Zo zou het moeten zijn, elk kind zou met liefde, trots en overtuiging moeten kunnen stellen: “mijn papa is mijn held”. Echter zien wij binnen onze maatschappij dat de grondslag daarvoor het nageslacht wordt ontnomen. Kort geleden was het Vaderdag, een dag waarop de vaderfiguur in het voetlicht wordt geplaatst. Wij merken echter dat met betrekking tot deze dag er inhoudelijk een verzetting heeft plaatsgevonden, naar iets meer formeels en commercieels. De kids worden wel aangeleerd om te zeggen papa is lief, de beste of ik houd van hem, maar het milieu voor het verkrijgen van het oprechte gevoel door de kids wordt door verscheidene actoren feitelijk niet gecreëerd. Zeker in de huidige financiële en morele malaise, waar wij onszelf in hebben gestort door het schragen van waardeloze politici, is het een moeilijke opgave. Vaders worden vaker als zondebok gezien voor het veelvuldig voorkomen van eenouder gezinnen waarbij de vader ontbreekt. Na een deugdelijke oriëntatie zal ook wel blijken dat eigenlijk de moeder van de kinderen de vader ertoe drijft om afstand te nemen van het gezin. Denkt u dat het goed aanvoelt om steeds naar het ongefundeerd “gekanker” te luisteren, a la het niveau van een “prasoso wentje”? Hoe zal het aanvoelen om in een ruimte te verkeren met een figuur: die alsmaar geld eist; boven de mogelijkheden die haar ontwikkelingsniveau biedt wil leven en op de koop toe een waardeloze politieke leider ongefundeerd ambieert. Dito zijn destructieve handelingen niet wil erkennen en of aanhoren, daar zij uit angst voor haar “leider” het in “haar broek doet”. Van de vader wordt verwacht dat hij in huis blijft, maar wel voor ruime financiën zorg draagt. Evenzo elke handeling op elk moment van de dag moet opbiechten, zich als een pantoffelheld moet opstellen en met liefde moet cohabiteren. Vaak is “madam” ook bezig met allerlei “bonu zaken” om de vader onder haar “plak” te krijgen. Zegt u nu eens eerlijk, welke redelijk ontwikkelde en denkende vader zal hieraan voorkeur geven. Om de liefde voor hun kroost wordt soms toch nog het verfoeilijke getolereerd, vandaar dat er eveneens veel gezinnen bestaan die ogenschijnlijk bijeen zijn, maar de ouders elk hun eigen leven leiden en ook nog een andere partner hebben. Onder eerder genoemde omstandigheden komt een vader er niet aan toe om zijn kroost de volledige “warmte” aan te bieden die hen eigenlijk toekomt. Dan hebben wij nog de daadwerkelijke waardeloze verwekkers die aan grootsheidswaanzin lijden of uit hoofde van een minderwaardigheidscomplex zich deviant opstellen. Het is deze groep die als maar over Barcelona en Messi kunnen “ouwehoeren” en aan het zuipen slaan. Thuis hangen zij de geweldige uit, schelden voor het minste en geringste op de rest van het gezin en hebben “losse handen” naar hun partner toe. Evenzeer denigreren zij familieleden en of buurtgenoten, dan wel collegae van wie zij de indruk hebben dat die noch geestelijk noch fysiek hun meerdere zijn. Het zijn echter vaker de zelfde personen die de “schoothondjes” en “ja-knikkers” zijn van hun “politieke pooiers” en zich tegenover hen als een “vriendje” opstellen. Verdomd schandelijk is het dat een veel te grote groep ontwikkelde en potige Surinaamse vaders de rol aannemen die hun kinderen het niet mogelijk maken om hen als held te ervaren. Kijkt u maar naar de vaders die doen als of hun neus bloedt met betrekking tot het vernietigen van de leefbaarheid, levensvreugd, veiligheid en de toekomst van hun nageslacht. Zij durven geen invulling te geven aan de verantwoordelijkheid die gepaard gaat met het vader zijn. Tegenover “zwakkeren” hangen zij de gangster uit, maar tegen de daadwerkelijke daders van het verderf die dagelijks het levenspad van hun kinderen vernietigt, durven zij geen vin te verroeren. Zij blijken “hiedrya’s” te zijn, die niet in staat zijn “hoogbejaarde politieke vervloekers” terecht te wijzen ten bate van de kinderen. Zij zijn zulke lafaards dat zij om zelfbehoud de toekomst van hun kinderen opofferen. Zij zijn bezeten door angst, waarbij zij waarschijnlijk de zwaar verminkte lijken van de 8 december slachtoffers voor zich zien ronddwalen. Elke verantwoorde vader met liefde voor zijn kinderen zal zich door niemand laten afschrikken en op geëigende wijze op het juiste forum heroïsch een statement maken!
P.s. Spring toch maar van de “brug” als je geen “ballen” kan tonen, stelletje “losers”!
Drs. Frits Lalay
