt volledig te vervagen en is dus het streven naar eerlijkheid, en voorbeeldig sociaal maatschappelijk gedrag prioriteit nummer laatst. Ze zijn bezig onze kinderen te vergiftigen en hun toekomst te vernietigen met hun gedrag en houding. Ik hoor jongeren vaak met uitlopende meningen die ik als negatief bestempel, zich meten aan of politici of iets over hen zeggen: “ik wil net als gangster B zijn, snel monie maken en veel concessies hebben en daarna smijten met geld, net money hond”, “Ik wil net als D zijn, the Godfather die invloed heeft of zowel het legale als het illegale”, “S is een slimme hoor, als het om gronden en politiek keuzes gaat”, “W en S zijn echt slijmerds in de politiek” of “ik wil in de politiek net als die ene jongeman die dat zei, om snel rijk te worden”. En zo zouden we verder kunnen gaan. Dat zijn o.a. de rolmodellen van en het voorbeeld gedrag voor onze kinderen. Het lijkt weliswaar op een open deur intrappen, maar moet ik daarom mijn pen wegzetten en met lede ogen zitten toekijken totdat het mij en mijn kinderen overkomt? Waar koersen we naar toe? Richting chaos? Hebben mijn kinderen een toekomst in dit land? Heel eerlijk, ik weet het niet. En dat is nu precies het punt, het is onzeker.
Als bezorgde burger heb ik een advies aan zowel de oppositie als de coalitie, willen ze toch nog een klein beetje iets beteken voor dit land. Oppositie, mocht het zover komen dat het vertrouwen wordt opgezegd in de rechterlijke macht of Openbaar Ministerie of hun het werken onmogelijk wordt gemaakt, leveren jullie a.u.b. je mandaat als geheel weer in om een standpunt te maken nationaal en internationaal. Werk verder aan de eerlijkheid, moraal en ethiek en kwaliteit van je vooraanstaande leden en laten zij met een bevlekt verleden gaan rusten en eventueel bureauwerk doen. Het laatste geld ook voor de coalitie, maar vooral: bestraf de corrupten binnen uw partij, zet ze zelf uit de partij en stop in Godsnaam met afbreken van de fundamenten van onze rechtstaat (omdat het je even niet goed uitkomt) door o.a. te stoppen met het uiten van bedreigingen aan het adres van de rechterlijke macht en het Openbaar Ministerie en regeer zodanig (tot zo lang het u is gegund) zodat ik en mijn kinderen het goed hebben en weer onze toekomst kunnen blijven zien in dit land. Ach man! wat is zo moeilijk? Deze vraag blijft mij weliswaar toch achtervolgen: Wat is in godsnaam aan de hand met dit land? Het antwoord ligt voor de hand: Er is niks aan de hand met dit land, het zijn de mensen in dit land, vooral de leiders.
Mr. Steven Alfaisi, M.A.
